"Music Without Lyrics"

Simula

UWIAN na sa mga oras na ito. Kailangan ko na ring umuwi dahil walang kasama sa bahay ang lola ko.

"Uuwi ka na?" tanong ni perlukah habang pinapanood akong ayusin ang mga gamit ko

"Kailangan e" sagot ko ng hindi tumitingin sa kanya

"Sama ka naman sa amin gumala Aizerance" sabat ni Dorothy

"Walang kasama si lola sa pagtitinda e, pasensya na talaga kayo" alibay ko

"Naku, sayang naman" kunwareng paghihinyang ni perlukah, pero sa totoo ay hindi naman talaga nila ako gustong makasama

"Birthday ko pa naman ngayon" pang gi-guilt trip nya pa sakin

'Kahit ako birthday ko rin e' - bulong ko sa mahinang boses lang

"Anong sabi mo? May binubulong ka ba?" - iritang tanong ni perlukah

Umiling ako at ngumiti nalang dahil sa lungkot na nararamdaman ko

"Ahhhh wala yon, sabi ko mauna na ako" sabi ko at sinukbit na ang bag sa likod

"Mag iingat ka ah?" Sabi ni perlukah sa akin at ngumiti ng plastic

Tumango pa ako at bahagyang tumingin isa-isang tumingin sa kanila

"Oo naman, kayo din mag iingat. Mauna na ako ha?" Madali ko para makatakas sa kanila

"Sigi Aizerance, huwag mo ding kalimutan ipaalala sa lola mo yung leche plan sa sabado para sa despedida ni daddy ah!" - pagdidiin pa nya ang salitang 'leche'

Ngumiti ulit ako at tumango.

"Income yun e, alis na ako" paalam ko sabay kaway na nangangahulugang aalis na ako

Tumango sila at nauna na akong maglakad palabas

Wala man lang nakaalala na birthday ko kahit ni isa sa kanila

Akala ko kasi kaibigan ko sila mula noon, pero binigo nila ako

kaya naman mas pinili ko ng umiwas kaysa makisama at masaktan

Pero kung sabagay, kahit pa alam nila ang birthday ko, eh mas pipiliin pa rin nilang pumunta ngila perlukah kaysa sa bahay naming cute size

Kung siguro may nanay at tatay pa ako ngayon sa tabi ko, ipaghahanda rin siguro nila ako ng masasarap tapos sabay sabay kaming magsasalo salo sa iisang hapagkainan

Umiling ako sa naisip

"Nakalimutan ko pala" natatawang sabi ko habang tinatahak ang daan palabas

Wala na nga pala sila ngayon

Marahil

Ang isang tulad ko, mayroong nanay at tatay

Kaso Hiwalay

May kanya-kanya na silang pamilya, at ako ang bukod tanging anak sa pagkakamali na bunga ng hindi inaasahang aksidente ayon sa balita

Ang mga chismosang kapitbahay kahit hindi pa ako pinapanganak, kumakalat na agad ang chismis

Ganon sila kalala

Kaya naman nagsusumikap ako para makapagtapos at maiahon si lola sa kahirapan

Ayoko syang nakikitang naghihirap sa kalsada na nagtitinda ng kung ano ano para lang matustusan ako sa pang araw-araw

Pero kahit na ganon syempre, naaappreciate ko yon at labis akong nagpapasalamat

Mag iinarte ba naman ako sa ganitong buhay, eh ganito na nadatnan ko pagsilang ko palang sa mundo