Bugün İrfan ile evliliğimizin 1. Yıldönümü. Fakat İrfan bunu unutmuş gibiydi. Sabah antrenmana diye çıkmıştı saat kaç oldu hâlâ ortalıkta yok. Nerde kaldı nerde kaldı derken Mert Hakan aradı.
"Alo efendim Mert"
"Yenge İrfanı hastaneye kaldırdılar"
"NE NE DEMEK HASTANEYE KALDIRDILAR HANGİ HASTANE"
"...... hastanesi"
Telefonu hemen kapattım üstümü bile hiç değiştirmeden hemen evden çıktım.
...
Hastaneye varmıştım. Hemen resepsiyona sordum.
"İrfan Can Kahvecinin oda numarasını söyler misiniz."
"248. Oda"
"Teşekkürler"
Koşa koşa 248. Odaya geldim. Kapıyı tıkladım, Mert Hakan kapıyı açtı. Onu bir kenara itip İrfanın yanına geldim. İrfanın gözleri kapalıydı. Oradaki sandalyeyi İrfanın yatağının yanına çekip oturdum. İrfanın sol elini tutuyordum ve saçını okşuyordum.
İrfan yavaş yavaş gözlerini açtı. Mert Hakan ise gülmemek için kendini zor tutuyordu. İrfan yanındaki komodinden bir poşet aldı ve bana verdi.
"1. Yıldönümümüz kutlu olsun birtanem."
"Manyak mısın sen İrfan"
"Senin manyağınım"
YA OLM İRFANIN FOTOĞRAFINI KOYAMIYOM. Sinirlerim bozuldu amk neyse kötü oldu bölümde zaten üf
