ZHENO POV
Watching her happily chatting and laughing at someone, parang gusto ko siyang hilahin .
Nakatitig lang ako sa kanila na masayang nag uusap sa isang puno, kita ko ang paghawak niya sa ulo ni Acariel.
Hindi ko alam kung ano tong nararamdaman , and I don't fucking like this emotion..
ACARIEL POV
pag uwi ko sa mansion dumeritso lang ako sa kwarto , hindi ko pinansin ang mga taong nakakasalubong ko , sayang lang sa laway.
"Xioabei! Zizi!"
"Roaaaaw" masaya kong binuhat silang dalawa at umupo sa kama.
"How's my babies" hinaplos ko ang balahibo nilang dawala, umungol si Xiaobei na parang naiintindihan ang sinabi ko.
Binaba ko silang dalawa, at nag bihis, pagkatapos kong magbibis bumaba ako syempre sinigurado kong hindi naka bukas ang pinto , mahirap na.
Pagbaba ko nakita ko si Dhilian na naka upo sa living room habang may hawak na kape, binawi ko ang tingin ko sa kaniya at nagpunta sa kusina. hindi tulad nung nakaraan wala akong naabutang mga katulong sa kumain,
"Carrots, meat..." napa kamot ako sa batok ko ng wala akong makitang boiled meat , ayuko naman raw meat ang ipakain kay Xiaobei.
Napatingin ako sa kalan at sa karne , nag kibit balikat ako bago nagpa kulo ng tubig, easy ako nalang ang mag papakulo.
Pagkatapos ng ilang menuto pinalamig ko muna ang karne bago nilagay sa isang plato , binitbit ko nalang ang carrots saka nag tungo sa kwarto.
hahakbang na sana ako sa hagdan ng mahulog ang isang carrot , napa buntong hininga ako at tumingin kay Dhilian na nakatingin lang sa papel na nasa misa.
Tiningnan ko ang carrot na nasa lapag at sumulyap kay Dhilian , hindi naman niya siguro makikita .
gamit ang isip ko inutusan ko ang hangin na kunin ang carrot at ilagay sa plato kung saan naka lagay ang karne , ang hangin ay parang naging kamay at kinuha ang carrot .
Naglakad nako paakyat ng malagay na ito sa plato , nawala rin ang hangin na parang walang nagyari.
"Xiaobei , Zizi foods is ready!!" nilagay ko sa lapag ang plato habang binigay ko kay Zizi ang isang carrot.
DHILIAN POV
I'm here in my office thinking about what I saw , she can command the wind.. without saying words?
Nagulo ko nalang ang buhok ko, why I feel that I don't know her anymore..
like she's totally stranger...
THIRD PERSON POV
LAND OF DEITIES
" Your highness .."
The man with dignifying aura stand to his throne .
"Any news?" tanong nito sa alagad na naka hulod.
"I apologize your highness .We fail to track Master Kotshi" hindi mapigilan ng lalaki na kabahan lalo na at nabigo na naman sila sa kanila misyon.
"Useless" malamig na usal ng lalaking nasa trono at bumuntong hininga.
"You're really hard to find ...Kotshi" mahinang sambit nito.
BINABASA MO ANG
The Lady of Xin
Ngẫu nhiênShe's dangerous , a lady that lost her memory , lumaki sa lugar kung saan siya ay naging Disciple ng isang matangdang tanyag sa pagiging magaling sa lahat But pano pag nagising nalang siya sa babaeng kamukha niya , sa babaeng walang ibang hangad...
