Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chris -28-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chris ve ben 21 Aralık 2016 tarihinde Miami' de bir kafede tanıştık. Eski sevgilimden şiddet görüyordum. Kafede ki kimse müdahele etmiyordu. Chris bile. Bir süre bana şiddet uyguladı ve Chris daha fazla dayanamadı. Telefonunu masanın üzerindeki kahvesinin yanına koydu ve kalkıp yanıma geldi. Bileğimi tuttu ve sert bir çekilde beni arkasına çekti
-Yeter! Kimse ses çıkartmıyor ama bir kıza bu kadar şiddet uygulanmaz.
-Bu seni ilgilendirmez. Sende gel buraya kaltak!
-Seni uyarıyorum! Bir adım daha atarsan senin için hiçte iyi olmayacak!
-Allah allah, sen kimsin lan? Amy buraya gel
-Hayır. Gelmeyeceğim
-Sen gelmezsen ben gelirim.
-*Yumruk* Sana senin için kötü olacağını söylemiştim!
-Sen bana yumruk mu attın? Gel buraya
-*Kafa Atar* geldim napıcaksın *tekme atar* he
Ağzı ve burnu kanarken yerde uzanıyordu Tom. Chris bileğim yeniden tuttu ve kafeden dışarıya çıktık. Arkamda sesleniyordu Tom
-Amy! Seni öldüreceğim!
Chris ise bileğimi sımsıkı tutmuş bir şekilde arabaya doğru ilerliyordu. Arabanın arka kolduğuna oturmamı söyledi. Onayladım ve oturdum.
-Burada bekle! Telefonumu ve kahvemi alıp geleceğim!
-Tamam
Kapıyı kilitledi ve kafeye girdi. Sadece birkaç dakika sonra elinde iki tane bardakla geldi. Kapının kilidini açtı ve sürücü koltuğuna oturdu. Emniyet kemerini bağladı ve arkasına dönüp elindeki bardağı bana uzattı.
-Al, dedi hoş bir şekilde
-Teşekkür ederim. Gerek yoktu.
-Önemli değil. Kahve severmisin bilmiyorum o yüzden sana Latte aldım.
-O da kahve ama dedim ve güldük.
-Ama hafif bi kahve, diye yanıt verdi.
-Evin nerede?
-1 kilometre kadar uzakta.
-Tamam. Evimiz yakınmış, dedi ve arabayı hareket ettirdi.
-A öylemi. Ne güzel dedim ve ilerlemeye başladık.
-Evin tam olarak nerede! Kapına kadar bırakmamı ister misin?
-Olur, dedim. Evimin yolunu tarif ettim ve geldiğimizde
-Senin Evin burası mı?
-Evet de. Neden? Ne oldu ki?
-Yeni taşınan kız sensin demek
-Evet dedim ve gülerek bana baktı. Karşı komşuyuz dedi. Şok olmuştum ve bi o kadar da mutluydum.
-Harika!
-Birşeye ihtiyacın olursa söyle.
-Tamam da evin kaçıncı katta?
- B9-D9
- B9-D kaç
- +1 502-XXX-XXXX
-
Peki dedim ve telefonumu çıkardım.
-Tekrar söyler misin? Telefonumu elimden aldı ve bir kaç saniye sonra geri verdi. Telefon numarasını yazmıştı.
-Adın ne?
-Chris, ya sen?
-Amy.
-Tanıştığıma memnun oldum Amy.
-Bende. Birkaç saniye süren bir sessizlikten sonra
-Sen şimdi evemi çıkacaksın?
-Evet. Neden ki?
-Hiç. Seni bir yere götürecektim.
-Bir yere mi götürecekti? Neresiymiş o bir yer?
- 4-5 km kadar uzakta bir yer. Yanlış anlama öyle birşey değil
-Ah anladım. Ç-çok pardon e şey b-ben yanlış anladım
-Fark ettim. Ne dersin?
-Yok, ben zaten sana yeteri kadar yük oldum gerek yok.
-Benim için sorun yok. Sadece o herif temiz bir dayağı hak ediyordu. Suç senin değil. Her neyse hadi gidelim.
Aslında gitmek istiyordum çünkü evde tek başıma kalamazdım. Çünkü Tom gelebilir di. Ve gerçekten beni öldürürdü. Onun cinayet işlediği bile olmuştu. O yüzde ondan çok korkuyordum ve zaten ayrılmak istediğimde ise beni boğmaya çalıştı.
