"1"

2 0 0
                                    


Noong akoy bata palamang gustong gusto ko ang aking mga pamiliya, Kami ay palaging masayahin at walang ma wawalan ng katatawanan sa aming pamilya

ako at aking mga pinsan ay sobrang masunurin sa aming mga magulang at pamilya lagi kaming may ngite na nakalagay sa aming mukha

sobrang saya namin yung tipong lahat kaming mag kamag anak ay laging salo salo sa hapagkainan, Laging tawa at saya ang nasa harap ng hapagkainan.

Ngunit.

last year, 2023.

Kami at ang aking kamag anak ay natutulog sa aming bahay gabi na non at mahimbing ang aming tulog nong biglang may sumigay sa aming pinto,
nagising ang aking mga pamilya at tinignan kung sino ang nasa pinto.

Sa mga oras na yon ay ang aking kuya ang nag bukas ng pinto na yon
Siya si Laro Szanches De leon.

Doon ko napag tanto na sahuling sandali nayon ay ang aking pinaka mamahal na kuya ay huli ko nag makikita, Ako ay nakatayo sa hagdan habang nakatingin  kung anong nang yayari sa paligid ko, para bang bigla nalang tumigil ang oras sa huling sandali nayon.

Ang aking kuya si Laro Szanches, nakatingin sa akin at nakangiti, parabang pinag mamasdan ko ang akin kuya na malawa aa huling sandali na yon.

Si laro Szanchen ay nakatingin saakin at pabulong na sinabing, Mahal kita aking kapadit.

Duon ko napag tanto na sa huling sandali nayon ayun na ang huling sabi ng akin kuya bago sya mamatay sa harap ng dalawa kong mga mata.

Ang aking Pinaka mamahal kong kuya, na laging nag aasikaso saakin at lagi akong pinagtatangol ay wala na, Patay na.

Ako ay isang halimaw wala man lang akong nagawa para iligtas siya,

Nakatitig lang ako sa kanya at pinag mamasdan siya, sa mga huling sandali na yon ay lumabas sa isip ko ang aming mga masasayang pag sasama namin ng aking kuya walang isa sa aking kuya at ako ay nag aaway, Lagi kaming naka ngite, tipong dinaaig panamin ang aming mga kapatid noon, sila minsan ay nag aaway ngunin ako at ang aking pinaka mamahal na kuya ay laging magkabati at hindi kami nag aaway.

Sa huling sandali non ay napag tanto ko na ang aking pinaka mamahal na kapadit ay wala na.

Wala na, walang wala na hindi man lang ko sya tinulungan.

Sa oras nayon ang aking mga pamilya ay nag sisigawan at imiiyak, ako, Ako. Ako lang ang isang tao na nakatayo at nakatitig lamang wala akong magawa.

Pero sa huling sandali na pumatak ang aking luha nakita ko si kuya, nakita ko sa dalawa kong mga mata si Laro Szanches ay nakatitig saakin at naka ngite habang ako ay naka tayo at tuloy tulog ang pag patak ng aking luha
unte untin siyang lumapit saakin, gusong gusto ko siyang yakapin at umiyak sa mga braso nya, "wag kanag umiyak, basta tandaan mo lagi lang ako nandito aking pinaka mamahal na kapatid." ayon. Ayon ang mga huling sina ba nya sakin at tuliyan na siyang nag laho.

At nandoon ako umiiyak ng tahimik at tinitignan ko ang aking mga pamilya na ipasok si kuya sa Ambulansya.

Ako si Aya Szanches De Leon o bas kilala na si "Aya" ako ang pangawala sa aming mga pamilya nguniy nung namatay si kuya Laro ako yung naging Panganay sa aming mag kakapatid,

Sa totoo lang, ang aking pamilya ay ang hindi ko iniidulo, ang isang tao lang sa aking puso ang aking iniidulo at yon si Laro Szanches De Leon ang aking Kuya na Namayapa na.

Doon ka napag tanto na
ang aking mga pamilya ay hindi ganong "Mabait at Masayahin" dahil sa mga taon nayon sila pala ay lagi lang naka ngiti dahil kay kuya, sila lang pala ang laging tumatawa dahil kay kuya. Hindi pala sila totoong masayahin,

Ayoko na Hindi kona kaya, Bat walang nag sabi sakin na Ang pagiging Panganay Ay Mahirap?, Hindi ko to iginusto, ang gusto ko ay ang masayahin na pamilya, ayoko nong ganto na laging Galit sa akin at lagi ako napag iiwanan.

Totoo bang Chilish Ako?, Pasensya naman. Nasanay lang ako ng ganto, Inay, Itay. Pasensya na ako'y Isip Bata, Hindi ko naman iginusto na maging Panganay ng aking mga kapatid, Hindi ko man lang alam kung papaano ihandle ang mga gawaing pang Matanda Ako ay 11 years old lang ma, pa. Hindi ako yung katulad ni Kuya, Siya oo kaya niya kase siya ay 23 na, pero ako? ma, pa pano ako? Bata lang po ako oh, Batang gusto ulet na Maasikaso at Mahalin
Hindi yung Minalatrato nyo ako na parang 23 edad na, ako ay 11 edad lamang nay itay minsa hindi ko  rin kaya mag isa, satingin nyo isang bata kayang mag laba ng ganon ganon lang? eh hindi ko pa nga natututonan mag laba eh, Tas Pag luluto ako rin? Aba inay pasensya napo ngunit hindi ho ako matanda, eh Hindi ko pa nga po alam kung papaano gawin yung mga ganon.

Hindi po ako katulad ni kuya na kaya ang lahat, Opo alam ko pong matanda na ako at sa Ganon sa ganong idad  ko po ay nag lalaba, nag sasampay at nag luluto na kayo, Pero inay ayun ay noong sa year nyo lang po, Iba po ang Year ngayon sa Year nyo.

Iba napo ngayon inay, Sana mapag tanto nyo ho.

Yung Mabigat yung pakiramdam mo dahil hindi ka pinapayagan umalis hangang hindi mo nagagawa nga chores sa bahay nyo tas  nakatingin kaalang sa mga kapatid mo na masayang nag lalaro sa labas.

Nay May Emosyon Din Ho Ako, Hindi yung tipong ako ay robot na walng emosyon.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 12 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

One Wish: Filifino AccentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon