ဆောင်းရာသီ ရဲ့အငွေ့အသက်တွေနဲ့ဖုန်းလွှမ်းနေတဲ့ Seoul မြို့ရဲ့ညတစ်ည ဖွေးဖွေးဖြူနေတဲ့နှင်းတွေကလဲ လမ်းဘေးဝဲယာမှာ ပုံနေရော
Joshua: Hannie နေရတာဘယ်လိုနေလဲ သက်သာတယ်မလား
Jeonghan : ခုရက်ပိုင်းတော့သက်သာလာပါတယ် နဲနဲလေးမောတာကလွဲလို့
Joshua : မောတယ်ဆို အိမ်အလုပ်တွေမလုပ်ပါနဲ့လားHannieရယ် ကိုယ်လုပ်ပါ့မယ်ဆိုတာကို
Jeonghan: ရပါတယ် Shuaရဲ့ Hannie လဲ တနေ့တနေ့ အိမ်ထဲမှာဒီတိုင်းနေရတာ ပျင်းလို့လုပ်တာပါ
Joshua : ကိုယ်လဲHannieနားမှာအချိန်ပြည့်နေပေးချင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လဲ ကိုယ့်အလုပ်တွေကလုံးဝကို အားလပ်တယ်ကိုမရှိလို့ပါHannieရယ်
Jeonghan : Aigoo ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး Shuaရဲ့ အလုပ်ကိုသာအာရုံစိုက်နော်
Joshua: Ha ha ဟုတ်ပါပီဗျာ။ အော်ဒါနဲ့လေ ကိုယ် သဘက်ခါကျ LAပြန်သွားရအုံးမယ် ဟိုကရုံးခွဲက project လေးတစ်ခုရှိတာ 1လလောက်ကြာမယ်ထင်တယ်
Jeonghan: ဟင် 1လကြီးများတောင်လား။
Joshua:ဟူတ်တယ် hannie project ကခုမှစလုပ်ရမှာဆိုတော့ ဒါမဲ့ Hannie ကို ကိုယ်စိတ်မချဘူးကွာ Hannie နားမှာ တစ်ယောက်ယောက်ရှိနေမှဖြစ်တာလေ
Jeonghan : Hannie ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဂရုစိုက်လိုက်ပါ့မယ် shuaရဲ့အများကြီးစိတ်မပူပါနဲ့
Joshua : စိတ်မပူလို့ရမလားကွာ ကိုယ့်မှာ ဒီအသဲလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာကို
Jeonghan: ဟွန့်
Joshua :ဒီထော်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်ရင် Hony Jisooတို့ အနိုင်ကျင့်ရာကျအုံးမယ်
Jeonghan: ဟွန့်
Joshua: ဟော ဒီကောင်လေးကတော့
Jeonghan : အား shua ယားတယ်လို့ ခ်ခ်
သွားမဲ့နေ့.....
Joshua : Hannie ကိုယ်သွားတော့မယ်နော် ဆေးလဲပုံမှန်သောက်နော် ခါးတယ်ဆိုပီးမပစ်ရဘူး နောက်ပီး မတည့်တာမစားနဲ့ Horror movie တွေမကြည့်ရဘူး ပင်ပန်းတဲ့အလုပ်တွေမလုပ်ရဘူး နွေးနွေးထွေးထွေးနေရမယ်နော် နောက်ပီးတော့...
Jeonghan: ကဲပါ Shuaရယ် အဖိုးကြီးကျနေတာပဲ ပွစိ ပွစိနဲ့ Hannie က ကလေးမဟုတ်တော့ပါဘူးနော် ဟွန့်
