BENİ KOVUŞUNA
Dün...
Dün beni kovdun bunun acısı yüreğimin ortasında
İnsanlar hata yapabilir, yanlış sözler söyleyebilir
Sen her defasında kırıklıklar verip beni boğdun
Boynumda ellerinin izleri, yanaklarımda gözyaşımın izleri
Senle çıktığım yoldan beri hep böyleydi ve ben sustum
Sana karşı güçsüz olduğumu düşünüp her zaman kırdın
Şimdi ise bütün kırıklıklarımla ölüyorum...
Bunları belki hak ettim belki hak etmedim bilemem
Tek istediğim haklı ya da haksız olmak değil mutlu ol...
Mastar ekini bile getiremiyorum mutlu olun yanına neden biliyor musun?
Çünkü kendimden çok senin mutluluğunu istiyorum hâlâ
Akılla kalp arasında kalmıştım ya hani
Keşke başından beri aklımı dinleseydim...
Dinleseydim şuan daha az acırdı canım, seninle konuşurduk
Zamanı geri alamayız ama zamanın hangimizi güldüreceğini bilemem
Tek bildiğim hâlâ seni seviyor olmam...
İnanmasan da sevdiğime ben seni seviyorum bütün yaralarıma rağmen
Bir an olsun seni unutmak için ya da hatırlamak için çabalamadım
Sen hep kalbimle birlikte atıyorsun çünkü bunu ben nasıl değiştireyim
Yokluğun...
Yokluğuna alışmaktan korkuyordum ama şuan alışmaya başladım bile
Acıtıyor mu? Çok fazla derinden... Bu acıyı bile seviyorum ben
Senden gelecek her şeye razıydım bak razı olduğumun kanıtı
Sen ne yaparsan yap gitmem demiştim ve gitmedim
Beni sen kovdun...
Kovdun diye bana gitti diyemezsin...
Bana bir hiçmişim gibi değersiz hissettiremezsin! 16.06.2022
