იძულებით გათხოვილი

2 თავი

*მარიამის pov*
როგორც იქნა მივაღწიეთ ამ გამოთაყვანებულის სახლამდე.სახლი კი არა სასახლეა.
-მარი
-მარი და ძმარი რა გინდა?
-რა იყო რა ნერვებზე ხარ,გადმოდი მანქანიდან მოვედით
-კი მაგრამ აქ მხოლოდ მე და შენ უნდა ავიცხოვროთ?
-არა,ჩემი მშობლები,ჩემი და და მოახლეები არიან
-კიდევ კარგი თორე. შენთან მარტო რა გაძლებს
ეს ვუთხარი და მანქანიდან გადავედი.

როგორც კი სახლში შევედი ვიღაც ქალბატონი გამოექანა ჩემაკენ და ჩსმეხუტა
-კეთილი იყოს შენი მოსვლა ძვირფასო💟
-მადლობა,თქვენ თორნიკეს დედა ბრძანდებით ხო?
-კი შვილო სწორედ მიხვდი ოღონდ თქვენობით არ მელაპარაკო,თუ გინდა დედა დამიძახე თუ არა და ელისაბედი
-კარგი💟
გვერდით გავიხედე და პატარა საყვარელი ბავშვი დავინახე დაახლოებით 3 თვის რომელიც მოახლეს ეკავა
-კარგი დედა მაშინვე ნუ ეცი აცალე შემოვიდეს- უთხრა თორნიკემ
-შენ ნუ გაქვს მწარე ენა-მოუბრუნდა მამამისი
-კარგი გვეყო,მარიამ გაიცანი ჩემი დისშვილი ნიცა-მითხრა თორნიკემ და პატარა გოგზე მიმითითა
-ეს კი ჩემი და ნინი-და ხელით უკან მდგარ ჩემზე 1-2 წლით უფროს გოგოზე მიმითითა
- ეს კი მამაჩემია ალბათ უკვე იცი-მითხრა და ბატონი ივანესკენ მიმანიშნა
-ხო მამაშენს ვიცნობ
-კარგი წამოდი ოთახში ავიდეთ-მითრა თორნიკემ და ოთახში ამიყვანა ოთახი იმხელა იყო შეიძლებოდა დაკარგულიყავი,
-მოიცა ჩვენ ერთ ოთახში ვიძინებთ?
-ხო რა იყო რა გავიკვირვე დღეიდან ჩემი ცოლი ხარ😉
-აუუ ცალკე ოთახი არ შეიძლება?
-არა
-უფფფ კაი ხოო,ტანსაცმელი სად შევინახო?
-გარდერობის ოთახდი,მარჯვენა მხარე შენია
-მადლობა-ვუთხარი და ოთახში  შევედი.ახლა დავფიქრდი და მგონი თორნიკე მომწონს.ვიცი ახლა გაგიკვირდებათ მაგრამ მე ასე მალე მიყვარდება.

ოთახში რომ გავბრუნდი თორნიკე იქ აღარ დამხვდა.ამოტომაც გადავწყვიტე დამეძინა. საღამურები ჩავიცვი და დავწექი.

ნახევარ საათში საწოლის მეორე მხარეს ჩაწევა ვიგრძენი მივხვდი რომ თორნიკე იყო. უეცრად კი დიდი  მისი დიდი ხელები ჩმეს წელზე აღმოჩნდა.თავი მოვიმძინარუნე ამ დროს კი ლოყაზე მაკოცა და მითხრა
-მიყვარხარ მარიამ-ეს რომ გავიგე კინაღამ ხველება ამიტყდა

ალბათ ვერ მიხვდა რომ მღვიძავს,კარგი ახლა უკვე გვიანია მეც უნდა დვაიძინო-გავიფიქრე და სიზმრების სამყაროში გადავეშვი.