თავი 4

74 5 8
                                    

მარის პოვ:
?:მარი შენ ხარ?
მე:კი მე ვარ
?:დირექტორი გიბარებს
მე:კარგი

ალბათ იმ ნაბიჭვრებმა უთხრეს.კარზე დავაკაკუნე.
დრ:შემოდი!
მე:მეძახდით?-ის შვიდეულიც იქ იყო
დრ:დიახ გეძახდით!რა საქციელი იყო ეს?!
მე:მათ ჩემი გაუპატიურება სცადეს და პასუხიც მიიღეს
დრ:გაუპატიურება?!-ახლა მათ შეხედა
ისინი:ჩვენ არაფერი გაგვიკეთებია ტყუის.
მე:გატყუებენ!
დრ:გაჩუმდით!მოწმე გყავთ ქალბატონო?
მე:რათქმაუნდა!ყველა იქ იყო!
დრ:მასწავლებელს ვგულისხმობ
მე:დიახ მათემატიკის მასწავლებელი ბატონი ლი
დრ:ბატონი ლი ჩემს კაბინეტში შემოვიდეს!

გვერდით გავიხედე ისინი კი თვალებით მეუბნებოდნენ "მკვდარი ხარ".მე კი გულში ვიცინოდი არ იციან რას ვუმზადებ.
ბატონი ლი:გისმენთ დირექტორო
დრ:ეს ქალბატონი აცხადებს რომ ამ ვაჟბატონებმა მათი გაუპატიურება სცადეს
ბატონი ლი:უი თქვენთვის თქმა დამავიწყდა.მარი მართალია ამ ლაწირაკებმა მისი გაუპატიურება სცადეს!გოგო გარეთ ცრემლიანი თვალებით გამოვარდა,ტანსაცმელი შემოხეული ჰქონდა და მალევე გონება დაკარგა!ისინი სასჯელს იმსახურებენ ამ დაუდევრობისათვის!
დრ:როგორ თუ გაუპატიურება სცადეს?!დღესვე თქვენს მშობლებს დავიბარებ და სასჯელსაც მიიღებთ!მაგრამ.....თქვენც ქალბატონო მარი
მე:მე?რატომ?
დრ:შენც ჩაიდინეთ დანაშაული!პირდაპირ მოქმედებაზე გადახვედით!ჩემთვის უნდა მოგემართათ ან პოლიციისთვის!
მე:კარგით
დრ:მარი შენ თავისუფალი ხარ.გაკვეთილზე წადი!და ხო, სასჯელს ხვალ გაგაცნობთ!
მე:დიახ

მე გამოვედი კაბინეტიდან.მართალია მეც შეცდომა დავუშვი მაგრამ ამ დროს ადამიანი პირველი შურისძიებაზე ფიქრობს მას რატომ არ ესმის?პირველი გაკვეთილი იმ ჭყიპინას გამო გაცდა ახლა მეორე გაკვეთილზე უნდა შევიდე.ანატომია მაქვს ამის დედაც.ორგანოებიღა მაკლდა ახლა.კლასში ჯერ-ჯერობით არავინ არ იყო ამიტომ მერხთან დავჯექი და გაკვეთილის გადამეორება დავიწყე როცა ის შვიდეული შემოვიდა და თავზე დამადგნენ.
ჯკ:მკვდარი ხარ ძუკნა
მე:შემეშვი ნაბიჭვარო-თეჰიონმა თმაში ხელი მომკიდა და მაღლა ამაწევინა.თვალში კი ჯიმინი შემეჩეხა.
მე:გუშინდელი არ გეყო საყვარელო?
ჯმ:ხელი გაუშვი თეჰიონ-მანაც გამიშვა.ჯიმინმა ხელი ნიკაპზე მტკივნეულად მომიჭირა და ახლოს მიმწია.
ჯმ:დიდ შარში გაეხვიე ბოზო
მე:მე ასე არ ვფიქრობ
ჯნ:ახლა.....-ზარი დაირეკა
მე:უფს ახლა ვერაფერს იზამ გაკვეთილი დაიწყო და მასწიკი კლასშია
ნმ:მაგ ცინიზმს ინანებ!
მე:ვნახავთ ვინც ინანებს
მასწი:ბიჭებო მანდ რას დგახართ.იცოდე ახლა თუ არ დაჯდებით თქვენი ნაწლავების დახმარებით ავხსნი გაკვეთილს!

ისინი მერხებთან დაჯდნენ.როგორ მეზარება ახლა გაკვეთილის მოსმენა.

***
როგორც იქნა გაკვეთილები დამთავრდა.ჩანთა ჩავალაგე და გზა ფეხით განვაგრძე.გვერდით მანქანა დამიდგა და რომ შევხედე იუნგი იყო.
იუ:მარი შენთან საუბარი მინდა
მე:მე რა უნდა მესაუბრო?როგორ აპირებთ ჩემს გაჟიმვას?
იუ:გეყოფა და მანქანაში ჩაჯექი!
მე:არსადაც არ ჩავჯდები!წადი!
იუ:ნუ მაიძულებ ძალა გამოვიყენო!ჩაჯექი და მშვიდად ვისაუბროთ!
მე:არა მეთქი შენ არ გესმის?!
იუ:ანუ არა?!
მე:არა!

იუნგი მანქანიდან გადმოვიდა და მხარზე გადამიკიდა
მე:რას აკეთებ შე ტუტუცო!ახლავე დამსვი!
მან მანქანაში ჩამსვა,თვითონ საჭეს მიუჯდა და კარები ჩაკეტა.მე კი ვეჯაჯგურებოდი
იუ:გაჩერდი!მაინც ვერ გახსნი!
მე:ისევ ჩემს გაუპატიურებას აპირებ შე ნაბიჭვარო?!გიჩივლებ!
იუ:მე მაშინ არც მიცდია შენი გაუპატიურება.ახლა კაფეში წაგიყვან და იქ ვისაუბრებთ.
მე:აჰ დამღალეთ!

დედას მივწერე რომ დაქალთან კაფეში მივდიოდი და ცოტა დამაგვიანდებოდა.თავი ფანჯრისკენ გავატრიალე და დავიწყე ფიქრი ჩემს მომაბეზრებელ ცხოვრებაზე.

სიძულვილიდან სიყვარულამდეWhere stories live. Discover now