İMZA

Bölüm 3: Gloria'nın Bedeninde ki İmza

Sadece düşünüyordum, düşünüyorduk sonra bi anda aklıma gelen şeyi sınıfın ortasında bağırarak söyledim "Gloria'nın cansız bedenini ilk ve en uzun ben gördüm ve Gloria"nın boynunda bir imza vardı!!" dedim. Ardından Dylan "Nasıl bir imzaydı hatırlıyor musun Clara!?" dedi "Hatırlamaya çalışıyorum" dedim tedirgin ve üzgün bir sesle Ecren halimi anlamış olmalı ki yanıma geldi ve bana sarıldı "Üzülme bebeğim ve kendini bu kadar üzüp hatırlamaya çalışmaya zorlama senin suçun değildi..." dedi. Ben neredeyse ağlamak üzereydim hatırlamak istiyordum çünkü daha fazla kişinin ve arkadaşımın ölmesini istemiyordum. Bir damla yaş yanağımdan aşağıya süzülürken Dylan yanıma geldi ve ellerini omuzlarıma koydu, ardından "Kendini bu kadar üzme Clara hatırlamak zorunda değilsin başka bir zaman da hatırlayabilirsin belki akışına bırakırsan aklına gelir" dedi. "Ama..akışına bırakırsam eğer daha fazla kişi ölebilir" dedim ağlayan sesim titrerken "Ve daha fazla kişinin ölmsini istemiyorum, bu yüzden orada tam olarak Gloria'nın boynunda ne yazdığını hatırlayacağım" dedim keskin ve bir tonla. Sanki ilk dafa düşmanımız Kyie ve Jenniefer bize bizde onlara ısınmıştık Kylie üzgün bir ifadeyle yanıma geldi ve "Haklısın Clara ne yazdığını hatırlanan gerekiyor evet ama kendini bu kadar zorlaman gerekmiyor, bırak bi zihnin kendine gelsin, sabaha kadar dinlen ve sabah sakin kafayla düşünelim bunları" dedi. Nlayışlı bir ifadeyle Kylie'ye baktım ve "Tamam, hepiniz aynı şeyi söylediğiniz için artık kendimi zorlamayacağım sabah sakin kafa ile düşünüceğim bunları" dedim ardından Ecren "Düşüneceğiz Claracım" dedi samimi bir tonla.

****

Sabah olmuştu okula geldiğimizde bu olay hakkında bilgi sahibi olanların yani 'Dylan, Tom, Kylie, Jenniefer, Ecren ve benim' sıramın üzerinde birer not vardı. Hepimşz aynı aynı anda birbirimize döndüğümüz de korkuyla notlarımızı açtık notta şöyle yazıyordu:

    "Clara imzayı asla hatırlayamıyacak çünkü o tam bir aptal o gün Gloria'nın cesedinin bulunduğu oda da bende vardım ve tam karşısında duruyordum ama o aptal arkadaşınız beni görmedi ve bütün işinizi zorlaştırdı artık beni bulmanız sizi çok zorlayacak kolay gelsin sevgili KURBANLARIM" notu okumayı bitirmiştim yanaklarımdan süzülen yaşlarla birlikte bacaklarım titremeye başlamıştı ve dengemi kaybedip yere çökmüştüm, katil o gün Gloria'yı gördüğüm odadaydı ve ben bunu görmeyerek gerçekten tam bir aptallık etmiştim. Ecren ve Dylan koşarak yanıma geldiğinde bana seslendiklerini duyuyordum ama sesleri uzaktan geliyordu notta yazanlar zihnimin içinde yankılanıp duruyordu yanaklarımdan süzülen yaşlar durmak bilmiyordu ve artık hıçkırmaya başlamıştım Dylan beni kucaklarken Ecren, kızlar ve Tom arkamızdan koşarak geliyordu. Ben Dylan'ın kucağında koridorladan geçerken insanlar bize ve benim dinmek bilmeyen hıçkırıklarım ile yanaklarımdan süzülen yaşları izlerken Ecren ve diğerleri dehşet dolu bir korkuyla arkamızdan koşmaya devam ediyorlardı bu sırada Ecren tabii ki duramamış, ambulans çağırmıştı ben Dylan'ın kucağında diğerleri ise koşarak okulun kapısından dışarı çıktığımızda ambulans gelmişti bile bahçede ki herkes bize bakıyordu Dylan neredeyse bütün okulun etrafımıza toplanmasını umursamayarak herkesin içinden geçip beni ambulansın içindeki sedyeye yatırmıştı ambulansın ikinci kapısı kapanırken Tom'a seslendi "Tom kızlarla birlikte arkamızdan hastaneye gelin ben Clara'nın yanında durucam dedi Tom başıyla Dylan'ı onaylarken ambulansın diğer kapısıda kapanmıştı. Hala yoldaydık ben yarı baygın halde sedyede yatarken hemşireler ilk yardım yapıp ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı bir yandan da ambulansın sşrenleri hızla çalıyordu Dylan ise başımda neredeyse ağlıyacak duruma gelmişti ve "Güzelim hadi aç gözlerini lütfen" dedi kalbim hızl atarken az da olsa araladım ve Dylan'a bakarak kısık ve çelimsiz bir sesle "Sen az önce bana güzelim mi dedin?" dedim o halsiz halimde bile pis pis sırıtarak Dylan'ın yüzüne saf bir gülümseme yerleşmişti "Evet güzelim dedim" dedi ben yarı kısık gözlerimle halsizce gülümserken hastaneye varmıştıkaynı süratle Tom ve kızlarda varmıştı. Beni sedye ile birlikte ambulanstan indirdikten sonra tekrar Dylan, Tom ve diiğerleri doktorlar ile birlikte başımda koşarak geliyorlardı. Beni ameliyathaneye aldıklarında ise herkez tedirgin olmuştu Dylan'ın yüzündeki gülümseme kaybolmuş yerini korku almıştı.