Rana Dilek -gerçek ailem (Kısa süreliğine ara verildi)

1. bölüm🌷

bölümler çok sık gelemeyebilir elimden geldiğince sık yazacağım.
Yazım hataları için özür dilerim şimdiden.
İtalik yazanlar işaret dili olarak tanımladım şimdi geçebilirizzz

__________________________________

Abimden gelen mesajla hastaneye gelmiştim abime birşey olmuştur korkusuyla.

Abimin gönderdiği kat numarasına ve odaya gelince kapıyı tıklattım 'gel' komutun- dan sonra içeriye girdim içeride doktor, abim ve karşılarında 50'li yaşlarda kadın ve adam yanında benden 2-3 yaş küçük bir erkek ve benim yaşlarımda bir kız vardı.

Ne olduğunu anlamamıştım kadın benim yaşlanmış halim gibiydi, çok benziyorduk.

Hemen abimin yanına geçtim abimin gözleri doluydu ve başı öne eğikti abimin kafasını ellerimin arasına aldım ve bana bakmasını sağladım.

Ellerimi yanaklarından çekip, onun görebileceği şekilde tutup gözlerinin ellerime bakmasını sağladım.

"Annemin her fırsatta söylediği şeyi hatırlıyor musun abi?"
sorduğum soruyla hemen konuşmaya başladı

"Sen Türk'sün sen umutsun dik dur,net ol,başını öne eğme eğer eğmeye çalışan olursa onun kafasını bedeninden ayır" dedi

Odadakilerin bizi dinlediğini biliyordum fakat umrumda değildi abimin gözleri doluydu ve şuan en büyük sorunum buydu.Dik durdu ama sesi biraz titremişti.

"neden buradayız abi?" diye sordum abimin gözlerinde acı vardı "senin doğduğun zaman bir karışıklık olmuş hemşireler seni ve diğer ailenin kızını karıştırmışlar" dediği şeylerle donup kaldım.

Kafamı salladım ve yüzüme ifadesizlik maskesini takıp karşıma döndüm kadının gözleri dolu doluydu ve bana bakıyordu adam ise kadının kollarını okşayarak bana bakıyordu ikisinin gözlerinde de şefkat,sevgi ve hüzün vardı.

Doktor kanların alınması gerektiğini söylemiş ve hepimizin kanını almak için hemşire gelmişti.

Herkesten kan alınmış ve sonuçların onların hatası olduğu için 3 saate çıkacağı söylenmişti.

Şuan ise hastanenin yakınlarındaki bir cafeye gelmiş ne yapacağımızı kararlaştırıyor-
duk.
"kızım ben annen merve dilek ve baban  mehmet dilek ve kardeşin efe dilek" dedi bio anne ve devam etti.

"Kızım bize bir şans versen, senden 17 yıldır ayrı kalmışız bizi daha çok senden mahrum bırakmasan olmaz mı?" karşımda sanki 50'li yaşlarda bir kadın değilde 5 yaşındaki bir çocuk varmış gibiydi.

Abime baktım kararsızdım çünkü onları tanımıyordum, abim ne olacaktı ben ondan ayrı kalamazdımki.

Abim kafasını salladı onaylar şekilde.Ellerimi kaldırdım ve cevap verdim "peki" dedim kadın ve adamın gözlerinin parladığına yemin edebilirdim.

Çocuğun gözlerinde korku vardı evet dediğime onunda gözleri parlamıştı fakat belli etmemişti. Gözlerindeki korkuyu tanıyordum ya bize zarar verirse korkusuydu bende tanıyordum çünkü yetimhanede büyümüştüm.

Cafede biraz daha oturmuş ve 3 saatin dolmasıyla hastaneye gelmiştik. Şimdi ise doktorum gelmesini bekliyorduk.

Yaklaşık 2 dakika sonrada doktor gelmişti ve şuan zarfı açıyordu. Sonunda zarfı açtığında ilk önce kağıdı okudu ardından gözleri büyüdü bir bize birde karşıdaki aileye bakıyordu.

"Mehmet Dilek'ten alınan kan örneğine göre Rana Dilek %98,99 uyuşmaktadır. Baran Özer'den alınan kan örneğine göre Ece Dilek'le %98,99 uyuşmaktadır."

NE!?

__________________________________

Kestimmm

Nasıldı?

452 kelime

Rana'nın Annesinin sözünü herhangi bir yerden okumadım kendim uydurdum.

Bence güzel fakat kısa oldu.

Yeni bölüm müsait olduğunda atabileceğim belki bugün belki haftaya.

Aklımda onlarca fikir var.Hangş birini yapsam şaşırdım.

İYİ GÜNLER DİLERİMMM
KENDİNİZE İYİ BAKINN :)
BOL LALELİ GÜNLERR :)