-ეს უაზრო ლექციები...
წამოიწუწუნა გვანცამ და ლილეს მხარზე ჩამოადო თავი მერე კი თვალი ლუკაზე გაუშტერდა
-ეჰ...
ამოიხვნეშა და ლილემაც დახედა დაქალს
-ახლა ასე უნდა უყურო და ნერწყვები ყლაპო?
-რა ვქნა აბა...ვერც კი მამჩნევს...
-მოვა დრო და შეგამჩნევს...
უთხრა ლილემ თბილი ღიმილით წიგნი დახურა და ჩანთაში ჩააწყო ყველაფერი ლექციები დასრულდა გოგონები ერთად გამოვიდნენ ლექციიდან როცა ლუკას ხმა მოესმათ ბიჭი მალე მათ წინ იდგა გვანცას სუნთქვა შეეკრა ისე საყვარლად შეხედა ბიჭმა ზრდილობისგალისთვის ცივად მისალმება გადაუგდო და ლილეს მიუბრუნდა
-გიომ ჩვენს კაფეში შემხვდესო...
უთხრა ლილეს და გაუღიმა
-კაი ლუკა მივალ მადლობა.
ლუკა წავიდა გვანცამ კი გულგატეხილმა შეხედა ლილეს
-რა ვქნა ხომ ხედავ...
-რა ქნა და დღეს ფართიზე წამომყევი!
-არ მინდა...
ყველაფრის ხლისი ქონდა დაკარგული რომ ფიქრობდა ლუკა ვერც ამჩნევდა
-ისიც იქ იქნება...
-და ვუყურო როგორ ეკურკურება გოგოებს?!...არ მინდა...
-წამოდი რააა...მე და გიოც ხო ვიქნებით...
-მიკვირს ეგ და გიო როგორ დაძმაკაცდნენ სრულიად განსხვავებულები არიან...
-ანუ მოდიხარ ხო?!
-არ ვიცი...
-წამოდი წამოდი გაერთობი!
-არ მინდა შენ და გიოს ხელი შეგიშალოთ მე მარტოსულმა...
-დაიწყო ისევ...არ გვიშლი და წამოხვალ! ჩემს კაბას ჩაიცმევ ხო?! შავი რომ არის გამომწვევი...
-არა!
-კიიიიი!
-კარგი რაა...არ მინდა თოჯინასავით ხელოვნური ვიყო...
-მხოლოდ კაბა...
-კარგი ხოოო...თუ მოვახერხე...
-მოახერხე უკვე საღამოს გამოგივლი!
შეუთანხმდა ლილე ღიმილით და შენობიდან გამოვიდნენ
