Young.
....
"Congratulations Mr. Darren Smith, you're the new CEO of your dad's company, how nice!" Mrs. Sarah approach me after the board meeting
I became a CEO real quick because of my Dad's last will, hinde naman na ito bago sakin, i work here since i was 15 years old.
"Thank you madam, you and your family are invited at my house for a party"ngumiti ako bago ako makipag kamay sakanya.
"Oh sure, your mom and dad are so proud of you in heaven, imagine you are only 20 year's old and you own the one of the biggest companies here in the Philippines." Niyakap ako ni Mrs. Sarah. "Be careful, i hope you can fix all the dirty holes of this company." Bulong niya bago siya lumabas ng kwarto
I was stunned, yeah i should be careful sa lahat, my dad's maintain this company, it makes billions every year, i should be careful of course.
Lumabas ako ng kwarto at agad akong tumungo sa parking lot, sumakay ako sa sasakyan ko at umalis.
"Shit." Bigkas ko ng makita ang buhok buhok na trapiko sa kahabaan ng edsa
Binuksan ko ang window ng sasakyan ko, i light up my cigarettes and let the smoke beat the stress that this country brings to me.
"Oh manang Gloria mag hinay hinay naman ho kayo sa pananalita, magbabayad ho kame wag niyo naman kaming apak apakan!." Sigaw ng isang babae sa sidewalk.
Napalingon ako at habang hinde pa umuusad ang trapiko ay nananatili ang mata ko sa babaeng lumalaban para sa kanyang karapatan.
I really admire those people who can fight for their lives. That's freaking rare.
Nahulog ko ang sigarilyo sa bintana ng businahan ako ng sasakyan na nasa likod ko, umaandar na pala ang trapiko.
Napangiti ako at napailing nalamang
Pinagpatuloy ko ang pagmamaneho hanggat makarating ako sa Tagaytay, this is my safe place, my escape.
Binili ni Dad itong burol na to na tanaw ang buong kagandahan ng taal lake, lalo na kapag gabi, when the city lights up if only i can wish to stay here forever and watch those lights while sipping on my cold in canned beer.
Isang tunog ng pag apak sa damo ang aking narinig.
Hinawakan ko agad ang Baril na nakaipit sa pants ko, yes i have a gun for protection, this is my dad's gun he gave this to me when i was 16.
" Who the hell are you!"sigaw ko habang tinututukan ang mataas na damong gumalaw kanikanina lamang.
"Hello Darren."
Napaharap ako sa aking likudan ng marinig ang boses ng isang lalake, naka itim ito, maskulado at may hawak na pistol na nakatutok sakin.
"Who are you?!" Sigaw ko sakanya
Ng tapatan ng palubog na araw ang kanyang mukha ay naaninag ko ang mukha ng isang di pamilyar na lalake
"Hinde mo na kailangan malaman kung sino ako pero nagtratrabaho sa magiging kakumpitensya mo"Ngumiti ito habang binababa ang baril na nakatutok sakin
"Anong gusto mo?"tanong ko
Tumawa ito ng napakalakas
"Sumagot ka!!—"pagulut ko ng sigaw
"Bumaba ka sa pag ka CEO mo, thats all and you can live a happily ever after."ngumiti ito
"Be careful, i hope you can fix all the dirty holes of this company."
I smiled "im not scared, tell your boss or who the fuck are you with that i am not scared!" Binaril ko siya sa balikat at agad na tumakbo pababa ng burol hinarurot ko agad ang sasakyan ko pauwi ng makasakay ako
Tinawagan ko si uncle Warren upang kausapin patungkol dito
....
"What do you mean that the only way i can stop this bullshits is to quit?" Iritadong tanong ko
"Yes Darren, this is the cancer of this company, i hate to say this but the company kills your parents."Uncle Warren
"May kutob kaba kung sino ang nasa likod ng lahat ng to??" Tanong ko
"I-i dont know."uncle Warren
I ended the call upset
....
Nagsisimula na pala ang party sa bahay, i should fix myself first.
"....oohhh there you are, muntik nako mapaos kakatawag sayo mr. Smith"sigaw ng MC ng party "come, palakpakan naman para sa new CEO of Smith Liquor"
I should prepare a speech
Alam ko na isa sa mga andito ang ayaw ako sa kumpanya o may pagnanais sa posisyon ko
"Good evening ladies and gentlemen, i am Darren Jay Smith and i am sorry for being late, i am glad to see all the strongest people that close to my success, i am assuring all of you that i will be a great CEO of this company, lately something bothers me, am i scared?, should i quit?, but hell nah, sino man ang nasa likod ng lahat ng maling gawi sa kumpanya at kumalaban sa akin isa lang ang sasabihin ko sainyo, i am not scared" i look at their eyes, gulat sila na alam ko, na hinde ako aatras sa pinasok ko at sa tiwalang binigay sakin ni Dad.
"Well that's all have a nice evening and enjoy the party" I smiled then they'll clapped.
"What the fuck Bro!" Shann hugged me
"Im hungry as fuck" i laughed
Ayoko sabihin kahit kanino ang pagbabantang naranasan ko kanina, ayoko mag alala sila at ayokong may ibang madamay.
Tatapusin ko ang hinde natapos ng aking magulang.
