algon evlendikden 1yıl sonra

7 bölüm

Hello arkadaşlar sanırım bu defa kısa bir bölümle karşınıza çıkacağım, sebebide bu aralar çok yoğun olmam yakında vermem gereken üniversite sınavı var😮‍💨🥲

Neyse nasıl gidiyor hikaye umarım hoşunuza gidiyordur, bi tık gecikme olduğu için sorry🌹

Yorumlarınızı bekliyor olacağım

O zaman bölüme geçelim🌼🌼

______________________________________

aradan aylar geçmişti Alaeddin iyleşmiş ayağa kalkmıştı, oğuz bebeğin günü kutlanmış hem onun için hemde alaeddin için kurbanlar kesip dağıtmıştılar tabii bu sürec zarfinda goncanın doğumu da yaklaşıyordu sancıları şimdiden yoklar olmuştu, bala halen şifacının söylediklerini düşünür dururdu en sonunda Osmanla konuşmaya karar vermişti belki Alaeddini gonca doğum yapana kadar vazifeye göndermezdi

Bala: destur varmıdır Osmanım

Osman bey: gelesin balam

Bala: bi işin yoktur ya Osmanım

Osman bey: yoktur balam hayır ola kötü bi durumu vardır yoksa

Bala: yok çok şükür kötü günler geride kaldı gayrı

dedi bala nerden bile bilirdiki karşıdan onları  kötü günlerin  beklediğini

Bala: ben konuşalım deyü gelmiştim kafamı kurcalayan bi mesele vardır nice vakitir

Osman bey: söyleyesin balam nedir senin kafanı kurcalayan şey

Bala: Alaeddin yaralanan vakit goncada...fenlaşmıştı ya

Osman bey: ee

Bala: şifacı hatun baktıydı erken doğum yapa bilir dediydi sıkıntıdan uzak dursun eh bilirsin gelinini
gonca heç durumu yerinde ondan sebep derimki
sağ salim torunumuzu kucağımıza alanadek Alaeddini göndermesenmi vezifeye malum son olanlardan sonra bende pek istemem evladını kucağına alsın isterim

Osman bey: doğru dersin balam ama bilirsin vazifedir bu eh Orhanımada çok yüklenmek istemem gerçi o seve-seve gardaşının vazifesin yüklenir ama onunda ailesi var sonuçta

Bala: bilirim Osmanım bilmezmiyim Orhanımada çok yük düşer ama napalım doğumu yaklaşır kızın bu durumda olan kızın erini vazifeye göndermek içime sinmez

Osman bey: meraklanmayasın balam ben Orhanla konuşurum münasip görürse vazifeleri bi müddet ona veririm

Ornil oda

Orhan bu gün vazifeye gitmeyecekdi ondan sebep ailesiyle uzunca vakit geçirdi hatunu kızı mutluydu ya gayrısı mühim değildi

Orhan: Kızım naparsın öyle sen

Esma: hiçç kuzenim olucak ya bende onun için hazırlık yaparım

Esma: ana bana aş pişirmeyide ögretsene kuzenim gelir gelmez aç kalmasın

Esmanın bu lafına Orhan Nilüfer gülmüştü

Nilüfer: kızım sen az daha büyü sonra öğretecem sana aş pişirmeyi hem kuzenin çok küçük olucak aş yiyemezki

Esma: oğuz gibimi olucak yani

Nilüfer: heya

Esma: ana bende kardeş isterim

Esmanın bu lafı üzerine Nilüfer kısa süreli şok geçirdi Orhan zaten dünden razı

Orhan: essahmı dersin kızım