Deniz Yıldızı

*Sinema*

Poyraz "Hadi sinemaya gidelim "dedi . Erkekler film seçmeye bizde yiyecek birşeyler almaya gittik. Salona geri döndüğümüzde film bize tamamen süpriz olmuştu. Romantik bir aşk filmiydi. Ne yani arkadaşlarla romantik bir filme mi girecektik. Salona girdik ben doğal olarak kuzenim keremin yanına oturdum . Benim yanımada poyraz oturmuştu. Film fazlasıyla duygusaldı . Duygusallığından midem bile bulanmıştı. Size daha önce fazlasıyla duygusal olduğumu söylemişmiydim. O zaman şimdi söylüyorum . "Fazlasıyla duygusalım " Filmin ortasına doğru iyice duygusallaşmıştı. Gözümün içinde hiçbir zaman yerinde duramayan göz yaşlarım teker teker gözümden süzülmeye başlamıştı. Koltuğun yan tarafında bulunan elimde bir anda sıcaklık hissettim.
Poyraz elimi tutmuştu. Ona bakmak için kafamı çevirmiştim ve bana yaklaşarak "Ağlama , içim acıyo ." dedi . O an verebilecek cevap bulamadım ve başımı omuzuna yasladım. O ara keremin üstne kola döküldü ve keremle zeynep eve dönmek zorunda kaldılar. Kerem salondan çıkarken poyraz ve kaana "Deniz size emanet " demişti. O anda zaten poyraz beni iyice sahiplenmişti. Film bitmişti herkes ayrılıyordu. Taksiye doğru yürürken bir korna sesiyle irkildim. Poyraz bana "Taksiye binme !" dedi. "Neden?"dedim . " ben seni bırakırım " dedi . Bende nasıl olduysa o an binmiş bulundum çünkü hala filmin etkisindeydim. Yoldayken bana "Açmısın ?" Dedi. Evet cidden acıkmıştım."Evet " diye kısa bir cevap vermiştim. Bir restauranta gitmiştik. Masaya oturduk ve sipariş verdik. Güzel bir yerdi . Beğenmiştim. Yemeğimi yerjen bana "Senin neyin var "demişti. Bende "Birşey yok sadece biraz yorgunum ve film beni çok etkiledi" dedim. Bundan başka birşey konuşmamıştık yemek boyunca. Eve varana kadar çok zaman geçmişti . Arabada uyuyakaldığımı hiç hatırlamıyordum ama uyuyakalmışım .Göz kapaklarım çok ağırlaşmıştı. Sabah uyandığımda mavi ve lacivert ağırlıklı çok güzel bir odadaydım. Nerdeydim ben ? Yoksa kaçırılmışmıydı? gibi soruları kendi kendime sormaya başlamıştim. Ayağa kalktım ve merdivenlerden yavaş yavaş inmeye başladım. Önüme çıkan manzarayla birlikte hem içim rahatladı hem de kahkahayı patlattım. Sanırım hayatım boyunca bu kadar gülmemiştim.