"Lütfen benimle konuşma Malfoy, en azından ben sakinlesene kadar.." Hizla hareket eden üç çift ayak sesi ve fisirdasmalari duyunca Malfoy'un gittiğini anladım. Ama gelen kimdi? "Junia, biziz!" Fred'in sesini duydum. "Ne oldu, bize anlatabileceğin biliyorsun değil mi?" George'un da Fred'e eklediği duyuldu. "Tabiki biliyor, özel bir şey mi?" Korkmalarini istemediğim için cevapladim.
Junia:İyiyim, sadece..
Derin bir iç çektim.
Junia:Kuria'yi gordum ve hala onu affedip, affetmedigimi sordu.. Çok yoruldum artık, neden böyle bir ailede doğdum ben, niye sizin kardeşiniz değilim..?
Onlar da üzüntüyle birbirlerine baktılar. Sonra George sanki pot kırmaktan korkarmiscasina konustu. "Bak, ne yaşadığını belki anlayamam ama.." Fred'in tanımlamasını istermiş gibi ona bakti. Fred anlamis olacak ki ekledi. "Sana yardımcı olmaya çalışırız.. Ama şimdi Hogwarts'a geldik ve inmeliyiz." Gülümseyerek kompartimandan indim. Fred ve George iki koluma girip beni havaya kaldırınca kahkaha attim. "Hey! PSLEKQODNOW" Kakhakalarimin arasında Buyuk Salona girdik. Herkes yerleşmeye çalıştığı için pek fazla kişi bizi takmadı. "Gorusuruz bebiklerimm!!" Fred ve George da arkalarını dönüp elleriyle 'bay bay' yaptılar. Bende usulca Slytherin masasina yürüdüm. Kulağıma gelen şeyler beni sinirlendirse de bozuntuya vermedim. "Black'lerin tek varisi ve Weasley'ler mi?" Hem sinirlenmiş hem şaşırmıştım. Bir dakika, NE?! Black'lerin tek varisi mi? Kuria'ya ne oldu? Oradakiler de aynisini düşünüyor olacak ki birisi sordu: "Nasıl yani, ablası Kuria Black'e ne oldu ki?" Bildiğiniz Büyük Salonun ortasında ayakta durmuş, onları dinliyordum. "O Dyran Trock ile evleniyormuş!" IKINCI SOK GELIYO BIR DAKIKA, NE?! Kendimi kaybetmiştim. Dönüp bağırmaya başladım.
Junia:BENIM ABLAM DAHA 15 YASINDA O ADAMLA EVLENMEZ!
Çocuklar donmuş şekilde bana bakıyorlardı. Tam ağızlarını açmış, bir şey soyleyeceklerken tekrar arkamı dönüp hızlı adımlarla Hufflepuff masasina yürüdüm, Cedric'i buldum.
Junia:Ced! Ablam nerede??
Cedric:Ravenclaw masasında, arkadaşlarıyla konuşuyor kuzucumm
Junia:Sağol bebikk!!
Yanağından öpüp bu sefer koşar adımlarla Ravenclaw masasina gittim. Herkesin dilinde ikizler ile fazla yakın olduğumuz vardı. "Merlin, öyle bir şey olmadığını anlamıyorlar m-" yere bakarak yürüduğümu ancak birine çarpınca farkettim. Cumlemi yarıda kesen de buydu. "Özür dilerim.." kahretsin, carptigim kişi Draco'ydu. Her zaman olduğu gibi göz devirip uzaklasti. Birkaç saniye öylece kaldiktan sonra Uçtum. Resmen Ravenclaw masasina uçtum. "Abla!" Bu ona yıllar sonra ilk defa abla diyisimdi. Bana şaşırarak bakti. "Dyran Trock ile evlendigin dogru mu?!" Tepkisi değişik gözüküyordu "Sen ne saçmalıyorsun Junia?" O an ennemin onu da zorlayacaksın anlamıştım.. "Abla çok özür dilerim, annem seni zorlayacak" Kuria yuzume çok saçma bakıyordu. "Neyden bahsediyorsun, ne için zorlayacak?!" İşte şimdi sicmistim.
Junia:Abla ben de zorlandım, daha 12 yaşımda nelerle baş ettim biliyor musun? Dyran Trock ile evlenmeye zorlandım ben. Cunku annem hep zorladı beni.. En sonunda bende Fred, George ve Ron'la kaçtım. Weasley'lerin kovuguna gittim. Demek ki şimdi de benden vazgecti, seni zorlayacak! O 16 yaşında, kendisi 13 ben 9 yaşımdan beri sürekli bana dokunmaya çalıştı o!
Tek nefeste söylediklerim Ablamı şaşırtmıştı. "Vay pic, neden bana söylemedin ablacım?" Korkuyordum. Zorlanmistim. "Tehdit ettiler beni abla, seni öldürmekle tehdit edildim ben" Ablam dokunsam aglayacakmis gibi bakıyordu bana, "Neyse, şimdi konuyu dağıtalım. Birisinden hoslanabiliyor musun artık?" Kafami olumsuz anlamda salladım."Bence ben aşkı hiç hissedemeyecegim"
Ablam ağzını açmıştı ki koca bir gürültü koptu. "CEDRIC!" Cedric patlamanın olduğu yere doğru koşuyordu. "Cedric, lütfen gitme!" Ama o kadar çok ses vardı ki sesim ona gitmiyordu. Bağırmaktan kısılan sesim adeta can çekişirken yanimda patlayan ışıkla Ablam yere yığıldı. Zorlukla çığlık attım "ABLA!" Yere çökmüş ağlarken Hermione'nin sesi duyuldu. "Junia, gitmeliyiz!" Yapamiyordum, çığlık atmaktan bedenim güçsüz düşmüştü. En son hatırladığım şey sari/beyaz saçlı birinin beni tasimasi ve Ron'un çaresiz bagirislariydi. Sesler boguklastiginda vücudumu tamamen bıraktım..
1 hafta sonra~revirde
Junia:*mirildanarak* Kuria, Kuria iyi mi..?
George bağırdı. "UYANDI!" Ron yanima geldi. "Özür dilerim, Özür dilerim, Özür dilerim.." kendini mi sucluyordu? "Cedric, o nasıl?! Kuria iyi mi?!" Ron hâlâ Özür diliyordu. "Ron, lütfen kendini suçlama, ayrıca sorularıma cevap verin"
Pansy durduğu yerden bir adım yana çekildiğinde arkasinda Cedric'i gordum. "Cedric!" Yanima gelip bana sarıldı.
Cedric:İyi misin minik kuşum?
Junia:Evett, BIR DAKIKA, KURIA NEREDE?!
Hermione:Junia şimdi dışarı cikali-
Junia:ANLAMIYORSUNUZ! ONUN IYI OLUP OLMADIGINI OGRENMEK ZORUNDAYIM!
Ron:Bak sakin ol ama..
Harry:Kuria'yı kaybettik..
HELLO BEBISLERR! BENI BUGUNLUK AFFEDIN, KISA BIR BOLUMDU AMA DAHA 3,5 SAYFALIK BIR TASLAGIM VARR! 5. VE 6. BOLUMLER BIRAZ FAZLA OLAYLI OLUCAKK! SIZI SEVIYORUM BOLUMU BEGENDIYSENIZ VOTE ATMAYI UNUTMAYINNN!!!! 💞💞💚💚✨️✨️🫶💛🪐
(688 KELIME🫶🫶)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Liar!" | Draco Lucius MALFOY × Junia Stell BLACK
Fanfiction"İçimde sana karşı iki duygu var, Malfoy. İki zıt duygu: Nefret ve Aşk. Sen sanssizsin ki nefret daha ağır basıyor." "Nefretin olduğu yerde aşka, aşkın olduğu yerde nefrete yer yoktur."
