Rewrite the Stars

CHAPTER 17-"NOT OK"

MARCUS's POV

Pagkarating namin sa bahay ng asawa ko ay naabutan namin c wren na naka upo sa sofa sa may living room at busy sakanyang cp“wren anak asan ang ate mo?”,“she's not yet here dad,kakarating ko lng din kase pero wala namn sya dto”sambit namn saken ng bunso kong anak mag sasalita pa sana ako ng bumukas ang pinto at speaking of max kakarating nya lng“hey ate musta ang lakad mo?”tanong ni wren kay max ngunit parang wala mn lng itong narinig at dumiretso lamang sa kwarto nya kya agad namn itong cnundan ni wren,nagkatinginan namn kami cristine(my wife) at sabay napashrugged na lng ng balikat tsaka nag tungo na kami sa kwarto naming dalawa.....

WREN's POV

Anyare dun bat d mn lng ako kinibo ni ate kya sinundan ko sya“hey ate ok ka lng ba?”sambit ko pero parang wala tlga syang naririnig hanggang sa makapasok na sya sa kwarto nya ng pinihit ko ang doorknob ng kwarto nya ay nakalocked kya kumatok ako“ate anyare?,nag away ba kayo ni ate gab?”,“wala kana dun,pwede ba gusto ko ng matulog kase pagod ako!”pasigaw na sagot ni ate saken“ok basta if ever may prob ka andto lng ako ate ah”sambit ko namn sakanya pero d na sya sumagot kya umalis na'ko at nag tungo na sa kwarto ko ansaya ko kanina kase sa wakas na amin ko narin kay priya ang totoong nararamdaman ko para sakanya at thank god where mutual pareho lng kami ng nararamdaman buti na lng tlga at nag lakas loob ako kanina at cmula kanina ay tinanong ko sya kung pwede ko ba syang ligawan at pumayag namn sya ito ang araw na d'ko makakalimutan sa buong buhay ko pabagsak namn akong humiga sa kama ko at ipinikit na ang mga mata ko ilang sandali pa ay dinalaw na'ko ng antok at d'ko namalayang nakatulog na nga ako........

MAX's POV

Kasalukuyan akong naka higa sa kama ko at inaalala ang nangyare kanina,para pala akong tangang nagkakandarapa sakanya kanina eh wala namn pala akong karapatan dinaig ko pa ang akalo mo asawa nya ko hayy kahit kaylan d'nya yata tlga ako magugustuhan pabalik napaluha na lamang ako ng maalala yung kanina na tinarayaan at inirapan nya lng ako at yung cnabi nya na apaka exaggerated kong mag alala tho totoo namn now narealize ko ang lugar ko kaibigan lng pala ako,right wala akong karapan na mag alala,mag selos at kung ano pa mn hayyy umiyak lamang ako ng umiyak hanggang sa d'ko namalayan nakatulog na pala ako........

KINABUKASAN.......

AUTHOR's POV

Kasalukuyang nasa hapagkainan na cna  marcus and cristine sakto namn kakababa lng ni wren“oh wren finally you're awake,gisingin mo narin ang ate mo para sabay² na tayong kumain ng dad nyo”sambit ni cristine sakanyang bunsong anak“yes wren call your ate now”dagdag rin ni marcus kya agad umakyat ulit c wren upang tawagin ang kanyang ate“ate gising na kakain na raw sabi ni mom at dad sabay²daw tayong kakain”,“wala akong gana busog pa'ko pakisabi na lng kina dad na kayo²na lng ang kumain”,“oh ok cge basta pag nagutom ka,bumaba kana lng titirhan ka namin”sagot namn ni wren sa nakakatanda nyang kapatid pero d na sumagot pa c max kya bumaba na sya“where's your sister?”,“wala daw syang gana kumain dad,busog pa daw sya mukhang bad mood nanamn”,“is that so,ok i'll go talk to her”medyo inis na sambit ni marcus kase ayaw nya na pinaghihintay ang pagkain at aakmang tatayo na sana ng pigilan sya ng kanyang asawa“sweetheart yaan na muna natin baka sinusumpong nanamn anak mo,pahupain na muna natin ang sumpong nya at kausapin na lng natin pag uwi natin”,“fine kumain na tayo”sambit namn ni marcus at kumain na nga silang tatlo habang c max iniisip parin yung kagabi na nangyare at sakabilang banda namn ay kakatapos lng ni gab na ihanda ang kanilang breakfast,nakaday off c gab ngayon kase tinawagan sya kaninang 6am ni fueng upang ipagbigay alam sakanya na nakadayoff sya,tinawag nya na ang kanyang anak upang kumain na ilang sandali pa ay bumaba na nga c amara at sabay na silang kumain dalawa“mommy is dada max already here?,cause it's already 7am”,“idk sweetie maybe,she's busy right now i guess,i'll be the one who'll take you to school but our car is still broken so we'll take a cab instead”sagot namn ni gab sakanyang anak tumango-tango namn c amara at mahahalata sa reaksyon ng mukha nito na nalulungkot ng matapos na sila kumain ay agad na niligpit ni gab ang kanilang pinagkainan at maya²ay lumabas na sila ng bahay at saktong may dumaan na taxi kya sumakay na sila ng kanyang anak at patungo na sa school......

WREN's POV

I know that ate max is not ok today,baka nag away or may d sila pagkakaintindhan ni ate gab kaya kanina pakatapos naming kumain ng agahan nila dad ay tinawagan ko c priya at hiningi ang no. ni ate gab at buti nalng at meron sya at kanina din habang kumakain kami ay nakita namin nila dad na nakabihis na bihis c ate tinanong namin sya kung saan sya pupunta pero parang wala syang narinig kya nag aalala na cna dad at mom kanina,ngayon ay tatawagan ko c ate gab kong pumunta ba sakanila c ate pagkadialed ko ng no. ni ate gab ay agad nya namng cnagot(In Call)“hello who's this?”“oh it's me wren ate gab napatawag pala ako upang tanungin kong anjan ba c ate?,kasama mo poh ba sya?”,“oh ikaw pala yan wren pero d'ko sya kasama nasa taxi ako ngayon pauwi palng ako galing school hinatid ko kase c amara,bakit anyare ba?”,“kase ate kanina napansin namin nila dad at mom na d sya ok ni d nga sya nag breakfast kanina tas umalis na d mn lng kami pinansin kahit tinanong namin sya kung san sya pupunta,nag away poh ba kayo?”,“ah d namn nagkaroon lng ng d pagkakaintindhan pero umalis pala c max?,gusto ko pa namn sya makausap it's my fault kase,alam mo ba kong san hilig ng ate mo puntahan?,baka kase dun sya nag tungo”,“meron namn sa fave place nya sa may cliff side malapit sa kalsada”,“ok cge saan ba yun?,try kong dun pumunta”,“sa xxxx road poh ate”,“ok cge,kuya sa may xxxx road nyo poh ko ihatid”,“cge ate ibababa ko na ang call pag nakita mo poh c ate balitaan mo na lng poh ako ingat ka poh”,“cge²thank you bye”sagot nya pa at binaba ko na ang call(sana nga mahanap sya ni ate gab at mag kaayos d ako sanay na ganyan ang pakikitungo ni ate samin)bulong ko sa sarili ko at umalis na rin kase may date kami priya......