Alles komt goed- Koebie

Nieuws over Koen

We zitten hier al 5 uur. En we hebben nog steeds niks gehoord. "Zijn jullie hier voor meneer van Heest?" Vraagt een dokter. "Ja" Zeggen we. "Is het goed of slecht nieuws?" Vraagt Roel.

De dokter zucht. "Het spijt me.. Maar we hebben ons best gedaan, maar hij heeft teveel bloed verloren... We hebben alles geprobeerd maar het spijt me. Meneer van Heest is overleden op: 31 maart 2025 om 00.15. Gecondeleerd heren" Zegt ze.

Nee nee nee!! Dit kan niet. Ik barst in tranen uit. Roel neemt me in zijn armen en probeert me te trosten. "Mogen we hem nog 1 keer zien?" Vraagt Milo die Matt probeert te troosten. De dokter knikt. "Loop maar mee" Zegt ze.

We lopen naar de kamer van Koen. "Het is wel 1 voor 1. Zodat jullie afscheid kunnen nemen. Prive" Zegt ze. We knikken en daarna loopt ze weg. "Mag ik eerst?" Vraag ik. De jongens knikken en ik loop naar binnen.

Hij ziet er zo vredig uit. Het lijkt alsof hij slaapt. Maar dat doet hij niet. Ik haal met mijn hand een paar tranen weg. Niet dat het nut heeft aangezien er weer nieuwe bijkomen.

Ik neem plaats naast zijn bed. "Schat waarom? Je zei in de auto onderweg naar huis dat alles goed ging" Zeg ik huilend. "Schat, ik weet dat je me niet kan horen. Maar ik hou van je. En ik zal je nooit vergeten...Het wordt nooit meer zoals vroeger nu jij er niet meer bent. Wie moet ik nou ginger noemen? Van wie moet ik steeds opmerkingen krijgen over mijn afkomst? Of dat ik weer veel te veel op vakantie ben? Of over mijn lengte?" Zeg ik.

"Schat, ik hou heel veel van je en ik dat zal ik voor altijd doen.." Zeg ik en ik geef hem een kusje op zijn lippen. Daarna sta ik op en loop ik naar buiten. Ik ga gelijk in de armen van Roel staan. Matthy gaat nu naar binnen.

Pov Matthy

Ik loop na rob naar binnen. Ik ga zitten op de stoel naast het bed. Sinds dat ik weet waarom ik hier ben, ben ik niet meer gestopt met huilen. 

"Maatje, ik heb op dit moment zoveel vragen. Maar je kan niet antwoorden. Het word gewoon nooit meer hetzelfde zonder jou. Ik ga je beledigingen wel missen. Of je ongepaste grapjes. We gaan je missen maatje... Het wordt niet meer hetzelfde zonder jou" Zeg ik. Ik snik en ik sta op. Ik loop naar buiten en ik ga bij Roel en Rob zitten. Milo gaat nu naar binnen.

Pov Milo

Ik loop de kamer in na Matt. Ik ga zitten op een stoel naast zijn bed. Ik haal een paar tranen weg. "Hey maatje, iedereen gaat je missen. Ik heb op dit moment zoveel vragen. Maar mijn grootste vraag is: Waarom? Je kan daar geen antwoord meer opgeven. Het word nooit meer hetzelfde. Wie gaat mij kaal noemen? Want alleen bij jou kon ik het pikken bij de rest niet. Ik heb dit al heel vaak gezegd denk ik. Maar ik ga je missen maatje" Zeg ik en ik sta op.

Ik loop de deur uit en ik neem Matt en Rob in mijn armen. Roel gaat nu naar binnen.

Pov Raoul

Ik loop de kamer in na Milo. Het lijkt wel alsof hij slaapt. Alleen het verschil is. Hij wordt nooit meer wakker. Er glijden een paar tranen over mijn wangen wanneer ik plaat neem op de stoel naast zijn bed.

"Maatje, waarom? Ik snap het niet. Je was toch gelukkig? Of loog je? En hoelang wou je dit al doen? Ja kan geen antwoord geven. Luister, iedereen gaat je missen vooral rob. Hij is er kapot van. Hij vond je ook. Het word niet meer hetzelfde. We missen je heel erg.. Tot ooit in de hemel Koen..." Zeg ik.

Ik snik. Ik blijf nog even zitten. Ik haal mijn tranen weg en ik sta op. Ik zucht en ik loop de kamer uit. Ik loop naar de jongens toe. "Zullen we naar mijn huis? Dan gaan we morgen wel wat dingen regelen" Zeg ik. De jongens knikken.

TIJDSKIP De volgende ochtend

Pov Rob

We zijn bij koen's huis. Mijn spullen pakken. Ik loop naar de slaapkamer en ik pak mijn kleren. Ik kijk onder het bed voor of er nog kleding onder ligt. Maar in plaats van kleding zie ik een doos. Ik pak het doosje en ik maak het open.

Ik zie brieven met namen erop. "JONGENS KOM IS" Roep ik. Na een minuut staan de jongens in de kamer. "Kijk" Zeg ik. We gaan op bed zitten met de doos in het midden.

"Oke wie eerst?" Vraag ik. "Zullen we beginnen bij Milo?" Stelt Matt voor. We knikken en Milo pakt zijn brief.
~Wordt vervolgd

950 woorden. 

brietjes,

Waarschijnlijk haten jullie me echt door deze delen dus SORRY!!!

De komende hoofdstukken zijn de brieven van de jongens/familie.

Heb ik gejankt tijdens het schrijven van dit deel? Jaa heel erg.
Ga ik dat de komende delen weer doen? Ja waarschijnlijk wel.

Ik wil alleen nog ff iets zeggen:
Heb je problemen maak het bespreekbaar.

Je kan en mag me altijd bereiken. Ik doe er niks mee maar ik kan je proberen te helpen. En zelfmoord is niet de oplossing. Iedereen is wel onzeker. Onthoud dit: Je bent perfect zoals je bent. Verander je voor niemand.

Als je vrienden willen dat je je anders kleed of anders voor doet zijn het geen echte vrienden. Want echte vrienden steunen en helpen elkaar door moeilijke tijden. En hun accepteren jou zoals je bent.

En uiteindelijk komt alles wel weer goed..
Miss niet in dit boek maar het kan wel goed komen met jou.

Onthoud dit allemaal. En vergeet niet: Ik ben er voor jullie.

Kusjes,
Je favo ginger

En oooh, ik laat je, laat je niet los, ik laat je niet los
~Jaap Reesema