Debby ağzından ;
Annem yok.Babam yok.Kısacası benim hiç kimsem yok.Sadece tek aradığım 10 yıldır arkadaşlarım olan Jucy ve Ariana'yı bulmak.Belki onlar bana yardım ederler.7 senedir göremiyorum onları...17 yaşındayım şimdi..Aynı hastane de doğduk.Belki de annemi ve babamı görmemişti gözlerim.Onları görmüştüm.Alışamıyorum ailesiz bir hayata bana lazım olan bir yudum su ve arkadaşlar...Yaşamış ölü gibiyim.Yaşıyorum ama günden güne eriyorum.Gülmeyi unutuyorum günden güne.Tavadaki tereyağ gibiyim,eriyorum zaman zaman.Vedalaşıyorum dünyayla.Sigaram eksik olmuyor ağzımda.Yerden bulduğum o sigaralar...Kader bana hiçbir zaman gülmüyor.Yine geziyorum yırtık pantolonla mahallede.Yine bakılıyor suratıma.Olmasın kimse bu durumda.Bunları düşünürken bir direğe çarptım.Lanet olası bu direkler.Belki de beni kurtaran olacaktı bu bilet.Evet çünkü yerdeki uçak bileti kurtaracaktı beni."Morgan Rose ".Bilgisayar bulup,onların nerede olduğunu öğrenmek zorundaydım.Tam internet kafeye adım atacaktım ki üzerimde para olmadığını anladım.Bu pantolonun cebinde ne zaman para bulundu ki zaten.Gerçi hiçbir zaman para yüzü görmedim ki.En son 12 yaşında görmüştüm.Babam bu ay nasıl geçineceğiz diye düşünüyordu.Bende söyleyemiyordum onlara tiyatro da bana kırmızı bir ayakkabının lazım olduğunu.Çorabımı boyamıştım hiç kimse farkına varmadan.Yolda yürürken hep cam batmıştı ayağıma.Daha kırmızı olmuştu çoraplarım.Aslında boyanmaya ihtiyacı yoktu onların.
-Abla yolu kapatıyorsun geçebilir miyiz ?
-Tabiki geçebilirsin.
Bu arada konuşan iki çocuğun sözlerini duymuştum.
-Bana derslerimde yardım etmiş gibi yapıp,anneme çok çalışkan biri gözükmeliyim.Ee biliyorsun annem beni tembel biri biliyor.
-Hey küçük sana yardım edebilirim ? !
-Sen mi ?
-Böyle göründüğüme bakma en iyi lisede okuyordum.
-Sana çeki düzen lazım be abla.
-Yaparız o zaman .
-Tamam ne kadar istiyorsun ? En az 200 para verebilirim.
-250 'ye ne dersin ?
-Tamam anlaştık.Ben kıyafet alayım.Gelince planı anlat.
Pazara gittim.Paramın gitmesini istemiyordum.Pazar ucuzdu ve güzel kıyafetler vardı bence en azından.Hemen aldım ve çocuğun dediği yerde buluştuk.
-Plan nedir ?
-Sen benim öğretmenim olacaksın.
-Nasıl olcak ben öğretmen değilim ki.
-Yalandan öğretmen.Sonra Kevin çok akıllı filan diyeceksin.
-Tamam bil.
Çocuğun annesi saf mıdır nedir bu yalana hemen inandı.Parmağında oynatıyor haberi yok.Hemen internet kafeye gittim ve 1 saatliğine 6 dolar ödedim.Hemen sosyal medyadan bir hesap açtım ve araştırmaya koyuldum.Facebook'a girdim."Ariana Carter.""Jucy Wunder " Ne çok kişi varmış be.En azından tiplerini hatırlıyorum.Bulmuştum en sonunda Ariana'yı.Ariana Fransa'nın Limoges ilindeymiş.Jucy ise Amerika'nın Maine şehrindeymiş.Biletim Paris'e gidiyordu.Ariana'yı bulabilirdim,ama Jucy biraz zordu.Ama bulacağıma ant içmiştim.
Medya : Debby
Umarım beğenmişsinizdir.Bu benim ilk hikayem.Takip etmeyi votelemeyi ve beğenmediyseniz eğer yorumlarda belirtmeyi unutmayın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇİÇEKLER SUYA MUHTAÇTIR...
Teen FictionÇiçekler suya muhtaçtır...Çiçekler susuz kalamazlar.Solarlar,meyve veremez,ölürler.Solsalar bile mutu görünmeye çalışırlar.Sonuna gelince bükerler boyunlarını,üzülürler.Aşkla bakmak gerekir bu yüzden çiçeklere...Benimde bildiğim 3 çiçek var : Debby...