PUTANGINA NAMAN NITONG TAO NA'TO! "STOP DRAGGING ME WILL YOU?! LET GO!" Pag pupumiglas ko habang hinihila niya ako Papasok sa kotse.
"Why would I? Now, get in." He said using his authoritative voice and pushed me inside his car. "Let's go." Sabi niya sa driver sa harap. Wait wait wait, parang familiar...
My forehead creased realizing who it is. "CALI?!?! WHAT THE HELL ARE YOU DOING!?" I asked at hinampas ko pa ang braso nito. "Ow! Don't hit me! I'm driving!" Reklamo niya, tumalima naman ako sa kinau-upuan ko at tinignan ng masama ang katabi ko bago hinampas ang braso nito. "ANO NA NAMAN BA ANG PLANO MO, HA?!" I exclaimed.
"Hell! Stop hitting me! What the hell is your problem?!" High blood na naman oh. "Alam mo ba na ang dami ko pang aasikasuhin na pasyente?!" Galit na tanong ko. He captured my wrist and held it, stopping me from hitting him. "I know, I know. I just can't take this anymore..Let's stop this please..? Ako na ang talo..Just please let's stop this ignoring challenge.." He pleaded. Sinubukan ko namang itago ang ngiti ko eeehh, yiieeksss.
"Lah, diba usapan 1 week straight? Pang apat na araw palang oh." May halong pang-aasar ang boses ko. "Please..I can't really take this anymore...I want to sleep beside you again.." Sabi niya. At dahil do'n hindi kona mapigilang ngumiti.
Nasulyapan ko naman ang itusura ni Cali sa rear view mirror. He's muttering something under his breath.. "Oy Cali, may problema ka ba?" Medyo nang-aasar ang tono ko. "Wala." Pabalang na sagot nito. Inggit na naman 'to.
Nakita ko pa na umirap ito, tumawa lang ako ng bahagya at ibinaling kay Giovanni ang atensyon ko dahil nararamdaman kong naka tingin ito sa akin. "Ano?" Umiling lang ito at ngumisi bago ibinaling ang tingin sa labas ng bintana, gano'n din ang ginawa ko.
Tangina...Marami pa akong pasyente do'n, hindi kasi sumipot si doc, nilagnat daw 'ata. SWSHWSHWHS!!! GRRR.
Tumingin ako sa direksyon ni Gio, "Hoy, sa'n ba tayo pupunta?" Tanong ko. Sinulyapan ako nito, "Lunch date." Simpleng sabi niya. "HA?! LUNCH DATE?! GANITO SUOT KO???" Angal ko. "Its fine, okay naman suot mo e. Para malaman ng lahat na ang asawa ko ay isang nurse. Diba?" Mahangin na sagot nito, "Anong asawa? Hoy hoy hoy. Fyi, hindi pa tayo kasa-" naputol ang sasabihin ko nang takpan niya ang bibig ko. "Shh, p'wede naman bukas na tayo ikasal kung gusto mo." Kumindat pa ang gago. Inalis ko 'yong kamay niya na tumatakip sa bibig ko. "Mukha mo, ulol." Hinampas ko ito sa dibdib.
Tinawanan niya lang ako at nag kunwari na masakit 'yong hampas ko sakan'ya. "Sakit..You're so harsh, love.." I just gave him my middle finger. "Namo, eto ka." Narinig kong tumawa din si Cali. Napa-ismid nalang ako at tumahimik.
Ilang minuto ang nakalipas ay nakarating kami sa isang mamahaling restaurant. Naks namn oh!
"Oh, dito na kayo." Sabi ni Cali. Tinignan ko siya, "Hindi ka sasama?" Umirap ito, "Mag mumukha akong third wheel. Gio, mag chat ka nalang kung uuwi na kayo." Sabi niya, bumaba na kami ni Giovanni sa kotse at hinintay na maka-alis 'yong kotse bago kami pumasok sa loob ng restaurant. Sinulyapan ko si Giovanni..Nag papa-pogi na naman ang gago, ang hangin talaga nitong tarantado na'to.
Nag hanap muna kami ng ma-uupuan namin bago s'ya nag tawag ng waiter.
———
Nandito na kami ngayon sa labas ng resto, tinatawagan na niya si Cali, habang ako, punong-puno ang cellphone ko ng mga missed calls at mga messages. Hayst...
"...Be quick you idiot." Huling sabi ni Gio bago binaba 'yong tawag. Lumingon ito sa akin. "Ano na naman?" Tanong ko. "Just admiring my...Soon-to-be fiancé.." ngumisi ito sa akin, i gave him a sarcastic laugh.
"Oho, don't like the idea, hmm?" Pinakyuhan ko na naman siya at hindi na pinansin. Ilang minuto pa ay may kotse nang pumarada sa harapan namin.
S'yempre sumakay na kami sa backseat at nag maneho na si Cali. Katahimikan ang namahagi sa amin, bago ito binasag ni Cali. "Oy Gio." Tinaasan lang niya ng kilay ang kapatid. "Nag a-aya si lola na pumunta daw tayo sa probinsya nila. She missed us of course." Ulat nito sa nakakatandang kapatid. "Kailan daw ba?" Tanong naman nitong katabi ko, nakikinig lang ako.
"The day after tomorrow." Kaswal niyang sabi. "Sige, pupunta tayo. Nasabi mo na ba 'yan sa dalawa?" Sagot at tanong nitong si Gio.
"Yeah." Pagkatapos, katahimikan na naman hanggang sa makarating kami sa ospital kung saan ako nag ta-trabaho. Akmang lalabas na'ko ng hawakan ni Giovanni ang palapulsuhan ko.
"Bakit?" Tanong ko dito, "Where's my...Where's my goodbye kiss..?" Sabi niya at ngumuso ng konti. Hinila ko 'yong kamay ko, pero hindi nagpa tinag ang depota. "Hoy ano baaaa!" Angal ko. "Pleasee....?" Pagmamakaawa niya. I sighed before leaning closer ang gave him a peck on his lips. "Oh okay na, bitaw." Sabi ko. Ngumiti naman ito bago bumitaw. Narinig ko pa ang bulong ni Cali. "Landi." Cheh, bitter ka lang.
Lumabas na'ko ng kotse at kumaway bago sinara ang pinto ng kotse nila, bumusina pa ito bago tuluyang umalis. Naglakad na'ko pabalik ng ospital. Gagi, kinikilig ako puta...KSKSKSSK!
To be continued...
Oh...🥲 Walang sense kasi wala na akong sense of humor😦☝️ ECHOZZ, HAHAHAHA
Geh, next chapter na kayo. Byeeee😚🫶🏻
-Heather🫶🏻
YOU ARE READING
SS#1 Mr. Misogynistic
General FictionFirstborn of Sergeyev MPREG boyxboy Status: Ongoing Two men meet in the nursing building. They didn't think they were schoolmates, because in the three years they attended that university, they never met. That's where Giovanni's nonsense began. Giov...