Bizde Olmasak...

164 6 1
                                    

~Masal~
Sabah uyandığımda Arya yatakta uzanmış telefonuyla ilgileniyordu. "Günaydın." dedi.
Kafasını bana çevirerek "Günaydın." dedi. "Aşağı inelim mi? Çok acıktım." dedi. "Tamam." dedim tebessüm ederek. Üstümüzü değiştirip aşağı indik. Çocuklar bir şeyler hazırlamıştır diye düşünmüştük ama ortalıkta hiçbir şey yoktu. Çocuklar da ortalıkta yoktu. Büyük bir ihtimal uyuyorlardı. Arya ile birlikte bir şeyler hazırlamak için buzdolabını açtık ama hiç bit şey yoktu. Arya "Bunlar ne yiyorlar." dedi. "Arya hadi çıkıp bir şeyler alalım. Yoksa aç kalırız." dedim. Birlikte markete gidip bir kaç bir şey aldıkyan sonra eve geri geldik. Eve geldiğimizde çocuklar salonda televizyon izliyorlardı. Selamlaşıp mutfağa girdik ve kahvaltı hazırladık. Biraz sonra Rüzgâr ile Eren mutfağa geldi. Rüzgâr"Of çok güzel koktu. Ne yaptınız." dedi. Ben de "Alt tarafı menemen yaptık. Siz ne yiyorsunuz Allah aşkına. Bizde olmasak." dedim göz devirerek. Arya güldü ve önündeki yemeğe döndü. Kahvaltımızı ettikten sonra Aryayla yukarı çıktık. Bugün şehri gezicektik. Üzerimizi giyinip (multimedya) aşağıya indik. Çocuklar bizi görünce trene bakan öküz gibi kaldılar. "Nereye." dedi Rüzgâr. "Şehri gezmeye" dedim. Eren "Biz gezdiririz yaa. Hem siz iki kız tek başına koca şehirde hayırdır?" dedi. Aryayla birbirimize bakıp güldük. Arya "Peki abi. Çabuk olun sizi bekliyoruz." dedi. Onları beklerken koltuğa oturduk. Telefonlaramızla ilgilenmeye başladık. Biraz sonra yanımıza geldiler ve "Hadi çıkalım." dediler. Dışarı çıktık ve alışveriş merkezine gittik. Aryayla bir kaç kıyafet aldık ve eve döndük. Eren "Hadi film izliyelim." dedi. Rüzgâr "Son durak izleyelim mi kızlar?. " dedi. Olur dedik. Sondurak 2 izlerken kadını kafası asansöre sıkıştı ve koptu. Biz bunu izlerken Aryayla çığlık attık. "Aayyy çok kötü öldü çok kötü." dedim. Tabii çocuklar bu hâlimize bayağa güldü. Film bitince herkes odasına çekildi ve uyudu. Gece saat 3 gibi kabustân uyandım. Gözüme demir giriyordu. Aryayı dürtükledim ama uyanmadı. Ben de telefonumu alıp aşağıya indim. Koltuğa uzandım. Biraz sonra kapı sesi duydum ve kafamı sesin geldiği yöne çevirdim. Kapıdan Rüzgâr çıktı. Uykulu ve şaşırmış gözlerle bana baktı ve "Sen uyumadın mı?"dedi. Kafamı hayır anlamında iki yana salladım. "Neden? " Dedi. " Kabus gördüm. Sen neden kalktın? " dedim. "Uyku tutmadı. Bir şeyler yapmak ister misin? Film izleyelim mi? " Dedi. " Olur."dedim. The maze runner izledik. Efsane film. Filmi izlerken en son hatırladığım göz kapaklarımın ağırlaşması ve Thomas'ın labirente girişi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 29, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Aşk geliyorum demezHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin