Keşke bu hayatta tek kişi olsaydım hiç kimse Yok hayatımda kimsede yok nasıl bir hayat nasıl bir gerçek ki bu bilemem ama tek kişi onurumdu onuru çok sevmiştim...
Onurdan uzak altı ay geçmişti nasıl dayandım bilemiyorum ama onun beni sevdiğine çok ama çok emindim
Onu sevdim ama o bunun farkında değildi
Sanki beni yok saymış hayatta kendinden vazgeçmişti ama ben buna inanmıyordum
Neden biliyomusun benim başımda seni seviyorum sevgilim dediği günü hiçbir zaman unutmicam fakat onur bunu unutmuş muydu
Onur kendini iyi hissetmiyordu artık...
Onurdan haber alamıyordum o her zaman aklımın ucundan beni unuttumu diye sorular geçiyordu
Sizcede onur beni unutmuşuydu ?
...
Diğerleri ile hala konuşuyoruz ama çok yakın değiliz artık eski günlerimizi çok özledim keşke zamanı geri alabilseydim onur da olurdu yanımda mert de Burak da herkesi çok özlemiştim onlarda beni özlemişlermiydi bilmiyorum mert ve Burak şimdi ne haldedirler bilmiyorum onları da ayrı bir merak içinde arıyorum fakat fakat bilmiyorum en kötüsü de bu işte..
Kimseyi bu kadar özlememiştim
Onuru özledim sadece annem benim için üzülüyor babam perişan halde kim bilir arkadaşlarım ne halde ben bunu haketmedim onur ben bunu haketmedim ...
Zeynep günler sonra yeni yeni açılmaya başlamıştı ama hala onurum diye söyleniyordu Zeynep'in bu hali annesini ,babasını,ve en önemlisi ise arkadaşlarını çok üzüyordu Zeynep'in annesi ve babası artık mert , burak ve onur dan nefret ediyorlar hangi anne baba ister ki çocuğu bu hale gelsin fakat Zeynep bunu kendine yapıyordu ve bu gün geçtikçe Zeynep'in durumunu da etkiliyordu.
Fakat Zeynep hala bir rüyadaymış gibi hayata tutunmayı bırakmıştı onur yok Zeynep'in hayatı durdu .
Onur Zeynep'i özlemiş miydi Zeynep ne haldedir diye düşünüyormudur bilmiyorum ama tek şey vardı kesin olan onur ve Zeynep aşkı sonsuzdur.
Bunu bilen böyle biliyor herkes artık bunun farkına varmalıydı ama bunu anlamaları çok geç olacaktı şimdi onur be haldedir Zeynep bilmiyor ama kokusunu hiçbir zaman unutmuyor...
