Astrid,kendine emir veren beyinsiz kişiliği engelleyip yatağına uzandı.Biraz düşündü.
O kişi niye hala mesaj atmakta direniyordu?
Niye bu kadar merak ediyordu?
Niye pes etmemişti hala?
Ama neden onunla konuşmak istemediğini anladığını umuyordu Astrid.
Her ona yazan kullanıcıya ilk önce sorduğu soru saçlarının rengi oluyordu.
İçinde öyle bir nefret barındırıyordu ki Astrid,her sarışının aynı pislik bir kişiliği olduğunu düşünüyordu.
Birde kendine sordu.
Niye hala hiç kimseyle paylaşmamıştı yaşadıklarını?
Niye bilmediği bir kişiye söylemekten sakınıyordu?
Sonuçta ne işine yarayacaktı ki yaşadıkları?
Bütün gece iyi bir şekilde düşündü. Çünkü yarın engel kalkıyordu.
