Barneheimet.

Del 1|| bak fasaden

Det er mørkt. Han kjem. Vi veit ikkje når, men han kjem. Skrittene,stemma,sinnet og raseriet. Eg kunne alt utenat. Dette er ikkje første gong, i alle fall ikkje for meg
.
Men for Andreas derimot, så er dette første gong. Han er ny på barneheimen. Han kjem eigentlig frå Noreg, men da foreldra hans døde i eit snøras ble han flytta til tanta hans som bor her i bangladesh. Da de fant ut at ho var alkaholiker og avhengig av diverse stoffer ble han flytta hit.

Til det som skal siest å vere «den beste barneheimen i bangladesh». Om bare folk kunne se kva som skjedde under de malte smilene. Alle tårer, kutt, blodige trøyer og ubeboelige sovesaler der det så vidt var plass til oss.

Bangladesh er eit kjent land. Kjent for alle turistattraksjoner og for å lage billige kler. Det de fleste ikkje veit er at det er barn som lager alle kleda. Tusenvis av barnehender bak kver einaste lille
T-skjorte, spessielt for oss på barneheimen. Fra vi står opp til vi går og legger oss står vi hele dagen i ein fabrikk og lager klede.

Du ville vel trudd at Bangladesh var eit rikt land, at vi tjener mykje på og selge og importere klede, men neida. Eller på ein måte er vi det, men styresmaktene i bangladesh holder nesten alt for seg skjølv. Det lille vi på barnehjemmet får brukes på 'image' for å framstå som 'den beste barneheimen i bangladesh'

Her på barneheimen har vi to antrekk, eit jobbantrekk som alltid skal se plettfritt og flekkefritg ut og ei sovetrøye som brukes når vi ikkje jobber i fabrikken, når vi sover og når vi blir straffa.

No var ein sånn tid. Tid for straff.

—————————————————————
Dinna historia er ein lengre versjon av ei historie eg skreiv på skolen i 6. klasse eg veit at det ikkje er nokon som leser men eg skriver berre for gøy<3
Tusen takk om det faktisk er nokon som leser though!
335 ord