Tenin Tenime.

1 Bölüm.

Son hızımla kaçıyordum. Kaçıyordum, kaçıyordum. Son hızımla. "Allah'ım yalvarırım." Bir dakika bile durmuyordum. Çünki, babam beni bulabilirdi. Bulsaydı, çok kötü şeyler yapabilirdi. Artık tükeniyorum. "İşte sonunda!" Dağ evi buldum, ve koşarak içeri girdim. Seslenmeye başladım. "Kimse varmı?" Ses gelmedi. Merdivenlerden yukarı çıktım. Pencereden baktım, sesler git gide yaklaşıyordu. Evet onlardı, babamlar. "Hayır hayır, olamaz." dediğim anda, biri ağzımı tuttu.Bağırmaya başladım. "Şşh, sessiz ol. Bağırma duyabilirler." Elini ağzımdan çekti. "Saklan hemen." Dedi. "Hadi bak, yatağın altına gir." Hemen dediğini yerine getirdim. Yatağın altına girdim. Kapı çaldı. Adam kapıya yönelip kapıyı açtı. "Buyrun?" Sesler zar-zor geliyordu. 5-6 dakika sonra kapı kapanma sesi geldi.
"Çıkabilirsin." Dedi, çıktım. "Çok teşekkür ederim beyefendi." "Aslan." Dedi. "İsmim Aslan." Gülümsedim, elini sıktım. "Kumsal bende." Dedim. "Minnettarım sana. Gerçekten hayatımı kurtardın." "Ne demek." "Ben artık gideyim, o zaman hem uzaklaşmıştırlar artık." "Dur." Duraksadım. "Biraz daha kal, belki gitmemiş olabilirler." " Dahada minnettar kalırım." Dedim, gülümsedi. "E, o zaman açmısın?, birşeyler getireyim mi?" "Teşekkürler ancak, bir kahfe hayır demem doğrusu." "Hemen getiriyorum." Doğruldum ve yatağa oturdum. İyi birine benziyor. Asker tipi var. İki bardak kahfe getirdi. "Buyur." Nazikçe gülümsedim. " Teşekkür ederim." dedigimdeyse, o bana gülümsedi. Kahfeden bir yudum aldım ve, konuşmaya başladım. "Hep buradamı yaşıyorsun?" Bana baktı. "Hayır tabikide. Evim var." Başımı anlamışçasına salladım.
"Peki ya, sen?"  Dedi. "Neden babandan, kaçıyorsun?"  duraksadım.
"Annemde şiddet görüyorum, ve evden kaçtım."  Dedim. "Ve, babamda bunu öğrendi ve."  "Olanlar oldu." Dedi lafımı keserek.  "Benimle gel." dedi.  "Ne?"  "Biliyorum daha yeni tanıştık, ve güvenmen biraz zor. Ancak gel benimle Kumsal." Gözlerim azda olsa büyümüştü, haklıydı daha yeni tanışmıştık ve çokta güvenmiyordum.  "Yani baban seni bulamaz."  Aslan'a baktım.  "İyide ben evimden nasıl?"  "Bir kaç ay, yada bir kaç gün kalabilirsin. Güvenli olduğunda, babanın gelmeyeceğinden emin olduktan sonra yeni bir yere gidersin. Hatta evde tutabilirsin. Bende yardım ederim sana."  Düşündüm. "Biraz düşün Kumsal." 

Merhaba canlarimmm wattpad'de ilk kitabim, bolum birazcik kisa olmus olabilirr kusura bakmayinn. Sizden ricam bolbol yorum yapmayi unutmayinnnn💫💫