အင်း....~~~
အလ်ကာတစ်ယောက်မျက်နှာလာထိုးနေတဲ့နေကြောင့်နိုးလာရသည်...
*ဟင်....ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ...ဘေးဘီဝဲကြည့်တော့လူတစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်....အလ်ကာတစ်ယောက်...ကုတင်ပေါ်မှဆင်းပီး..ဆိုဖာပေါ်အိပ်နေတဲ့လူကိုသွားနှိုးဖို့ပြင်လိုက်တော့သည်...~~
"ဟို...ဟိုလေ အကို့...ကျတော်ဘယ်ရောက်နေတာလဲဟင်...ဒီနေရာက..."
အလ်ကာတစ်ယောက်ထိုအိပ်နေတဲ့သူကိုလက်လှုပ်နှိုးကြည့်တော့ သူ့ကိုကြည့်လာတဲ့သူ~~~
"အမ်...ဟိုလေ....ဟို...ဟို...ကျတော်ဘယ်ရောက်နေတာ...လဲဟင် ဘာလို့ဒီနေရာကိုရောက်နေရတာလဲ..."
"ဟမ်....ညီလေးမင်းရောက်နေတာဆေးရုံလေ...မနေ့ညကမင်းမူးလဲသွားလို့..."
"အော်..ကျတော့်ကိုကူညီပေးတဲ့အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..."
"ညီလေးကူညီတာအကိုမဟုတ်ဘူး....အကို့ဆရာကမင်းကိုကူညီပေးတာပါ..."
"အာ...ဟုတ်ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်ဗျ...ဒါဆိုလေအကို့...ဆေးရုံခကဘယ်လောက်ကျလဲမသိဘူးဗျ...."
"အာ့တာလဲအကိုမသိဘူး..
အကို့ဆရာကိုဖုန်းဆက်ပေးမယ်လေနော်...ခနစောင့်"
"ဟုတ်..ဒါနဲ့အကိုဘယ်နနာရီရှိပီလဲဟင်..."
"အမ်....9:55ညီလေး..."
*ဟင်...သွားပီငါတော့အလုပ်ထုတ်ခံရတော့မယ်....အလုပ်ထုတ်ခံရရင်...ငါ့အဖေအရက်ကြွေးတွေပိုတင်လာလိမ့်မယ်....မဖစ်ဘူး....
"အကို.....မြန်မြန်လေးဆက်ပေးပါလားဟင်....အလုပ်ရှိလို့ပါ....
တီ..~~~တီ~~~~
"ဟလို ... Boss ဟိုမနေ့ကသတိမေ့နေတဲ့ကောင်လေးသတိပြန်ရပါပီ....အာ့တာသူ့ကိုလေ...."
*ခန့်ထည်တစ်ယောက်အကြံရသွားသည်....*
"အေး...နေဦးငါဆေးရုံကိုလာခဲ့မယ် အဲ့ကောင်လေးကိုခနစောင့်ခိုင်းထားလိုက်..."
"ဟုတ်တဲ့ပါ..boss"
ခန့်ထည်တစ်ယောက် အိပ်ရာကထလာပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးလုပ်စရာရှိတာလုပ်နေသည် ခနလောက်အကြာ ရေချိုးခမ်းထဲမှထွက်လာပြီး အဝတ်ဗီဒိုရှိသွားကာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဖြစ်မည့်အကျီနှငါ့ဘောင်းဘီကိုဝတ်လိုက်ပြီး အပြင်ထွက်လာခဲ့တော့သည်...အပြင်ရောက်သော်~~~~
YOU ARE READING
My Husband Is Demon
General Fictionဒီficမှာပါဝင်တဲ့ဇာတ်ကောင်တွေကတော့စိတ်ကူးယဉ်သက်သက်ဘဲဖြစ်ကြောင်း.......
