Ben koca bir zorluğun altından gelerek başladım hayata hiçbir mücadeleden korkmuyorum şansızlığımla yaşadığım için de işimi şansa bırakmak gibi bir seçeneğimin, yolumun olmadığı bir yoldayım. Peki bu yolun sonunda neler olacak insan kaç kere düşebilir ve kaç kere kalkabilir veya her kalktığında insan aynı insan mı?
Ve yolun sonunda görebiliyor insan aslında bu koca kalabalığın bir hiç olduğunu samimiyetin sadece yalan ve herkesin bir çıkar peşinde koştuğunu. Kendine yazık edilmiş ve geçen zamanın hesabı hiçe sayılmış.
Ve bazen ölümün bir kurtuluş olduğunu düşünürüz hayatın bütün zorluklarına teslim olup acımza veda etmek isteriz artık ruhunun kaldıramadığını hissetmekten çok görmeye başlarız. Peki kurtuluş olarak seçtiğmiz ölüme gitmek isterken bile için en derinliklerinde bir mucizenin olmasını dileriz, başka bir kurtuluş başka bir yol her ne kadar bedenin birazdan ölmeye kendini hazır etsede.
Hiç kendinizi bir uçurumun kenarında hissettiniz mi atlasanız geriye kalan paramparça olanı atlamasanız her gün yeni bir darbeyle parçalanan siz. Peki ne yapmak ister insan bütün zorluklardan kaçmak mı yoksa geri dönüp onlarla bir daha savaşmak mı?
Bence geri dönün ve ne kadar zorluk varsa inadına savaşın asla pes etmeyin , karşınıza çıkan bütün zorluklardan daha güçlü olarak dönün ve günün sonunda kazanan siz olacaksınız, çünkü kaçmak yenilgiyi kabullenmektir, mutlu olmaktan vaz geçmektir.
Hayatın sürekli yeni bir mücadelesiyle uğraşmak yorsa da insanı bazen ona alışmaktan başka çaren kalmıyor ve ona alışmaya çalışınca bile kendine yeni çözüm yolları bulmaya çalışırsın çünkü biz gelmek ve ulaşmak istediğimiz yerde olmak isteriz
