Chapter 1: Dinner encounter

15 1 0
                                    

Ayah's POV.

"Are you sure na magiging okay ka lang duon, anak?" I chuckled.

"Mom, pang 5th time mo na tinanong 'yan sa'kin." I said and faced her. "Mom, I'll be fine." I smiled at her. She hugged me again, crying.

"Big girl na talaga ang ate ko." Sabi nito at hinahagod pa ang likod ko.

"I'll miss you too, mom." I said and hugged her back.

I understand her being too emotional. I'm so dependent to her bata pa lang ako. Kaya nga ako nasasabihang spoiled brat dahil lagi ko nalang inaasa ang lahat sa mom ko.

"Yves! Tara na!" My older brother yelled. Tinanggal na ni mom ang pagkaka-yakap nya sa'kin at agad na pinunasan ang mga luha sa pisngi nya.

"Tara na nga at baka maging dragon pa ang kuya mo!" She said and we both laugh.

"Aba, don't tell me nag iyakan pa kayo sa taas? ang baduy!" Si kuya rio. Kinuha nito ang maleta na hawak-hawak ko.

"Nyenye, whatever kuya!" Inis na sabi ko kaya naman tinawanan ako nito habang inilalagay sa kotse ang maleta ko.

"Alis na kami, mom." I said and hugged her one more time.

"Anak, I just want you to know na lagi akong proud sa'yo and I will always be. Don't stress yourself too much there. Ingatan mo ang sarili mo ha? always prioritize yourself." Humihikbi nanamang ani nito. Pinigilan ko naman mag luha ang mga mata ko at niyakap ito pabalik.

"I love you always, mom." I whispered in her ear.

"Yves, tara na. Grabe naman kayo mag drama e!" Si kuya. Nilingon namin s'ya at tumawa. Sumakay na ako sa kotse dahil malayo pa ang lalakbayin namin.





Naka-tingin lang ako sa labas ng kotse nang mag stop light at huminto ang isang motor sa gilid ng kotse namin. Hinubad nito ang helmet nya at pasimple kong tinignan ito dahil hindi makakailang gwapo s'ya. Chinito, medyo maputi, matangkad, mukhang maba-

"Hoy!" I impulsively shout when I saw him spit a gum lang basta-basta sa daan. Tinaasan naman ako nito ng kilay.

"Hindi ka ba marunong ng proper waste disposal? sinisira mo ang kalikasan!" Sigaw ko ulit sakanya. Umiling lang ito at sinuot ulit ang helmet nya tsaka pinaadar ang motor nya dahil green light na.

"Aba!"

"Yves." Tawag sa'kin ni kuya habang nag mamaneho. Nilingon ko naman ito habang gigil pa rin sa lalakeng naka-motor.

"Hmm?"

"Ayaw kong mag drama dahil hindi naman ako si mommy, pero as your older brother, I want you to protect yourself. Hindi madali ang mag transfer at tumira mag isa. Naranasan ko 'yan nung lumipat din ako ng college." Ang random nya pero aka tingin lang ako dito habang nag sasalita.

"Being independent is not easy, pero I want you to learn din. If you need help, malapit lang ako alam mo yan." He said and smiled at me. I smiled back.

"You know what kuya? actually, natatakot ako." Sabi ko at tumungo, tinitignan ang cellphone na nilalaro ng mga daliri ko.

"Saan ka natatakot?" He asked.

"Natatakot ako na baka maulit ang lahat. Na baka kailanganin ko ulit lumipat." I said. Parang tinutusok ang dibdib ko nang maalala nanaman ang mga naranasan ko sa dati kong school.

Kuya rio held my hand.

"I promise, it won't happen again. Just be yourself, yves." He said and smiled.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 30 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Get Back at 6Where stories live. Discover now