Nagising na ako na madilim na ang kwarto ko, babangon na sana ko pero may nakayakap sa bewang ko, paglingon ko si Lance pala.
We had sex, ngayon lang malinaw sa isip ko na may nagyari na samin ni Lance.
Regret? I don't think so.
Pero may isang bahagi ko sa puso ko na para bang nagtaksil ako.
Aaron.
Inalis ko ung kamay niya na nakayakap sakin at unti unti ako umalis sa kama, nag damit muna ko, pag tingin ko sa clock ko It's already 10pm in the evening. Hala hindi papala kami nakakain ng dinner.
Ito kasing si Lance hay nako. Ngayon ko lang naramdaman ung gutom ko.
Kaya bago muna ko pumunta sa kitchen, napabaling ako sa cellphone ko na umilaw ung screen kaya agad ko un kinuha agad, baka importante.
Pagtingin ko sa cellphone ko, nagulat ako.
20 missed call from Aaron.
1 message received from Aaron.
Bigla akong kinabahan dahil hindi naman tatawag un kung walang emergency nagyari.
Wag naman sana.
Kaya bago ako tumawag sakanya, binasa ko muna ung message niya.
From: Aaron
Kacey, Inaapoy ng lagnat si Gelo. Dinala nanamin ni Mama sa hospital. Call me back after you read this message. Asap.
Muntik na ko matumba habang binasa ko ung message skin ni Aaron, di ako pwede maging kampante dahil nasa panaganib ung anak ko!
Kaya tinawagan ko siya agad.
Buti nalang sumagot agad siya.
"Hello! Aaron! Ano nagyari? Ano na lagay ng anak ko?!" histerakal na tanong ko.
"Nasa hospital na kami, chinecheck na ng doctor si Gelo."
Ako naman palakad lakad sa loob ng kwarto ko, hindi nako mapakali dahil sa anak ko na may sakit.
"Bakit ba siya inapoy ng lagnat ha?! Baka naman hindi mo siya naalagaan ng mabuti! Aaron naman! Mas mahalaga ung anak natin kesa sa trabaho at gf mo!"
Inis kong sagot,
Hindi ko alam kung ano gagawin ko kung may magyari man sa anak ko.
Lord hwag na naman sana. Iligtas niyo po siya sa panganib.
"Inaalagaan ko siyang mabuti Kacey, bakit ba sinisisi mo ko kung bakit nagkasakit si Gelo ha? Ama niya ko at responsibilidad kong alagaan ang anak natin, kaya pwede ba? Huwag na tayo mag away at huwag mo na isama si Iya sa usapan natin." Inis din niyang sagot sakin.
Langya. Huwag daw isama e busing -busy nga siya sa Gf niya e tsk.
"Ano ba sabi ng doctor?" pag iiba ko ng usapan.
"Paiba iba klima dito kaya hindi daw maiwasan magkasakit lalo na ung mga bata, lalo na hindi mahilig kumain ng gulay ung anak natin katulad mo."
Parehas nga kami ni Gelo, kahit anong pilit ni Aaron pakainin ng gulay anak namin lagi tong tumatakbo at magtatago para hindi kumain ng gulay. Pero lagi ko binibilin kay Aaron na pakainin to ng gulay.
"Bakit kasi hindi mo sinusunod ung bilin ko? Pakiinin mo ng gulay yang si Gelo para hindi mukhang matamlay. Mataba nga yang bata na yan pero walang nutrisyon ung katawan hays.. kung anjan lang ako sana.."
Maya maya naramdaman ko nalang si Lance sa likod ko at inakap ako.
"What's wrong baby?" bulong niyang sabi sakin kaya hindi ko maiwasan makiliti sa ginawa niya.
Kaya hindi ko na maintindihan ang sinabi ni Aaron sa kabilang linya.
"Hello! Anjan ka pa ba?" sagot ni Aaron.
"Oo andito pa ko. Uuwi ako jan bibili nako ng ticket bukas, kelangan ako ni Gelo ngayon."
Sagot ko.
Hindi pwede na kalmado lang ako dito dapat umuwi ako ng pinas para sa anak ko.
"Lance, just a sec ok? Gelo is sick and he's the hospital now." lumayo ako ng konti sa kanya.
Kaya naman nagbago reaction niya.
"What's happen? He's alright?" concern na sagot ni Lance.
Muntik ko na makalimutan kausap ko pla si Aaron.
"Hello? Sorry kausap ko kasi si Lance."
Paliwanag komg sabi.
"Ako pa yata nakaistorbo sa inyo, Sorry. Magtext ka nalang pag susundiin na kita sa airport. Bye. " biglang baba ng linya ni Aaron.
What the hell?
Binabaan ako? Napatingin lang ako sa cellphone ko.
Hindi ko na inisip kung bakit niya ako binabaan ng cellphone, ang mahalaga ay ang anak ko.
Kaya pumunta agad ako sa walking closet ko para kunin ang bagahe ko at mag ayos na ko ng gamit pauwi sa pilipinas.
Habang naglalagay ako ng damit sa bagahe ko sumunod din si Lance skin na nakabihis na siya.
"You're leaving?" Tanong ni Lance.
"Yes, My son needs me. Pls understand." Habang busy ako sa pag aayos ng damit ko.
Lumapit naman siya sa kin at inakap ako, nabigla naman ako sa ginawa niya.
"I understand Kacey. Pls promise me, Don't forget me when you there."
Humarap naman na siya sakin.
"I Will Lance, Don't worry."
Ngumiti ako sa kanya.
"Thank you Kacey. Take carw ha? And say hi to me from Gelo and get well soon to him." Ngiti niyang sabi.
After namin mag usap ni Lance ng gabi na un, pinauwi ko na din sya para makapag asikaso din ako para sa pag alis ko bukas.
Tumawag nadin ako para makapag book din bukas para sa flight ko pauwi ng pilipinas.
Sinabi ko na din kay Lance na umaga ang flight ko, nag insist sya na ihatid niya ko bukas pero sinabi ko nlng na ako nalang mag isa.
Hindi na ko makatulog ng maayos sa pag aalala kay Gelo, sana naman ok na ung anak ko.
Time check: 1:30am
7am ang flight ko, dapat kahit papano matulog muna ko para may lakas ako.
Hintayin mo lang ako Gelo, uuwi na si Mommy para sayo..
-Lame Update haha
Sorry. Writer's block. :-/
To be continued...
BINABASA MO ANG
Unconditional Love
Romance"I've always love him. Hindi naman siya nawala sa puso ko..''
