Bilinmeyen~SasuNaru

0.1

ここでは死者が生者に教える

Genç sarışın gözlerini eşinin dudaklarını boynuna bastırmasıyla araladı. Odaya küçük bir kıkardama bırakarak arkasını döndü. Cılız olan kollarını alfasının boynuna doladı. Alfasının dudaklarını öpmesine izin verdi.

"Uykum var, biraz daha uyuyayım. Lütfenn"

Alfa omegasına küçük bir gülümseme verdi.

"Sen eğer şimdi uyursan akşam uyuyamazsın sonra gece uyuyamayıp, beni de uyutmazsın."

"İyi, kucakla o zaman!"

Kuzgun sırıtıp omegasını kucağına aldı. Zaten zayıf olan vicudu daha da zayıflamıştı. Kuzgunun içi acıyordu. Omegası gözünün önünde eriyordu. Bunun bir nedeni olmalıydı. Ama omegasına her sorduğunda aldığı cevap, 'İyiyim, endişelenme.' Oluyordu.

Artık bıkmıştı Sasuke, omegasına bu konu ile ilgili soru sorduğunda kaçmasından bıkmıştı. Ama omegasını da kırmak istemiyordu. Yinede içini kemiren birşeyler vardı.

"Bırakcak mısın artık?"

Naruto'nun sesiyle kendine gelen Sasuke, vakit kaybetmeden Naruto'yu yere indirdi. İkisi de yüzünü yıkayıp mutfağa geçti.

"Ben yemicem sen ye işe gitcen."

Sasuke gene aynı konuşma geçtiği için derin bir nefes aldı. Her sabah Sasuke, Naruto'yu zorla masaya oturtuyor ama Naruto, yemeden kalkıyordu.

"Bu sefer ne kadar ısrar edersen et, o yemek yenecek, itiraz edemezsin."

Naruto göz devirip gideceğinde Sasuke hızla kolundan tutup masaya zorla oturtmuştu.

"O yemek yenicek!"

"Yemicem ya, aç değilim işte!"

Sonuç? Sasuke, Naruto istemeye istemeye o yemeği yedirmişti. Şimdi ise Sasuke kapıda Naruto onu uğurluyordu. İlk başta Naruto gitmesini istemesede, şimdi gitmek zorunda olduğunu düşünüyordu.

"Bak cidden istiyorsan izin alırım bu gün gitmem."

"Hayır~ Sen git ben öylesine söylemiştim ( =＾ω＾)"

Sasuke'nin içinde bir kurt vardı ama genede işe gitmek zorundaydı, gitmese abisi -İtachi- çenesi ile öldürürdü.

"Sen öyle diyorsan..."

Sonunda omegasının kiraz pembesi dudaklarını öpüp, evden çıkmıştı.

(...)

Şirkette ki son saatlerini geçiriyordu ve resmen boynu sikilmişti. O kağıtları imzalamak zor bir iş degıldi ama boyunu eğilmekten kopacak gibi hissediyordu. Telefonuna gelen bildirimle sırıttı. Büyük ihtimalle omegasındandı. Mesaj yerine tıkladığında bilinmeyen numara olduğunu görünce kaşları hafif çatıldı.

Tek gönderimlik fotoğrafın üstüne tıklayınca resmen nutku tutulmuştu. Omegası içeride televizyon izlerken biri camdan omegasını çekmişti. Sonra aynı numaradan bir daha bildirim gelince fotoğraftan çıktı.

Bilinmeyen
Omeganı evde yalnız bırakma bence Uchiha Sasuke~

Mesajı gördüğünde ilk bir kaç saniye telfonu elinden düşmüştü. Ama hemen kendine gelip telefonu yerden aldığı gibi arabasına koşmuştu.

İtachi
"Sasuke! Nereye?!"

Sasuke dinlemeden arabaya binip son gaz eve sörüyordu. O kadar hızlı sürüyordu ki kırmızı ışıklarda durmıyordu bile. En sonunda eve geldiğinde hızla kapıyı yumrukluyordu ama açan olmuyordu. Kaç kere zile basıp yumrukladı kendisi de bilmiyordu. En sonunda cebinde ki anahtarla kapıyı açmıştı.