Safir(7)

207 12 6
                                    

Her şey yerle bir olmuştu.Bi sabah doğan güneşle iki aşığında hayatı çıkmaza girmişti.Aynı Yamanın dediği gibi "Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak" olmadı da...
Feraye yatağında oturmuş dolapta asılı duran gelinlikle bakışıyodu. Elini karnına koyup ağır ağır okşarken bi yandan Hazal ona geç kaldıklarını anlatıyodu.Hazal ne kadar Ferayeyle yakın arkadaş olsada onu anlamıyodu. Onun hissettiklerini kim anlaya bilir ki...
Giyindikten sonra konağın yolunu tuttular.Feraye ne kadar Yamana kızgın olsada gözleri kaç gündür eve gelmeyen Yamanı arıyodu.Kalbine söz geçiremiyodu onu çok özlemişti.O sırada kendi içinde bir sürü savaş veren Yaman belkide son kez uzaktanda olsa Ferayeyle vedalaşmak istedi.Ferayenin penceresine geldiğine açık camdan bile onun kokusu geldi burnuna...İçeri girip masasına oturdu,cebinden çıkardığı tokayı ferayenin masasına bıraktı..oysa o minik tokayla bile ne hayalleri vardı.
Odadan çıktıktan sonra Okanla vedalaştı tam kapıdan arabaya binerken konağın kapısındaki Ferayeyle göz göze geldi.
Yamandan
Gözlerine bakmayı o kadar özledim ki arabaya binmeye gücüm yetmiyodu. Keşke eskiden olduğu gibi koşup sarıla bilsem yine kokusunu içime çeke bilsem.

Feraye:Yaman
Feraye ağır adımlarla Yamana yaklaştı
Gözlerindeki o yorgunluğu gördü aynı kendisinde olduğu gibi.
Yaman:Efendim
Feraye:Gidiyomuşsun Okan söyledi
Bunu söylerken dolu gözlerini saklamaya çalışıyodu boğazı düğüm düğüm olmuştu...
Yaman:ne yapmamı bekliyosun Feraye daha fazla nasıl acı çektiririm diye mi düşünüyosun istersen bide nikah şahidiniz yap beni. Ne dersin?
Feraye:böyle olmasını ben istemedim amacım sana acı çektirmek değil
Yaman:Feraye Ateşe bahsettin mi hiç bizden,yaşadıklarımızdan,birlikte olduğumuz gecelerden,o bağ evindeki anlarımızdan bahsettin mi?
Feraye gözlerinin Yamanın gözlerine kenetlemişti.
Yaman:bahsetmedin dimi belkide kardeşinin sevgilisi olduğunu bilse istemezdi seni ama merak etme mutluluğuna çomak sokmam sen benim Ferayem değilsin çünki tekrar hayırlı olsun...
Der ve arabasına biner belkide son kez Ferayenin gözlerinin içine bakar ve arabayı sürer.Feraye bi eliyle karnını okşuyodu bi eliylede göz yaşlarını siliyodu.
Artık nikah saati yaklaşıyodu.Her şey hazırdı.Ama Feraye hala giyinmemişti. Birden kapı çaldı Ateş odaya girdi. Ferayenin hazır olmadığını görünce şaşırdı.
Ateş:Feraye giyinmemişsin hala herkes seni bekliyo
Feraye:Ateş...
Ateş:hadi ama nikah memuruda geldi kapıda bekliy-
Feraye:Ateş ben yapamam
Ufak sessizlikten sonra Feraye devam etti...
Feraye:İstemiyorum...Biliyorum iyi niyetle yaklaşıyosun evet başta kabul ettim ama olmaz ben bebeyime de bebeyimin babasına da yalan söyleyemem
...
O sırada aklında ki ve kalbindeki yükü taşıyamayan Yaman nereye gittiğini bilmeden arabayı haraket ettiriyodu. Ferayeyle abisinin evlenmesi düşüncesi onu deli ediyodu.Gözünün önüne Ferayeyle geçirdiği güzel anlar geldi.O an afalladı.Feraye artık onun değildi.Her gece penceresine gidip öpüp kokladığı kız artık abisinin odasında olucaktı.Yamanın gözünden süzülen yaşlar kalbine batıyodu.O an kemerini çıkardı durmaksızın ilerleyen arabayı gelişi güzel sürdükten sonra ellerin kaldırıp gözlerini kapadı.Gözünün önüne gelen Ferayeyle hafif gülümsedi işte o an herşeyin bittiğini sandı...

...
Ateş:Feraye iyi düşün herkes bizi bekliyo babsının bile haberi olmayan bebekle ne yapıcaksın nereye gidiceksin?
Feraye:özür dilerim yüz üstü bırakmak istemezdim ama bırakta bundan sonrasını bebeğimle ben düşüneyim
Feraye bi hışımla telefonunu alıp odadan çıktı ne yapıcağını hala bilmiyodu.Ama tek bildiği bebeğinin amcasıya evlenme kararı almak bile çok yanlıştı.
Tam kapıdan çıkarken telefonu çaldı bilinmeyen bi numara arıyodu...
X:Alo Feraye hanımlamı görüşüyorum
Feraye:buyrun kimdiniz
X:Feraye hanım acil numaralarda ilk sizin numaranız vardı.Yaman Gülsoy bi kaza geçirdi durumu ağır.
...
3 saat sonra doktor dışarı çıktı,Feraye perişan haldeydi daha kimseye haber bile etmemişti.Durumunun iyi olduğunu öğrendikten sonra derin bi nefes aldı.
...
Feraye içeri yavaşca girip Yamanın yanına oturdu.Elini kaldırıp sakallarını okşamaya başladı:
Feraye:Daha sabah karşımdaydın gözlerine baka biliyodum sesini duya biliyodum.Bu üç saat o kadar zordu ki...Ne olursa olsun ben seni sevmekten vazgeçmedim.Sana hala senin bile hayal edemeyeceğin kadar aşığım
Yavaşca Yamanın elini alıp karnına koydu.
Feraye:biliyomusun sen ameliyyatda olduğun saatlerde hep huzursuzdu sen onu bilmiyosun belki ama o babasını hissediyor...
Biraz daha Yamana baktıktan sonra yavaşca kulağına eğildi
Feraye:seni seviyorum
...
1 hafta sonra
Yaman iyice toparlamıştı.Aleynayla muhattap olmamak için kaç gündür bağ evinde kalıyodu.Ferayede o sıra onu sürekli rahatsız eden Borayla uğraşıyodu.Yamanı sadece hastaneden ilk çıktığında görmüştü.
Feraye:Okan...Yamanın yanınamı gidiyosun nasıl durumu iyi dimi?
Okan:iyi iyi merak etme
Feraye:nasıl oldu bu kaza hala anlamıyorum ki
Okan:kaza değildi ki
Feraye:nasıl?
Okan:kaza değildi diyorum abim bilerek sürmüş oraya intihar etmeye çalışmış Feraye
Feraye olanları algılamaya çalışıyodu. Yaman o abisiyle evlenicek diye intihar etmişti resmen kendisini suçlamaya başladı.Gözünden yaşlar süzülürken telefonuna bi mesaj geldi.Yabancı numaraydı tahmin ettiği gibi yine Boraydı.Onla son kez konuşmak istediğini ve Amerikaya dönüceğini söyledi.Feraye bu belayı başından salmak için konum attığı yere gitti.İçeri girdiğinde kimse yoktu. Bu ıssızlıktan korkdu tam geri dönücekken Bora içeri girdi.Elindeki silahı ona doğruldup ıslık çalmaya başladı.
Bora:gelmişsin bak sana çok güzel sürprizim var
Feraye:konuştuktan sonra defolup gidicektin
Bora:aaa ne gitmesi daha yeni başlıyoruz bak seninkide gelir şimdi
Feraye:senink-
Birden kapı açıldı Yaman içeri girdiği an Bora Ferayenin boynunu kavrayıp arkasına geçti silahı kafasına doğrulttu.Yaman Ferayenin gözünün içine endişeyle bakıp olanları anlamaya çalışıyodu.Belindeki silahı çıkarıp Boraya doğrulttu:
Yaman:napıyosun lan sen bırak Ferayeyi
Bora:olmaz onsuz tadı çıkmıyo işin olayı bu
Yaman:Bora ona bi şey olursa ben Okana benzemem seni direkt diri diri gömerim
Feraye:Yaman
Yaman:korkma tamam mı çıkıcaz burdan ben burdayım
Bora:tamam o zaman sana tek seçim hakkı tanıyorum birini seç
Yaman:ne seçimi bırak kızı
Bora birden silahı Ferayenin karnına indirdi.Karnına bastırdığı an Feraye acıyla inledi.Yaman ne olduğunu anlamadan Ferayenin sesiyle silahı dahada kavrayıp Boraya yaklaşmaya çalışıyodu.
Bora:söyle bakalım Yaman Ferayemi? Yoksa bebeğiniz mi?
Yaman bebek lafımı duyduktan sonra Ferayeye baktı.Yaşadığı şoktan çıkamıyodu.
Yaman:ne bebeği ne saçmalıyosun
Bora:sizin bebeği diyorum yoksa Feraye söylemedimi tebrik ederim baba oluyosun.Ama uzun sürmeyecek gibi.
Feraye sadece Yamana bakıp ağlıyodu bi eliylede bebeğini silahtan kurtarmaya çalışıyodu.
Bora:sen karar veremiyosun ama sanırım ikisinide istemiyosun tamam o zaman
Yaman:LAN SAÇMAMALA BORA BIRAK ONLARI BAK BENİ ÇAĞIRDIN GELDİM ADAM GİBİ BENİM KARŞIMA ÇIK
Yamanında gözünden yaşlar süzülüyodu bunu söylerken resmen bebekleri olucaktı ama şuan ikiside ölümün pençesindeydi risk alıp Borayı vurması gerekiyodu yoksa sevdiği kadın elinden kayıp gidicekti.
Tam o an bi el silah sesi yükseldi...

İçime sinmedi ciddiye almayın grup ucubeleri


SafirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin