Third Person's POV
Norn was stirred in her sleep as she felt the hot sunlight's rays coming through her open window with some smooth blows of wind as her white and sky blue curtains dance in rhythm. She slightly creased her eyebrows before slowly and gently open her eyes just to close it again as she felt like it was getting dried fastly. She blinks few times until her eyes get used at the bright surroundings.
The first thing that greeted her was the view of her window and her curtains that being blowed by the wind and the figure of a beige drawer on the side of her bed. Naaaninag rin niya ang isang tila may kaliitang kahong gawa sa kahoy. It was like a toy baby crib. At hindi naman siya mabilis makalimot para hindi maalalang si Misha ang natutulog duon.
She sat up while rubbing her sleepy eyes slightly. Not long after, she made her way up from the bed to her bathroom and did her thing. She came back no trace of sleepiness in her face but boredom. She had her bed arranged by just taking her half folded cover back below the pillow where she had used to sleep.
Even her, doesn't know why but she always find herself in the same position like before she fell asleep. Gladly last night, she wore a lacy sky blue plain dress for sleeping. Because if she did not, she would probably sweating sticky the moment she woke up.
“Arrgghh!!! Bakit ang init?!” sigaw ng isang maliit na boses. Lumapit duon si Norn at kinuha ang isang puting pamaypay sa loob ng drawer saka ito ibinuka at pinaypayan ng mabagal si Misha.
Makikita mo naman na nilalasap nito ang hangin habang nakahiga pa rin sa sariling kama. Tumagilid ito upang siguro ay bumalik sa pagtulog ngunit itinikom na ni Norn ang pamaypay dahilan para mapa-upo si Misha.
“Bakit mo itinigil? Wala kabang awa? Huh? Huh?!” pagsigaw nito habang itinitaas ang kaniyang kamay na nakakuyom tila ay nagpoprotesta ng kung ano.
Ngunit hindi niya iyon natagalan at tila lantang gulay na isinampay ang sarili sa harang ng kaniyang kama. Tila ba sa simple at napaka-ikling pagsigaw na iyon ay naubos kaagad ang buong lakas niya habang tumutulo pa ang kaniyang pawis.
Gumawa siya ng tunog na tila ay nawawalan na siya ng hininga at pagod na pagod. “Huggh~. Mamamatay na ako....” bumaling siya kay Norn at nakitang nakatayo ito sa harap ng bintana at itinatali ang kaniyang kurtina para mas makapasok ang hangin na medyo mainit rin ang dating.
Linggo ngayon at kahapon ay halos buong araw silang tulog. Wala masyadong ginawa at lumalabas lamang kapag kakain na sa kusina lang rin naman ng dorm nila. Yun ang napag-usapan nilang routine dahil nga sunod sunod na araw silang nag-ensayo. Syempre ay kasama na siya duon dahil ang Faerie na may master ay ang tinatawag na kapangyarihan ng mga ito.
Ibig-sabihin, siya ay isa sa mga kapangyarihan ni Norn. That's how people sees a faerie in a formal way. Pero kung hindi naman, marahil ay matatawag na, kapanalig, kaibigan, pamilya o kung ano pa na kaugnay sa iyong nararamdaman.
Umalis siya sa kama at lalapit sana kay Norn ngunit wala naman na ito duon. Malalaman niya kung nasaan ito kung gugustuhin niya pero hindi naman na iyon kailangan. Lumapit na lamang siya sa bintana at umupo duon saka ninamnam ang hangin. Ngunit bigla na lamang iyong lumakas kaya muntik na siyang mahulog pabaligtad buti na lamang at hindi.
“May galit ka ba sa akin?!” sigaw niya sa kawalan at muling ginawa ang pag taas baba ng kaniya mga kamao tila ay nais suntukin ang kung ano man.
Samantala, sa kwarto naman ni Syria ay makikita ang hindi naka-ayos na gamit. Nakasando ang dalaga ng kahel at pula saka naka cycling lamang ito pang-ibaba. Inaalis niya at pinagpapalit ang pwesto ng kaniyang kama habang tumatagaktak ang pawis.
BINABASA MO ANG
The Eternity's Lie 1: Knight's Tale
FantasyNorn, a seventeen years old lady, have a life full of mystery. Everyone wonders if she can even feel emotion. Simula ng matapos ang 4th phenomenon ay nawala na rin ang kakayahan niyang makaramdam. Ngunit nawala nga ba ito? O sadyang inilayo niya lam...