The Eternity's Lie 1: Knight's Tale

Chapter 24: Show Your Best

Third Person's POV

“So, we were going to analyze your abilities but I'm gonna starts with you, Iseika.” Althon Ackley bring out a student's profile out off nowhere and check their ability backgrounds. “As what is written in here, you are good at marksmanship. A long-range weapon mostly in archery.” pagbasa nito ng nakasulat. Nakangiti nitong tiningnan ang dalaga na agad namang tumango.

“Okay! Ang kailangan mo lang gawin ay ang gayahin ako at ipakita ang mga kaya mo ng gawin.” wika pa nito bago magpalabas ng isang sandatang pana at palaso. It look like it's made of gold, roots, and leaves.

Ginaya ng dalaga ang ginawa ng kaniyang guro. She gather all her magical energy to her hands and a white sparkling dust dances as she summoned her bow and arrows. Lumakas din ang hangin sa paligid kaya mas lalong nakuha nito ang atensyon ng naruon. Nang matapos ay napangiti siya sa kaniyang ginawa.

“Woah....” halos mapa-upo si Iseika dahil sa sobrang lapit ni Althon habng ini-inspeksyon ang kaniyang sandata. Nakahawak pa ito sa baba nito.

Ang pana ni Iseika ay kulay puti na may mga naka-ukit na simbolo at hugis tao. Ang magkabilang dulo nito kung saan nakatali ang tali ng pana ay may maliit tig-dalawang puting balahibo ng ibon. Ang dulo ng palaso niya ay hugis ng hangin ngunit patusok ang dulo.

Tumayo ng ayos si Althon. “Kahit ang pag-summon ninyo ay minamarkahan ko dahil kasali iyon sa sarili kong paghusga. Ngayon ay nais kong ipakita mo ang isang teknik na ikaw mismo ang nag-imbeto sa pag pana mo ng iyong palaso.” wika ng guro bago humarap sa kaniyang likod kung saan ay nakaharap na ang mga istudyante niya. “Like this.”

Nawala ang ngiti sa labi ni Althon at napalitan ng pagkaseryoso. Itinutok niya sa kawalan ang kaniyang sandata at pinalipas ang ilang segundo na tila ay may hinihintay. Hindi nagtagal ay kaniya ito binitawan.

Nanlaki ang mga mata nina Eos dahil sa sumunod na mga pangyayari. Mabilis iyon ngunit sigurado sila sa kanilang nakita. Tila ba ay dinaanan ng napakalaking bagay ang dinaanan ng palaso ni Althon. Nagkaruon ng hukay duon at ang mas ikinabigla nila ay ang pagbagsak ng kung ano.

Sa una ay hindi nila ito makita ngunit unti-unti itong nagkaruon ng kulay sa kanilang mga mata. Isang kulay itim na malaking ibon ang ngayon ay wala na marahil buhay habang naka higa sa lupa. Ngunit ang ibon na iyon ay kapansin-pansin ring hindi ditalyado ang itsura. May pakpak ito ngunit hindi mo makikita ang balahibo. Para lamang itong itim na itim na anino.

“See?” nakangiti na ngayong turan ng guro habang nakatingin sa kaniyang mga istudyante. Ngunit nawala din sa kaniya ang atensyon ng mga ito at naibalik sa ibong unti-unting nawawala kagaya ng iniwang bakas ng palaso ng guri sa lupa.

“S-Sir Althon, paano—” wika sana ni Elias habang nakaturo sa ibon nang makita ang ngiti ng guro. Tila ay may pinapahiwatig ito. Sa una ay hindi naman nauwaan ni Elias ngunit ng mapagtanto nito niya ay napalunok siya bago magsalita. “F-Father Althon.... Father A-Althon paano nangyari yun? Wala namang ibon kanina duon. Did you summon it too?” tanong nito.

“Nope. I didn't summon it. That giant bird is called shadows. They lingered around. Sa himpapawid man o maaaring dyan lang sa tabi ninyo. One will only attack if it was attacked. Or if you had a physical contact with them, they'll rampage and take your energy until you are drained. Hindi sila nakikita dahil wala naman sila sa lupa o nakadapo sa kahit na anong bagay. If they don't have physical contact with anything, you wouldn't be able to see them.” paliwanag nito.

Agad na nanlaki ang mga mata nina Iseika at Elias at napalapit sa isat-isa dahil sa takot. Napatingin naman sa paligid si Norn at Eos ngunit gaya nga ng sabi ng guro, wala silang nakikita dahil lumilipad marahil ang mga ito sa himpapawid. Si Misha naman ay humigpit ang hawak sa buhok ni Norn dahil iba ang naiisip niya sa sinasabi ng guro. Tila ba ay nag kukwento lamang ito ng isang katatakutan tungkol sa bagay na hindi nakikita kung hindi nito nanaisin mag pakita.