Demon Slayer ☆

Sanemi Oneshot

Sanemi x demon!reader

———————————————

Bir ağaca bağlanmış bir şekilde uyandın. Bütün Hashiralar sana şaşkınlıkla bakarken gece vaktidir.

"Nerede... nerede... neredeyim?"

Konuşmakta zorlanırsın, vücudunun her yerinin ağrıdığını fark edersin.

"Kapa çeneni, iblis." Kollarını kavuşturmuş, pek çok yara izi olan beyaz saçlı bir çocuk dedi.

"Ha? Ne? Dur, bu bir yanlış anlaşılma olmalı! Ben yanlış bir şey yapmadım!" Herhangi bir destek için etrafınıza bakınırsınız.

Beyaz saçlı çocuk Sanemi çenenizin sol tarafına yumruk atıyor ve kanamasına neden oluyor.

"Kapa çeneni dedim." Sanemi ayağını yere vurdu.

"Bu iblis ne yaptı zaten?" Üzerinde aksesuarları olan daha uzun boylu bir çocuk oflayarak konuşuyordu.

Sanemi cevap vermedi, burnunun üstünde hafif soluk pembe bir renkle gözlerini kıstı sana.

Ona kafa karıştırıcı bir şekilde bakıyorsun.

"Ben-ne istiyorsun?" Sanemi ilk sözünü kesti, konuşacaktı.

"Ah özür dilerim." Ondan uzaklaşarak mırıldanıyorsun.

Tengen homurdandı. "Özür dileyen bir iblis. Vay be."

Gerçi bir iblis olarak hiç insan yemedin, bu da seni elbette zayıf kılıyor ama birlikte çalışılması daha kolay.

Ormana doğru koşarken bırakılmıştın. Güneş doğana kadar beklemediklerine ya da son anda kafanızı kesmediklerine şaşırdın.

Sanemi bazen ne yapacağı belli olmaz ama seni asla öldürmez.

Gece tekrar geldiğinde kafanızı Kelebek Bahçesi'nin dışına dikiyorsunuz.

Sanemi'yi küçük kardeşi Genya ile konuşurken görürsün.

"Bir iblise aşık olmak mı? Bu um.." Genya boğazını temizledi.

"Genya, hayatında bir kez olsun sessiz olabilir misin..?" Sanemi elini pantolonuna vurdu.

Genya ve Sanemi birbirleriyle konuşmayı bitirdiğinde yaklaşırsın ve sonunda ayağın takılır.

Sanemi sesi duyar duymaz başını kaldırdı.

"Yine sen. Öldürülmek mi istiyorsun?" Sanemi sesini alçaltarak yanınıza geldi.

"Ah, bilmiyorum. Sadece konuşmanıza kulak misafiri oldum." Çabuk cevap verirsin.

"Siktir." Sanemi alçak sesle mırıldandı. "Hey iblis. Hiçbir şey duymadın."

"Eğer bundan birine bahsedersen yemin ederim seni parçalara ayırırım ve güneş ışığında dans ettiririm." Sanemi gözlerini kısıp yanına diz çöktü.

"...Tamam aşkım..!" Gergin bir şekilde kıkırdayıp omuz silkiyorsun. "Yani...benden hoşlanıyor musun?" Konuyu değiştiriyorsun.

Sanemi ani konunuz karşısında hafifçe irkildi. "Ne... hayır." Sanemi'nin yüzünde yine açık pembe bir kızarıklık oluştu.

Ona göz kırpıp kesinlikle yalan söylediğini fark edersin. "Eh, benim adım, Y/N. Sadece 'iblis' değil."

Sanemi başını çevirerek ayağa kalktı. "Buradan uzak dursan iyi olur, yoksa ölürsün." Sanemi dişlerinin arasından nefes verdi.

"Tamam." Başını salladın. "Seninle konuşmak güzeldi!"

Sanemi omzunun üzerinden baktı. "Hey, bağırmayı bırak. Şimdi git."

Birkaç gün sonra sohbete başlayan Sanemi oldu. Sonunda neredeyse her gece Kelebek Köşkü'nden çıkıyorum.

"Y/n." Sanemi arkanı dönerken dedi.

"Ah, adımı söyledin!" Nefesin kesiliyor, ellerini kavuştururken sağa sola sallanıyorsun.

"Evet-" Sanemi arkasını döndü. "Arkama geç." diye mırıldanırdı.

"Bir dakika ne?" Göz kırpıyorsun.

"Arkama geç dedim!"

Üniformasının arkasına bakarak hızla Sanemi'nin arkasına saklanırsın.

"ÖLDÜR" Tamamı kalın ve büyük harflerle yazılmış.

Vücudunu hafifçe sağa eğiyorsun, bakışların haorili bir çocuğa odaklanıyor. Siyah saçlarının ucunda da sivri uçlar vardı.

"Tomioka. Benimle dalga geçiyor olmalısın." Sanemi alçak sesle mırıldandı.

"Ne istiyorsun." Sanemi Giyuu'ya gözlerini kıstı.

Giyuu Sanemi'ye göz kırptı. "Arkanda ne var..?"

"Hiçbir şey, şimdi kaybol." Sanemi ofladı.

Giyuu diğer tarafa döndü ve sonunda Sanemi nefes verirken yüzünde hafif bir gülümsemeyle omzunun arkasına baktı.

"Sanemi sen beni korudun mu?" Ellerini ağzına kapatıyorsun. "Aaa!!" Sen ciyaklıyorsun.

"Dur. Şu anda bu saçmalığı yapma." Sanemi kızararak kendi ellerini sıktı.

"Y/n. Dinle beni." Sanemi parmaklarını yüzünün önünde birleştirdi.

"Sen bir iblis olmana ve ben de bir avcı olmama rağmen neden beni öldürmeye çalışmadın?" Sanemi temas kurmakta zorlandı.

"Ah pekala. Basit." Keskin bir nefes alırsın. "Sana asla insan yemediğimi söylemeye çalıştım. Ama sen bana güvenmedin ki bu kabul edilebilir."

Sanemi homurdandı. "Pekala... sana söylemem gereken başka bir şey var"

Sanemi de senin yaptığın gibi ayağa kalktı.

"Seni seviyorum Y/n. Bir iblisi seviyorum." Sanemi endişeyle ayağını yere vurdu.

"Eee!! Gerçekten mi??" Ellerini bir kez daha ağzına kapatıyorsun.

"Sanemi ben de seni seviyorum!!" Ona sarılıyorsun ve irkilmesini sağlıyorsun.

İkiniz de bir ağacın yanına uzandığınızda sonunda sakinleşir. Başınızı Sanemi'nin göğsüne yaslarsınız ve kalp atışlarının düzenli vuruşunu duyarsınız.

Sanemi uykuya dalar ama sen herhangi bir tehlike ihtimaline karşı uyumadın. "Ah, Sanemi. Uyurken çok tatlısın." Serbest kolunu kucaklayarak, nefesinin altında mırıldanıyorsun.