Eyes Don't Lie~Minsung

4

Jisung'tan
      Okulun son dersiydi. Boştu hemde. Yinede çıkmamıza için verilmemişti. İsteyen tuvalete giderdi. İsteyen dışarı çıkardı. Böyle bir havadaydık. İyiydi Linos la sohbet falan ediyorduk. Sonra tuvalete gitme kararı aldım ve gittim. Minho'nun gelmesini istemedim yorulmasın diye. İşte gittim falan ama sonra çok kötü bir şey oldu. Elimi yıkadım ve çıkarken zorba grubu içeri girdi. Demiştim sanırım, bizim sınıftaki zorbalar okulun en büyük zorbaları. Normalde 12 olmaları lazım ama sınıfta kalmışlar grupça. 4-5 kişiler normalde ama şuan 3 kişi gelmişlerdi. Kolumu tuttular. Sonra duvara kadar götürüp yasladılar ve birini gördüm. Yeonjun... Bana zorbalık yapan kişilerden işte. Geldi sonra konuşmaya başladı.

Yeonjun
"Jisung? Seni görmek güzel. Senin olduğunu bilmiyordum tuvalette kim varsa ona yapacaktık. Çok şanssızsın"

      Dedikten sonra karnıma sertçe diziyle vurdu. Sonra yumruklar falan işte... Karnımı hissetmiyordum. O yüzden tepki veremedim. Fark edince bir anda suratıma yumruk geçirdi. Beni yere bıraktılar ve tekme falan attılar. En son duyduğum Minho'nun sesiydi. O gelmişti sanırım. Ama ben bilincimi çoktan kaybetmiştim... Uyandığımda sınıftaydım ve Minho bana endişeyle bakıyordu. Korkmuştu sanırım.

Minho
"Sonunda uyandın sincabım. Senin için çok korktum. İyi misin?"

      Diyip sarıldı. Bende karşılık verdim. Bana iltifatlar ediyordu ara sıra. Sincabım diyince aklıma geldi. Bebeğim gibi şeyler diyor. Hoşuma gidiyor açıkcası. Mutlu oluyorum. Sarılınca da huzur veriyor.

Jisung
"Karnım ağrıyor sadece Linos. Başka yo-"

Minho
"Var. Yüzün ne hâle gelmiş Jis"

Jisung
"Geçer ne olacak ya"

Minho
"Hayır pansuman yapmamız lazım bebeğim. Hadi revire gidelim"

     Bu bebeğim işlerine ne ara geldik... Uzun süre geçmedi gerçekten. Arkadaşlığımız çok ileride sadece.

Jisung
"Hayır yaa. Boşver, silelim yeter"

Minho
"Tamam o zaman. Eğer yarın böyle bir şey olursa revire gidiyoruz tamam mı? "

Jisung
"Tamammmm"

      Dersler sonunda bitmişti. Eve doğru gidiyordum ki birisi arkadan beni tutup kendine çeviremeyecek kadar.

Jisung
"Ab-"

X
"Kes sesini! İğrenç sesini duymak istemiyorum. Senin abin falanda değilim. Şimdi çabuk eve"

Jisung
"Ne old-"

X
"JİSUNG SUS DEDİM! SESİN DE KENDİN DE İĞRENÇSİN! YÜRÜ! "

      Sustum ve ilerlemeye başladık. Eve gelince anahtarı çıkardım. Abim hızlıca elimden aldı. Elim acımıştı çünkü şu anahtar deliğine sokulan yerini tutmuştum. Sivri yani. Acıtıyor. İçeri girdik ve kolumu çıkarırcasına çekti. Mutfağa getirdi. Ne yapacaktı şimdi? Bıçak çıkardığını gördüm. Sonra elimi kesecektik sanırım.

X
"Bekle burada" gitti sonra yanında kolonya ile geldi. Ne yapacaktı ki.

X
"Aç elini!"

     Açtım ve tahmin ettiğim şeyi yaptı. Elimi kesti. Her yerini kesti. Sonra kolonya döktü. Ben çığlık atınca diğer eli ile ağzımı kapattı. Biraz durduktan sonra ocağı açtı. Hayır, hayır, hayır, HAYIR! Şuan elim kolonyalıydı ve yaraydı. Çok yanacaktı yani. O ocağa elim değdiğinde evi benim acı çığlıklarım sardı. Biraz durduktan sonra abim ocağı kapatım hızlıca gitti. Kapı kapanma sesi gelmemişti. Komşularda abim değil benim gittiğimi sanıpl gelmediler. Ama ağlıyordum. Sadece korkumdan sessiz ağlıyordum. Canım çok yanıyordu. Minho'yla anlaşmamız geldi. Eğer bir şey olursa ara demişti. Hareket edecek hâlim yoktu. Neyseki telefon cebimdeydi. Müsait midir? Şuan bunu düşünemezdim. Hemen aradım. Telefon açılınca konuşmaya başladım.