Bugün günlerden o gün. Doğum günüm.
Sensiz ilk doğum günüm.
İlk defa özlemeyi iliklerime kadar hissettim, ilk defa bu kadar acıdı yüreğim. Çok özledim seni çok seviyorum canım babam.
Her sene 2 ay öncesinden planladığım doğum günüm geldi. Hatırlarmısın baba?
Doğum günümde aldığın hediyeleri?
Ama ben bu sene hiç doğum günümü düşünmedim baba. Hiç planlamadım, kimseyi çağırmadım baba. Aksine ben gittim bir yere.
Senin yanına geldim, çünkü o gün tam 9 ay olmuştu babam be ben nasıl kutlarımki doğum günümü o gün ben acılar içinde yüreğim ağlayarak geldim yanına.
Keşke hayatta olsan da ben hiç kutlamasam doğum günümü. Özlüyorum sadece özlüyorum.
Hayat bu kadar basit mi?
Ölürsün biter. Bu kadarmı cidden?
Hayır.
Başkaları unutur ama ailen unutmaz. Annen unutur, karın unutmaz. Abin unutur, oğlun unutmaz. Kız kardeşin unutur, kızın unutmaz.
Biz unutmayız, unutamayız. Yaptığın iyilikleri, bizim için kazandığın paraları unutamayız. Haksızlık olur bu.
Gör beni baba, yazdıklarımı oku, konuştuklarımı dinle, rüyalarıma gir be adam. Özlüyorum seni hergün dua ediyorum Allah tüm günahlarını affetsin diye. Çünkü sen öyle bir adamsınki herşeyin en iyisini hak ediyorsun. Canım acıyor baba, yüreğim sızlıyor. Gözlerimde yaş kalmadı baba inşallah hepsi toprağına su olur babam.
Ömrüm, hayatım şimdi seni çok iyi anlıyorum dedem öldüğünde neden bu kadar ağladığını canın acıyordu sol tarafından parça kopmuştu. Aynısı başıma geldi emin ol senin kadar üzülememişimdir. Sen merhametli bir adamdın. Yemeğini başkasıyla paylaşırdın, yardım edebildiklerine elinden gelenin en mükemmelini yapardın. Ben şahidim. İnşallah senin kadar iyi biri olurum baba.
Yol mu çok uzun hayat mı kısa? Bizim yolumuz çok uzundu, o kadar uzunduki sonunda ışığımız yoktu. Ama sen ellerinle ışığımızı yakıp öyle bıraktın bizi. Yine bizi düşündün yine. İnşallah orada çok iyisindir cennet kokulum.
03.01.1965 - 23.09.∞
