Unicode
:: Love Wins All နားထောင်ပြီးဖတ်ဖို့အကြံပြုပါတယ်။
"Jeon Jungkook လာအုံး ဒီကို"
"ဟုတ်ကဲ့"
အဖေတစ်ယောက်က သားဖြစ်သူကိုခေါ်တဲ့အခေါ်အဝေါ်ဟာ ကြင်နာမှုမရှိ။ သိတတ်တဲ့အရွယ်ကစလို့ အဖေ့ဆီမှ သားဟုခေါ်ဖူးသော မှတ်ဉာဏ်ရယ်လို့မရှိ။
အမြဲ နာမည်သာ ခေါ်ဖူးသည်။
သားဟု အခေါ်ခံချင်ပေမယ့် မတောင်းဆိုရဲ။
နာမည်ခေါ်ပေးနေတာကိုပဲ ကျေနပ်ပြီး ကျေးဇူးတင်ရမယ်မလား။
"ထိုင်"
တိတ်ဆိတ်စွာပဲ အဖေ့ရှေ့၌ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
အဖေ့မျက်နှာကို မဝံ့မရဲတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ ဘာဖြစ်နေလဲဆိုတာ နားမလည်ပါ။
လူတွေရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး စိတ်မဖတ်တတ်ပါ ၊ အမြဲတမ်းတစ်ယောက်တည်းဖြစ်ခဲ့တာမို့။
စိတ်တိုနေတဲ့ပုံစံတော့မဟုတ် ၊ အဖေစိတ်တိုနေတဲ့ပုံစံကို အမြဲမြင်နေခဲ့ဖူးတာမို့။
"ဒီနှစ်က အထက်တန်းနောက်ဆုံးနှစ် ဟုတ်တယ်မလား"
"ဟုတ်ကဲ့"
"တက္ကသိုလ်သွားရဖို့ သေချာတယ်မလား"
"သေချာပါတယ်အဖေ"
"တက္ကသိုလ်ရောက်ရင် မင်းနဲ့စေ့စပ်ရမယ့်သူရှိတယ်"
"ဗျာ"
"ပထမနှစ်မှာစေ့စပ်ထားပြီး ဘွဲ့ရရင် လက်ထပ်ရမယ်"
"အဖေ.. တစ်ဖက်မိန်းကလေးက ဘယ်သူလဲဆိုတာ သားလဲမသိရပါလား"
"မနက်ဖြန်သိရမယ် အိမ်လာမှာ ငါဖိတ်ထားတယ်"
"အဖေ ဒါပေမယ့်.."
"ငါစီစဉ်ထားတဲ့အတိုင်းသာ လိုက်လုပ်ပါ
အထွဋ်မတက်နဲ့ သေလမ်းကိုပို့နေတာမဟုတ်ဘူး ၊ မင်းကအသုံးမကျရင်ရပြီ မင်းလက်တွဲဖော်ကပါအသူံးမကျတာမဖြစ်ရအောင် ငါစီစဉ်ထားတာ"
လက်မခံနိုင်တာကို လက်မခံနိုင်ကြောင်း ထုတ်မပြောနိုင်လို့ ညစာစားထားတာတွေ အန်ထွက်လာတော့မတတ် ရင်ထဲမှာနေရမကောင်း။
လည်ချောင်းတွေ ကွဲထွက်တော့မတတ် တစ်ဆို့နေရပြီး မျက်နှာတစ်ချက်မပျက်ရဲပဲ အဖေ့ကိုကြည့်နေမိတယ်။
