Giriş

21 2 4
                                    


YA BENİMSİN YA DA ÖLSÜN
BU DUR TEK SÖYLEDİĞİM 
NOLUR NOLUR NOLUR
BU SUÇ BELKİ AF BULUR

" Hadi anne geç kalıcaz babam bizi bekliyor "

  Begüm ün en mutlu günü bugündü çünkü 14 yaşına girmişti .Annesiyle çok güzel bir gün geçirmişti Şimdi de babasının yanına gidiyordu hediyesi olan motorunu  almaya çok istemişti babasından motor Sonunda babası pes edip 14 yaşında almıştı birde söz vermişti ben öğreteceğim diye daha ne ister di bu dünyadan Halbuki bilmiyordu bugünün onun en nefret ettiği gün olucağını  artık rahat nefes alamayacağını Artık tek dileğinin yok olmak olucağını

"Tamam balımm biraz daha sabret az kaldı "
 
Müjde hanım  hayatında önemsediği tek şey olan Begüm'ü her şeyden çok seviyordu
Ama zaten hap sevdiklerimizle sınanmaz mıyız ? Müjde hanım biricik kızımı babasından ve babasının ailesinden korumak için kocasından boşanmış
Soyadını geçmişini her şeyini değiştirip küçük kızı için yeni bir hayat kurmuştu.Ama kızı bu yıl ki  doğum gününü babasıyla birlikte kutlamak isteyince kıramamış ve onu götürmeye karar vermişti çok gergin ve endişeli de olsa kızına yansıtmamayı başarmıştı

Dikiz aynasından bakınca kızının yüzünün güldüğünü gördü işte bu gülüşe  canını bile verirdi

Begüm annesinin neden bu kadar yavaş araba sürdüğünü düşünürken şarkıya eşlik ediyordu

"Anne hadi yeşil  yandı geç kalıcaz"

Müjde hanım  başının dönmesine rağmen zaten gayet hızlı kullanıyordu bide yol karanlık olunca bu hız normaldi ama kızının haklı olduğuna karar verip biraz daha hızlandı  o da bir yandan şarkıya eşlık ediyordu bu şarkı ikisininde favori şarkısıydı

Müjde hanım küçük Begüm'le  birlikete  bağıra bağıra şarkı söylerken dikkati dağılmıştı o sırada yoldan hızla  gelen Motorsikletli adamı görememiş  ve acı bir frenle birlikte direksiyonu kırıp takla atarak bariyerlere girmişti  her şey dakikalar içinde olmuştu

Otobanı Begümün çığlıkları  ve Müjde hanımı
Kesik kesik nefesleri dolduruyordu
Müjde hanımın karnının boşluğundan bir Demir parçası girerek arkasından çıkmıştı
Müjde hanım burdan çıkamayacağını artık biliyordu

"An- Anne  canım çok yanıyor ba-bacağım ba-bacağım yanıyor "
Begüm ün bacağına demir  girmişti

Müjde hanım derin bir nefes alarak acısını bastırmaya çalışıyordu ama acı dinmek yerine katlanarak artıyordu  Mühde hanım yavaşça inledi

" Be-Begüm şimdi beni dinle olurda beni bir daha göremezsen seni çok sevdiğimi bil  unutma anneler her zaman bal peteklerinin yanında dır " Müjde hanım acıyla haykırdı
Ve sözlerine devam etti " Ke-Ken-kendine dikkat et bal peteğim"

Müjde hanım bilmiyordu ki bu sözlerden sonra Begüm sadece ölmek için yaşıyıcak

Begüm bütün bu sözleri  hıçkırarak dinledi
" Anne nolur veda eder gibi konuşma anne sende beni  bırakma anne anne lütfen " artık hıçkırarak ağlaması canının acısı  için değil
Annesini bir daha görememe korkusu içindi
O Annesi olmadan bile uyuyamazdı peki onsuz nasıl yaşardı

Müjde  hanım son nefesini alarak
" Balım korkma ben hep yanındayım ama evet bu bir veda "
"Se-Seni seviyorum ba-bal pe-peteğim"
Müjde hanımın son sözleriydi bunlar  sonu bile kendisi için değil birircik kızı içindi

Begüm anlamıştı annesinin artık burada
olmadığını ve artık ona sarılamayacağını

Artık otobanı sadece kan kokusu ve Begüm ün çığlıkları dolduruyordu

Bu gün den 11 Mart artık Begüm için umut ve  sevgiyi  değil kan dehşet ve Annesizliğin tanımı olmuştu ...

———————————🪦———————————
MHŞ
SP

BAL PETEĞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin