★Gdy Nasze Oczy Się Spotkały★ // וEdgarette•× // TOM 1

3. PROBLEMY

*Chce tylko powiedzieć, że w poprzednim tomie napisałam, że ten tom będzie bardziej o colette, lecz tak dziwnie toczy się fabuła, że możliwe że więcej o colette, pojawi się w tomie 4*
POV EDGAR
Gdy się obudziłem, zobaczyłem że była 6 *cholera trochę zaspałem* pomyślałem. Szybko wstałem z łóżka, poszedłem ogarnąć włosy i twarz, po czym szybko się ubrałem i spakowałem. Zszedłem na dół i zobaczyłem małą kartkę na stole. Było tam napisane:

"Zrób sobie coś do jedzienia i do szkoły. Po szkole wróć tu odrazu tylko uważaj, ponieważ dowiedziałam się że został on wypuszczony i kręci się po całym mieście.
                                        Ciocia Charlie

Nie byłem w stanie w to uwierzyć. Jak mogli go poprostu wypuścić?! Starałem się tym nie przejmować ponieważ była już 06³⁰. Szybko zrobiłem kilka kanapek z dżemem. 4 z nich spakowałem do plecaka, a jedną zjadłem po drodze. Gdy lekcje się skończyły, zauważyłem mojego wuja przed bramą. Szybkim krokiem poszedłem za budynek i zadzwoniłem do ciotki.
- Coś się stało Edgar?
- Gdy wyszedłem z szkoły, zza bramą stał wuj. Co mam zrobić?
- Z tego co pamiętam, od tyłu szkoły była dziura w bramce przez którą raczej przejdziesz.
- Dobrze ciociu. Postaram się ją znaleść.
- Porozmawiamy jak wrócę. Kończę za 2 godziny.
Gdy usłyszałem dźwięk rozłączającego się telefonu. Szybko go schowałem i zacząłem szukać przejścia w bramce. Gdy je zmalazłem, okazało się że był lekki problem, lecz przeszedłem. Niestety, nie byłem w stanie pujść do colette. Mam nadzieję że nie będzie na mnie zdenerwowana. Gdy wróciłem. Zobaczyłem coś, czego się nie spodziewałem. Przed drzwiami stała policja, a obok nich, oczywiście nikt inny jak wuj. Możliwe że zauważył mnie lub ktoś mu powiedział i przyjechał tu z policją.
- Tu jesteś gnojku! Pożałujesz że uciekłeś!
- Proszę pana, proszę się uspokoić. Nerwy nam w niczym nie pomogą.
- Nie mam zamiaru do ciebie wracać!
- Jak śmiesz?!
Podbiegł do mnie i prubował mnie uderzyć lecz zdążyłem zrobić unik. Policjanci go szybko zabrali, i założyli kajdanki by nie mógł mnie uderzyć.
- Dlaczego uciekłeś? -zapytał jeden z policjantów - Wiesz dobrze, że to nie zgodne z prawem.
- A dlaczego wy wypuściliście tego bydlaka od tak?!
- To nie ty tu decydujesz tylko my.
- Ale mnie to nie obchodzi! Chciał zrobić coś córce sąsiadki, narobił mi wstydu i mam z nim mieszkać pod jednym dachem?!
- Masz chociaż tutaj jakiegoś opiekuna?
- Tak, ciocię. Pracuje w cyrku.
- Mógł byś po nią zadzwonić?
-tak.
W tym momencie wyciągnąłem telefon z kieszeni i zadzwoniłem do Charlie.
- Edgar, mówiłam ci że pogadamy jak wrócę.
- Jest bardzo ważna sprawa. Byłabyś w stanie przyjechać?
- W tym momencie nie za bardzo bo mamy pruby do jutrzejszego występu. A coś poważnego się stało?
- Jeśli wujek który prubował mnie walnąć, i policja to nic poważnego, to nic się nie stało.
- Jak policja?!
*20 min później*
- Już jestem. Co się stało?
- Wracam jak gdyby nigdy nic, a tu nagle policja z wujkiem stoi.
- Nic ci nie jest?
- Oprucz tego że wujek prubował mnie walnąć to nic.
- Jak możesz - krzyknęła mocnym toqnem na wujka - nie dość że chcesz coś zrobić po pijaku 10 letniej dziewczynce to do tego bijesz nastolatka. Jak ci nie wstyd?!
- Zamknij się głupia pi**o. Nikt cię o zdanie nie pytał. A ten gówniarz bez imienia wraca ze mną!
- Nigdzie z tobą nie wracam!
- Ja ci zaraz pokaże co grozi podnoszeniem na mnie tonu!
Jakimś cudem wyrwał się policjantom i wyjął ręce z kajdanek. Pobiegł na mnie. Myślałem że będzie po mnie, lecz nagle tak jakby się zatrzymał. Otworzyłem lekko oczy i nie mogłem uwierzyć w to co widzę. Białe włosy, jasna i delikatna cera, to Colette!

-------------------------------------------------------
590 słów
Naserio sorki że ten part jest tak krótki, ale ja to wszystko po nocach pisze, i trochę mi ciężko, ponieważ teraz np za 8 min jest północ i idę jutro do szkoły a ja leże z telefonem pod ładowarką i pisze opowiadanie XD. W następnym parcie postaram się zrobić to wszystko z punktu widzenia Colette. Czemu się tam pojawiła, jak to się stało itd.