-Kalbimin Kölesi I -

1. Bölüm- Sarmaşık Köyü

"Sarmaşık Köyü, normal köylerden bir tanesiydi. Buraya Sarmaşık Köyü adının verilmesinin sebebi buranın ormanlarında fazlasıyla sarmaşıkların olmasıydı. Hatta çocuklar sarmaşıklardan salıncak yaparlardı. Bu köy Dyrth Krallığı'na bağlıydı. Yani oranın kralı olan Barbaros'a itaat etmek zorundaydık. Yoksa köyümüzü yağmalayabilirlerdi. Köle anlaşması ile bizi yağmalamalarından koruduk. Bu anlaşmanın içeriğinde, her sene Kral Barbaros ve oğlu Prens Drake buraya  gelirler. Buradan 15-16 yaşındaki kız çocuklarından 1 tanesini alırlardı. Zaten krallıkta yaklaşık 4.500 küsür köle vardı, birazını bizden birazını ise diğer köylerden satın alıyorlar. Her buraya geldiklerinde bize yiyecek, içecek ve giyim gibi ihtiyaçlarımızı karşılıyorlar. Çünkü eğer ihtiyaçlarımız karşılanmazsa bizden 'sağlıklı' bir köle alamazlardı. Oraya giden kölelerimiz ise yaz günlerinde bizi görmek için 1 ay buraya geliyorlardı. Gelenler Krallıkta bir sıkıntı olmadığını ancak hepsinin ağzından Drake'e tutulduklarını duyuyorduk. Drake'in yakışıklı olduğu doğruydu ve gördüğü her kızı da etkilediği de doğruydu. Ancak gelenler onun hep egolu olduğunu hatta geçen sene kendisi için seçilmiş prenseslerin hepsinin güzel olmasına rağmen  hepsinde kusur bulduğunu söylediler. Kadın kölelere ise hiç acımıyormuş. Onlara hep zorbalık yapıyor hatta yaptıkları işi tekrar yaptırıyormuş. Ama garip olanı ise  kadın kölelerin bu yaptıklarına rağmen onu sevmesiydi. Hiçbiri ondan şikayet etmiyordu. Ve işte.... Bu sene buradan yeni bir köle alınacaktı. Ve siz artık 15 yaşına ayak basmış kızlarsınız. Sizi buraya toplamamızın sebebi buydu. Gazeteci Bay... onların bugün geleceğini söyledi. Galiba tam bir yıl olmuş."

Diye anlattı köyün muhtarı bay... Rose burada neden olduğunu bile bilmiyordu. Çünkü zaten toplumda dışlanıyordu, bir de daha üstüne onu krallığa mı alacaklardı? Rose'un hiç ümidi yoktu. Zaten de krallığa gitmek istemiyordu. Oraya giderse buradaki zorbalığın 10 kat fazlasını görecekti. Düşünürken arkadan tanıdıl birisinin sesini duydu:

-Rose!

Arkasını döndü, o kişi bu köyde onu sahiplenen tek ailenin çocuğuydu. O kişi Evan'dı. Evan 8 yaşındaydı. Açık kahverengi gözleri ve kıvırcık turuncu saçları ile çok tatlı bir erkek çocuğuydu.

-Noldu...?

-Canım kardeşim benim. Lütfen beni yalnız bırakma. Ben seni çok seviyorum. Seni krallığa götürmelerine izin verme.

Rose ona baktı ve gülümsedi.

-Merak etme. Benim gibi birisini asla almazlar.

-Hayır abla öyle öyle deme! Seni almalarına izin vermem!

Rose buna güldü. Sonra çan çaldı. Bu da demektir ki Kral ve Prens gelmişti. Tüm herkes yavaşça meydana toplandı. Rose ve Evan'da el ele meydana gittiler.

Kral Barbaros ve oğlu Prens Drake gelmişlerdi. Herkes saygıyla eğilmişti. Kral Barbaros bir adım öne çıktı ve gür bir sesle konuşmaya başladı.

"Evet sayın Sarmaşık Köyü halkı, bu sene de her zaman olduğu gibi bir kız köle almaya geldik! 15-16 yaş arası kızlar öne çıksın."

Dedi ve 17 tane kız öne çıktı. Köyün nufüsü zaten fazla değildi. Kızların çoğu kendini bir şey sanar ve öne çıkarlar. Ama içlerinden beyaz saçlı bir gözü yeşil bir gözü kahverengi olan o kız sadece içtensiz bir şekilde öne çıkar. O kız Rose'dur. Onu gören herkes tiksinçle bakar. Sadece erkek kardeşi olan Evan ona endişeli bir şekilde bakıyordur.

Drake'in gözü onda takılır. Çünkü bir şeyler kendisine tanıdık geliyordur.
Aklına okuduğu bir kitaptaki cadılar hakkındaki bilgiler kısmı gelir:

Cadı Efsanesi
"Cadılar, bir efsane türüdür. İnsanlara göre çirkin, burunları uzun ve sivri , kısa boylu, üstünde kemer olan sivri başlıklı ve uzun pelerinli olduğunu sanar. Cadılar, insanlara göre kötü niyetli varlıklardır. Dış görünüş olarak insana benzerler.
Cadıların yarattığı canlılar vardır. Ve bunların içinde insan da vardır. Cadıların içine ne konulduğu bilinmeyen şeyleri karıştırarak kazanda ten renginde bir yarı katı madde oluşur. Bu maddeyi kendi askılıklarında şekil verip insan vücuduna çevirirler. Ve bu madde kuruduğunda içinde deri kemik olan bir insan oluşur. Ama Cadıların kullandığı bazı maddeler yüzünden yarattıkları tüm insanlar da sıkıntı görülmüştür. Albino hastalığı, farklı göz renkleri, fazla tüy bulundurma, cüce hastalığı gibi sorunlar bunlardan birkaçıdır. Bu yüzden toplum bu tür sorunlara sahip insanları dışlar çünkü onlar cadı efsanesine inanmaktadır."