«ម្នាក់នេះគឺជាមិត្តស្រីរបស់លោកគីម ថេយ៉ុងអ្នកប្រុស» គ្រីសហុចឯកសារទាំងប៉ុន្មានពីត្រកូលគីមដែលជុងហ្គុកបានឲ្យគេទៅស៊ើបការណ៍ អ្វីដែលគួរឱ្យកត់សម្គាល់គឺកូនស្រីតែមួយគ្រួសារគីម គឺជាស្រីម្នាក់ដែលថេយ៉ុងគេបណ្ដើរថ្ងៃមុនទាល់តែសោះ
«ហឹស តាមពិតជា គឺជាអនាគតប្រពន្ធរបស់យើងសោះ» ចប់សម្ដីគេក៏ទាញអាវធំរបស់ខ្លួនព្រមទាំងដើរចេញមកក្រៅសម្ដៅមកឡានរបស់គេ គ្រប់កងអង្គរក្សទាំងអស់ក៏នាំគ្នាឱនគំនាបគេគ្រប់គ្នាមុននឹងទាញទ្វារឡានចូល...
«ទៅភូមិគ្រឹះគីម!»
ចំណាយពេលជាងកន្លះម៉ោងឧត្តមសេនីយ៍ជុងក៏មកដល់ភូមិគ្រឹះគីម អ្នកគ្រប់គ្នានៅក្នុងផ្ទះនាំគ្នាផ្អើលឆោឡោព្រោះតាំងពីលោកចនបានចែកឋានទៅមនុស្សគ្រួសារចនមិនដែលឈានជើងចូលមកទីនេះម្ដងទៀតឡើយ។ លោកគីមក៏បានចេញមកក្រៅដើម្បីទទួលស្វាគមន៍គេ៖
«ក្មួយជុង ចូលមកខាងក្នុងសិនណា៎» លោកគីមនិយាយហើយក៏នាំរាងក្រាស់ចូលក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវព្រមទាំងឱ្យអ្នកបម្រើយកតែក្ដៅៗសម្រាប់ទទួលទៀត...
«ខ្យល់អ្វីបក់ក្មួយជុងឱ្យមកដល់ទីនេះ?» លោកគីម
«ហឹម ខ្ញុំទំនេរហើយឆៀងចូលទីនេះដើម្បីមកសួរសុខទុក្ខ» ជុងហ្គុក
«ពូសុខសប្បាយទេ ចុះគ្រួសារក្មួយហើយនិងក្មួយវិញយ៉ាងម៉េចដែរ?» លោកគីម
«សុខជាធម្មតានោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំមកទីនេះ គឺចង់ប្រាប់លោកពូពីបំណងប្រាថ្នារបស់លោកប៉ា» ជុងហ្គុកស្រដីដោយទឹកមុខមាំប្រាកដប្រជា ធ្វើឱ្យលោកគីមមានអារម្មណ៍សប្បាយក្នុងចិត្តជាខ្លាំង ព្រោះគាត់បានចាំឱកាសនេះជាយូរមកហើយដើម្បីកូនស្រីរបស់គាត់
«នេះក្មួយប្រាកដចិត្តហើយមែនទេ?»
«ខ្ញុំចង់ឱ្យពិធីរៀបការកើតឡើងនូវអាទិត្យនេះ» ជុងហ្គុកបន្ថែមធ្វើឲ្យលោកគីមក្រោកឈរបើកភ្នែកធំៗភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង
«នេះក្មួយជុងមិនទាន់ស្គាល់កូនស្រីរបស់ពូទេ ហេតុអ្វីក៏ឆាប់ម្លេះ ក្មួយមិនចង់ស្គាល់ចិត្តគ្នាសិនទេឬអី?»