នាំទៅដើរលេង
#បច្ចុប្បន្ន
"ឯងគិតយ៉ាងមិចចំពោះរឿងនេះ"ហេសឹង
"មិនដឹទេ"ជេយ៍
"បើឯងមិនស្រឡាញ់គេទេប្រគល់គេមកអោយយើង កំធ្វើបាបគេអី"ហេសឹង
"ឯងកំមកចង់លូក ថ្លើមមិត្ត ប្រយត្ន យើងលែងស្គាល់ថាឯងជាមិត្ត"ហេសឹង
"មិនទាន់ទាំងរៀបការផងហួងហែងដល់ថ្នាក់នេះហើយ ចុះទម្រាំរៀបការហើយឯងមិនលើកជុងវ៉ុនដាក់លើថ្នើទេហី"ហេសឹង (បង ជេយ៍ ហួងហែង)
#ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
ព្រឹកនេះជុងវ៉ុនបាន ក្រោកពីព្រឹកមករៀបចំអាហា នេវាជាទម្លាប់ទៅហើយ ដែលគេធ្វើវាជារៀងរាលថ្ងៃ។
នៅតុអាហា។
"យ៉ាងមិចដែរឆ្ញាញ់ទេ"លោកស្រីផាក គ្រាន់តែជេយ៍ ដាក់ម្ហូបចូលមាត់ភ្លាមគាត់ក៏សួភ្លែត
"ធម្មតា"ជេយ៍
"ហេតុអីឯងនិយាយបែប នេះមើលចុះប្អូនគេអន់ចិត្តហើយ"លោកស្រី
"ឯងជាអ្នកធ្វើ"ជេយ៍
"បាទ"ឆ្លើយទាំងឧនមុខចុះ
"ឯងអន់ចិត្តដែល យើងមិនសរសើរ"ជេយ៍ដាក់ស្លាបព្រាចុះហើយក៏សួរ
"មិន~-មិន--អឹម"មិនទាន់ទាំងភ្លើយផងជេយ៍ក៏ ក្រោយពីតុហើយក៏ទៅថើបថ្ពាល់ជុងវ៉ុន ធ្វើអោយនាយតូច អៀន ឡើងមុខក្រហមទៅហើយ
"ម៉ាក់កូនលាទៅធ្វើការសិនហើយ"ជេយ៍
"ទៅចុះ"លោកស្រី
"អូ ថ្ងៃត្រង់នេះឯងកំភ្លេចយកអាហាអោយផង ហើយរៀបចំខ្លួនអោយហើយទៅខ្ញុំជូនឯងទៅដើរលេង "ជេយ៍ នាយរៀបនៅដើរទៅ ហើយក៏ងាកមកវិញ
ពេលនេះវាគឺថ្ងៃត្រង់ហើយនាយតូចត្រូវយកអាហារទៅអោយជេយ៍ នៅឯក្រុមហ៊ុន វាជាកាស្នើសំ តែដូចជា កាបញ្ជាច្រើនជាង។
"អត់ទោសបងស្រី តើការិយាលល័យ បង អ៎ លោកប្រធាននៅជាន់ទីប៉ុន្មានដែរ"ជុងវ៉ុន ដើរមកហើយក៏បានសួរទៅកាន់បុគ្គលិក
"ជាន់ទី7 ខាងស្តាំដៃ"បុគ្គលិកស្រី
"អគុណច្រើនហើយ"និយាយរួចជុងវ៉ុនក៏បានដើមកកាន់ជណ្តើយន្តនឹង ឡើងទៅជាន់ទី7បាត់ទៅ។
ក្រោយពីជុងវ៉ុន ឡើងមកដល់គេបានមើលទៅក្នុងការិយាល័យរបស់ជេយ៍ ព្រោះទ្វាកញ្ចក់អាចមើលខាងក្នុងឃើញ។
