Bab 1

4 0 0
                                    

    Aduh otak bergegar la pulak. Tu lah orang
larang jangan minum jangan la minum saja tangan aku ni gatal nak pegang. Aku cuba untuk stabilkan diri dari jatuh tertiarap. Kalau aku jatuh memang tak lah nak bangun alang-alang biar syahid terus.
    Aku terus percepatkan langkah bimbang terjumpa member member. Ala takut kena ceramah nanti. Biasalah Ardian takkan tak kenal.
    Lantas aku terus kembali ke bilik hotel aku. Bilik VVIP kan memang perlu ada tanda " Mr. Ardian" kalau boleh nak je aku letak signboard supaya tiada orang bising-bising nanti.
    Seronok-seronok aku jalan tiba-tiba ada lembaga pink ni langgar aku. Ngeri muka dia kalah badut sarkas. Rasanya baru habis nangis.
    "Woi! Buta ka?" habis sakit bengkak bontot kalau lebam memang aku cari dia.
    "Sorry" lembaga pink tu meminta maaf.
    "Sorry je? Kot la nak tolong angkat ke" tiba-tiba makhluk pink depan aku ni bangun nak pergi.
    "Sorry I can't speak Malay"
    Eh... Lembaga pink ni... Allah tarik nikmat ke? Tiba-tiba tak pandai berbahasa Melayu pulak.
    "Then?" Aku tanya balik saja acah cari gaduh. Hahaha. Sapa suruh langgar aku. Makhluk pink... Makhluk pink...
    Dia lap air matanya menggunakan hujung lengan bajunya. Jelas kelihatan make up nya yang cair. Tah produk apa yang dia guna tak sempat nak research.
    Dia pandang muka aku. Renungan dia membuatkan 'lub dub' jantungku makin laju.
    "Sorry I have something urgent to do... Excuse me"
    Ouh senang je kau nak excuse me.
    "Sorry again" makhluk pink tu terus tinggalkan aku yang tengah terpingu-pingu.
    Hilang sakit kepala aku. Datang pula sakit hati plus satu set sakit jantung gara-gara badut sarkas pink tadi. Haish...
    Pintu bilik dibuka. Katil sedang menunggu aku untuk tidur dengannya. Sorry lambat sayang. Semua sebab makhluk pink tuh.
    Badan terus dibaringkan di atas katil yang empuk itu. Laju sahaja tangan mengambil aircond controler. Malam ni sejuk dia lain macam. Tak pasal-pasal tak bangun aku besok.
    Baru biji mata nak rehat tiba-tiba call masuk. Jinjja kena jawab juga.
    "Helo" malas nak cakap.
    "Hoi kau jangan nak buat perangai"
    Perangai? Apa ke jadah pulak dia ni. Aku cuba tengok lagi sekali mungkin salah orang. Tertera nama Qalif di screen phone.
    "Perangai apa?" Saja buat-buat bodoh.
    "Kau minum kan?"
    Aik... Dia ada sixth sense ke? Tiba-tiba dia tahu aku buat apa.
    "Kenapa?"
    "Kau tak ajak aku..." Ingat nak tegur aku rupa-rupanya nak join sekali. Haish mamat ni.
    Tok... Tok... Tok... Bunyi pintu diketuk. Bukan setakat pintu sekali dengan loceng berbunyi. Haish dia ingat bilik aku ni disco.
    Lantas aku matikan talian. Sumpah aku kena maki dengan si Qalif tu sebab member tengah seronok-seronok cerita tiba-tiba aku end call. Hahaha... Sian.
    Aku buka pintu bilik sedikit untuk lihat siapakah gerangan DJ depan pintu aku ni. Seronok dia main loceng bilik aku. Baru buka tiba-tiba lembaga pink tadi masuk terus. Hairan aku dari mana pun tak tahu.
    "Eh eh kau ni buat pe masuk bilik aku" kang tak pasal-pasal jabatan agama datang tangkap basah.
    "Help..." suara baru lepas nangis. Broken ke apa minah ni? Kalau ye pun nak healing jangan kat bilik aku. Satgi lain jadinya dari healing jadi helling.
    "Your parents didn't teach you about adab?" soalku harap lembaga ni faham la. Aku ni darah je Perancis tapi bahasa tetap Melayu. Tah papa aku ni.
    Tapi makhluk pink ni muka dia macam orang arab sikit tak de langsung orang Melayu. Maybe Rohingya.
    "I'm so sorry because it bother you" sah dia pun macam aku. Hahaha. Bi healing. Vocab anda grammar tak betul.
    "For what?" saja nak kena penampar.
    "Because i bother you" slow je suara dia. Mesti dia sedar aku tengah kata kat dia.
    "It's okay" malas nak lebih-lebih kang nangis pulak anak dara orang ni. Dari pink ke hijau habis aku.
    "You didn't know how to speak Malay a bit?" amik kau aku pun sama je Bi gagal. Wkwkwk.
    "Little but" selamba je dia balas. Punya susah aku karang ayat. Tadi dia cakap dia tak tahu Malay sekarang little bit pulak. Ada yang kena cubit jugak kejap lagi ni.
    "Kau faham?" soalan bodoh biasa la tak de topik.
    "Hmm"
    "Kau buat apa kat sini?" cuba basa basi.
    "Buat lawak"
    How... Can I slap her.
    "Hahaha! Lawak gile"
    Dia angkat kening sebelah maksud kenapa?
    "Kan kau buat lawak so aku enjoy jelah" jawabku dengan ketawa yang dibuat-buat.
    "Do I care?"
    Meledak api kemarahan Ardian. Nak saje aku cekik dia ni. Dahla pink lepastu acah pulak tuh. Pantang sungguh aku dicabar macam ni.
    Aku keluar dari bilik tu. Saja acah baran sikit. Mana tahu dia gerun. Hehehe.
    "Kau nak gi mana?"
    "Disco... DJ tadi dah stop main muzik" aku perli. Dia macam nak cekik aku je. Baik aku caw cepat kang jadi arwah habis aku.
    Aku cuba tenangkan diri aku di tempat biasa aku selalu healing. Mana lagi kalau bukan bar kesayanganku. Harap jangan ikut perangai aku ni. Ramai awek cun. So sexy but my taste.
    Tiba-tiba aku diraba. OMG sapa peluk aku dari belakang ni. Aku report polis ah. Huhuhu. Ardian tak suci kena raba. Nak mengadu kat parents. Tapi parents tak de. Nak mengadu kat Tok Daddy kang kena terajangnya habis aku.
    Tangan tadi mula merayap ke seluruh anggota badanku. Macam nak menjerit tolong. Tapi tak mampu. So redha jelah kena raba.
    "Suka sungguh la dia tu aku raba-raba"
    Aik suara macam kenal. Qalif? Bila masa jantan ni ada. Tak pasal-pasal orang ingat aku GAY nanti.
    "Kalau nak GAY jangan dengan aku. Aku masih dalam fitrah"
    "Aku pun ada taste la" mula dah dengan muka sigmanya.
    "Kau buat apa kat sini?" soalku.
    "Nak hilang"
    "Tak nak healing ke?"
    "Tak nak"
    Sah budak ni kurang waras. Mungkin stress nak SPM. Eh bukan ke sepatutnya aku ke. Alamouk.
    "Eden tak join ke?" lama tak nampak jantan sekor ni.
    "Tah dia kata nak pindah sekolah tah nak pindah mana tak tanya pulak"
    Rasa macam baru healing bila tengok je jam dah pukul 2.00 am. Penyakit otakku mula menyerang kembali. Membuatkan badanku sukar untuk bangun. Rasanya otak aku mula kehilangan DHA.
    Nasib baik ada budak ni sorang volunteer walaupun tak redha nak tolong pimpin aku pulang ke jalan yang benar. Syukur.
    Sampai saja ke bilik. Aku terus masuk tanpa rasa bersalah sebab tak ajak si Qalif tu masuk sekali. Nak buat macam mana sebab nak elak fitnah. Dengan adanya lembaga pink tu lagi. Lantas aku tutup pintu bilik. Memang sah aku kena maki lagi sekali. Pasal la.
    "Kau minum ke?" tiba-tiba muncul lembaga navy blue dari ruang tamu. Aik macam kenal baju tu.
    "Sapa suruh kau amik baju aku"
    Muka dia sedikit cuak. Ha tau takut. Hahaha.
    "Can I borrow"
    "Dah pakai baru gatal minta izin" acah sikit.
    "Sorry" dia mula mencebik. Aduh... Marah sikit cebik cebik.
    Aku hanya tayang muka menyampah.
    Tiba-tiba penyakit otak aku mula menjadi-jadi. Aku tak boleh nak fikir secara waras lagi. Aku mula hilang kawalan. Sistem saraf dan otot semuanya dalam mode autopilot. Masing-masing bergerak sendiri aku tak kawal.
    Aku nampak si budak depan aku ni macam sedap je. Lapar la pulak. Maaf budak sistem kawalan aku sekarang autopilot. Aku tak dapat nak kawal diri aku.
    Sorry makhluk navy blue.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 14 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

𝐓𝐞𝐧𝐠𝐤𝐮 𝐀𝐫𝐝𝐢𝐚𝐧 𝐌𝐢𝐜𝐡𝐚𝐞𝐥Where stories live. Discover now