နောက်တစ်နေ့........
"အင်း.....ဟင်း...."
နေရောင်စူးစူး က ကျွန်တော့်မျက်လုံးပေါ်ကျရောက်လာတယ် ဝေဝေဝါးဝါးနဲ့ ကျွန်တော့်အခန်းထဲမှာလဲ တစ်ယောက်ယောက်ရှိနေသလိုပဲ။
Guide ချိန်ရှိတာ သတိရတော့ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ နာရီကိုကြည့်လိုက်တာ 11 နာရီထိုးနေပြီလေ
Guide ဝင်ချိန်က 10 နာရီ ဆိုတော့ အချိန်နောက်ကျနေလေပြီ။
ကျွန်တော် ဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ စာကြည့်စားပွဲမှာ တီချယ်ကရောက်နေပြီ။
"ကဲ....နိုးပြီလား"
"ဗျာ..."
အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ကျွန်တော် တီချယ့်ကိုငေးကြည့်နေမိတယ်။
"ညကဘယ်နနာရီမှ အိပ်လို့လဲ ကဲ....ထတော့ သွားမျက်နှာသစ်"
"ဟုတ် တီချယ်"
မျက်နှာသစ် ပြီးတော့ ကျွန်တော် စာကြည့်စားပွဲမှာ ထိုင်လိုက်သည်။
"မနက်စာမစားတော့ဘူးလား"
"တီချယ် စာသင်ချိန် နောက်ကျနေပြီလေ"
"ရတယ်....မင်းအမေ တို့က အပြင်သွားတယ် အိမ်တံခါးပါ သော့ခတ်သွားတယ် တစ်နေကုန်မယ်တဲ့ ဒို့လဲ အားနေတော့ တစ်နေကုန်အချိန်ရတယ်လေ"
" ဟုတ်...အဲ့တာဆို ထမင်းစားရအောင် ၁၂ တောင်ထိုးတော့မှာ တီချယ်ရော ထမင်းစားလေ တစ်ခါတည်း။"
" အွန်း...စားကြတာပေါ့"
ထမင်းစားပြီးချိန်.....
"အချိုလေးဘာလေး တည်းဖို့မရှိဘူးလား"
"အမ်.....မုန့်သွားဝယ်ပေးရမလား တီချယ်"
"အိမ်တံခါး သော့ခတ်သွားတာ ဘယ်မုန့်ကိုသွားဝယ်မလို့လဲ"
"....."
ထိုအချိန်တွင် တီချယ်က ကျွန်တော့်နားကပ်လာပြီး ဝင်းလဲ့နေတဲ့အကြည့်တွေနဲ့
"ကောင်လေး မင်းရဲ့ အသားချောင်းလေးကို အချိုတည်းချင်တယ်"
ပြောရင်းဖြင့် ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီထဲလက်နှိုက်ကာ ပျော့နေတဲ့လီးချောင်း ထိပ်ကို သူ့လက်ဖြင့် ဆွပေးတော့သည်။
YOU ARE READING
Guide Teacher
Non-Fictionကျွန်တော် ၈ တန်းတုန်းက တစ်ကယ်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိုယ်တွေ့ ဆရာမနဲ့ကျွန်တော်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးပါ။
