Yağmur düşüyordu kaldırımlara.Adam sessizce yürüyordu.Etrafındaki insanlar yağmurun bastırmasıyla kaçışıyor sığınacak bir yer arıyorlardı.Adam aldırmadan yürüyordu nereye varacağını bilmeden.Yüreğinde fırtınalar kopuyordu.Nereye gideceğini düşünemedi.Ayakları onu ıssız bir sokağa getirdi.Yürüyordu adam.Yürümekten başka çaresi yokmuş gibi.Çaresiz bir kadın vardı.Kaldırımda ağlıyordu.:( Adam yanına oturdu sessizce.Kadın korkmuştu biraz.Ağlaması biraz dindi.Hiç konuşmadılar fakat birbirlerini anlıyorlardı sanki. Saatler geçti farkında olmadan.Adam kalktı ve ardından kadın.Sessizliği bozan kadın oldu."Nereye gidiyorsunuz? "Bilmiyorum.Ya siz? " Bilmiyorum".Birlikte yürüdüler.Gidecekleri hiçbir yer yok gibi.Sonunda bir yerde durdu adam.Sessiz bir mekan.Adam girdi ardından kadın.Geçtiler bir masaya oturdular. "Bize iki kahve". Kahvelerini içerken adam kitabını çıkardı. Şiir seviyordu adam ve kadın da öyle. Kahve seviyordu adam ve kadın da öyle. Yağmur seviyordu adam ve kadın da öyle. Gün ağarıyordu.Adam kalktı ve ardından kadın. Yürümeye devam ettiler. Doğan güneşin ardından gürültü başladı. Sabah telaşı işte. Gürültü rahatsız ediciydi.Adam gitti kadın kaldı ve gidişini seyretti adamın.Ne de güzel gidiyordu.Adam kayboldu yavaş yavaş. Kadın döndü arkasını ve o da gitti.Belki bir daha görmeyeceklerdi birbirlerini. Birbirlerinin ne adını biliyorlardı ne numaralarını. Kadın gitti ve uyudu.Ne de çok yorulmuştu. Gece onu fazlasıyla yormuştu.Uyandığında yanında o kitap vardı.Adamın dokunduğu,okuduğu o kitap.Okumaya başladı kadın.Okudukça ağladı. Ağladıkça okudu.Saat 3 e gelirken kitap bitti.Dışarı çıktı kadın ağlak gözlerle.Yürümeye başladı.Adamla gittiği mekana girdi. oturdu aynı masaya belki o da gelir hayaliyle. Çok geçmeden adam da geldi.Aynı yüz ifadeleri aynı sessizlik. Adam bir kâğıt çıkarttı ve "Deniz" yazdı.Kadın da yazdı aynı kağıda "Derin".Sabaha kadar sessizce sadece bir kağıda yazışarak konuştular. Her yer sessiz. Sabah oldu ayrılık vakti geldi. Adam kadının kulağına dedi ki" Bundan sonraki hayatımı seninle gecirmek istiyorum " kadın da "Bundan sonra sensiz birgün düşünmek istemiyorum" Ayrıldılar. Önce adam gitti sonra kadın..!
Her mutsuzluğun sonunda bir mutluluk vardır unutmayalım arkadaşlar.Bizde mutluluğun tadını çıkartalım..!
Belki birgün mutluluğu biz de buluruz. Sjsjsj
En azından hayat bize gülerr.
