Bir pazar sabahıydı. Heeseung okulun ilk günü için eksik okul malzemelerini almaya avm ye gitmişti. Heeseung üst kata çıkmak için yürüyen merdivenlere yöneldi. Merdiven yukarı doğru çıkarken bir şeyler ters gitti, merdiven aşağı doğru inmeye başladı Heeseung hemen tutundu fakat Heeseung'un önündeki oğlan dengesini kaybetti.
Heeseung:
Hey! Dikkat et!
Demesiyle önündeki oğlanın üstüne düşmesi bir oldu. Merdivenden yere doğru yuvarlandılar.
Heeseung:
SİKTİR. Ah kolum çok acıyor üstümden inermisin
Jake:
Ah çok özür dilerim
Derken bir yandan ayağı kalkıp toparlanmaya çalışıyordu. Jake Heeseung'un canının yandığını yüzünden anlayabiliyordu.
Jake:
Gerçekten özür dilerim bir an tutunamadım.
Heeseung:
Senin hatan değil. Kalkmama yardım edermisin sağ kolumu hareket ettiremiyorum çok acıyor.
Jake:
Tabiki
Deyip bir elini sırtına bir elinide sol koluna atıp ayağa kaldırdı.
Jake:
Gerçekten öz-
Heeseung:
Özür dileyip durmayı kes.
Jake:
Tamam özü- Kolunu kontrol edebilirmiyim yerinden çıkmış olabilir.
Jake bunları söylerken Heeseung'un kolunu açıyordu.
Eliyle yavaşça bastırarak
Jake:
Acıyormu?
Hee:
ACIYOR! Dur yapma çok acıyor.
Jake:
Hastaneye gideceğiz kalk.
Diyip Heeseung'u sol kolundan tutup götürdü. Taksiye bindiler Heeseung kolunu tutmuş kıvranıyordu.
Jake:
Çok mu acıyor?
Hee:
Eve- Ah!
Jake:
Adın ne?
Hee:
Hees-
Derken taksi fren tutar ve Heeseung Jake'in kafasını önündeki koltuğa çarpmaması için sol kolunu Jake'in önüne atıp cama yapıştırır. Birbirlerine çok yakındılar nefesleri birbirine karışıyordu. Heeseung Jake'in dudaklarına dalmıştı.
Jake:
Uhm.. Şey...
Hee kendine gelir ve geri çekilir.
