Bu kitabı hevesle yazdım ve beğenmenizi umuyorum.
Barın bir gün yemek ararken bir ses duyar ve sesin geldiği yöne doğru gider ve orada adı henüz belirlenmemiş bir denek olarak kullanılan insanla tanışır.
Yorum yapmayı unutmayın,yazım hataları olursa kusura bakmayın. ________________________ Soğuk bir sonbahar akşamı sokakta çöp konteynırının içinde yiyecek ararken rüzgarın sert esintisi yüzünden gittikçe ellerinin titremesi artıyor ve o iğrenç hissin vücudunu sarmasından nefret ediyordu.
Kimsesizlik...
İğrenç bir his ve öyle bir şey ki sanki bir puzzelin bütün parçalarının her birini teker teker koymuş ve sadece bir parçası kaybolmuş ve bir daha bulunamayacakmış gibi.
Bir kaç daha çöp konteynırınada baktıktan sonra karnını doyuramayacağını anladığında aramayı bırakmış,aç karnına rağmen yavaş ve sakin adımlarla yürümeye koyuldu.
Koca bir sokak tabelası gördüğünde kaşları hafifçe çatıldı,gözlerini kıstı ve başını yana yatırdı.Sokak arasından sesler geliyordu;,Demir ve ateşin kıvılcım sesleriydi.
Barın sesin geldiği yöne temkinli adımlarla ilerlemeye başladı.Gördüğü şey hiç hoşuna gitmemişti.Çıplak bir kız,boynundan başlayan ve ellerine kader inen yeşil et tomurcukları midesini kaldırmıştı.Barın'ın düşündüğü şey ise bu tomurcukların doğuştan olup olmadığıydı.
Aslında kızda dikkat çeken şey sadece tomurcuklar değildi.Vücudunda yer yer morarmış yerler ve boğazında olan küçük kesikler de vardı.
Kızın bir yerden kaçtığını düşünmüştü Barın.Kız ayağı kalktı ve arkada gördüğü aynaya doğru ilerlemeye başladı.Kız arkasını döndüğünde Barın gördüğü şey ile dehşete düştü.Kızın sırtına kazınan üç gözlü bir gülümseyen sürat vardı.
Barın Demir sesinin nerden geldiğini merak edip etrafa bakmıştı.Bir zincir görmüş ve zinciri gözleriyle takip ettiğinde zincirin kızın kesik dolu olan ayağına bağlı olduğunu gördü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kızın ayağı olarak düşünün küçük ve kesikler olduğunu olur mu)
Kızın ayağını daha dikkatli incelediğinde ayak bileğinde 'DENEK-1079'yazdığını gördü.Kafası iyice karışmıştı ki bir adamın sesini duydu."Velet,buraya gel" diye kükreyen adamla beraber kız korkuyla irkilmişti ve sendeleyerek gerilemişti.
Adam kızın korktuğunu anladığında sırıttı."En son 'ben sizin sonunuz olacağım' diyip duruyordun.Ne oldu korkuyor musun."dedi ve kızın üzerine yürümeye başladı.
İki Gün Önce Kızın saçlarını acımadan çekiyor,koridordan sürükleyerek dışarı çıkarmaya çalışıyordu.Kız adamın elerini itmeye çalışıyor ve sessizce ağlamaktan bir şey yapamıyordu.Koridordan geçen doktorlar sadece ona bakmakla yetiniyorlardı ama bazıları ise kızın boynundaki tomurcukları gördüğünde yüzünü buruşturuyorlardı.
Kız adamdan sonunda adamın elini ısırarak kaçmıştı.Adamın ağzından yükselen büyük bir feryatla doktorlar dönüp adama bakmışlardı.Kızın eline geçen fırsatla koşmaya başlamıştı ama arkasından gelen güvenlikleri gördüğünde korkuyla bir yere saklanmayı başarmıştı.
Adam sinirle etrafına bakınıp kızı arayınca kızı öldürmek istemişti.O kızı her gün öldürmek istiyordu ama bunu yapamazdı,O onların son ve ilk başarılı deneğiydi.Eğer o kıza bir şey olursa elinden hayatını kurtarma bileti alınırdı.
Kız kaçarsa ve ilaçlarını alamasa bir kaç gün sonra bir canavardan farkı kalmayacaktı,heryere ve herbir kişiye saldıracaktı.Adam bu tehlikeyi hatırlamış ve sinirini bir tarafa atarak kızı aramaya koyulmuştu.
Kız korkuyla saklandığı masanın altında bacaklarını kendine çekmiş ve kolarını bacaklarına dolamıştı.Adam koridorun sağına döndüğünde kızın girdiği odaya büyük bir sinirle girmişti.
Kızın bu odada saklandığını bildiği için psikopatça sırıtıp konuşmaya başladı."Benim küçük canavarım oyun mu oynamak istiyormuş."masanın önünde dürmüş ve eğildiğinde ise kıza doğru fısıldamıştı."Bu yaptığının bir cezası olmalı İz,farkındasın değil mi."
İz hemen adamın belinden kaptığı bıçağı onun boğazın bastırdı ama nafileydi.Adam İz'in kolunu tutuğu gibi acımadan çevirmişti.İz'in ağzından çıkan çığlık adamın yüzünü buruşturmasana neden olurken İz acıdan dolayı hıçkırarak ağlamaya başlamıştı bile.
Adam İz'in boğazına bıçağı dayanış ve küçük çizikler ile çizmeye başlamıştı."Ölün benim için bir boka yaramaz,bana canlı lazımsın küçüğüm."Adam bu kelimeleri fısıldadıktan sonra hızla bıçağı İz'in bacağına batırmıştı.İz bu yaşadığı açıda çığlık yerine ağzından güçlü bir tıslama çıkmıştı.
Adam hızla İz'e döndü ve gördüğü şey ile büyük bir dehşete kucak açtı.İz'in gözleri bir yılanınkinden farksızdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(İz'in gözleri kahverengi haberiniz olsun ama diğer güçlerde değişiklilik verebilir)
İz adama bakıp tiksinen bir tavırla konuştu."Ben sizden üstünüm ve size yeminim olsun ki sizin sonunuz ben olacağım."
İki Gün Sonra
Adam İz'in üzerine yürümeye başladığında İz ne kadar korksada geri adımlamamış adama baş kaldırmayı seçmişti.Adam İz'in böyle bir harekette bulunacağını düşünmediği için şaşırmıştı.
Barın kızın cesaretine hayran kalmış ve düşünmeye başlamıştı.Kızın ne gibi bir üstünlüğü olduğunu,o adamın ne için kıza böyle davrandığını ve kızın böyle bir hayatın içine nasıl düştüğünü merak ediyordu.
_________________
Lütfen oy vermeyi unutmayın.Umarım beğenirsiniz,beğenirseniz bu kitabın devamını yazmaya çalışacağım.
