KANLI SEVDA

Varlık İçinde Yokluk

Dilan'ın Ağzından:
Baran hoca kağıtları dağıtmaya başladığında en son bana gelmişti. Önce çok kısa gözlerimin içine baktı e tabi doğal olarak bende onun gözlerinin içine bakmış bulundum, ama sonra hemen çekti gözlerini benden.Neden bilmiyorum ama gözlerinde çok farklı bir şey vardı gibi,ama sonra o farklılık hemen kayboldu.

Ben düşünürken beni düşüncelerimden sıyıran Baran hocanın sesi oldu.

Baran:Hey sen! Kağıtla bakışacağına doldur.
Dilan:Efendim Hocam?
Baran:Diyorum ki şaşkın şaşkın bakacağına önündeki kağıdı doldur ve bana getir.
Dilan:Dolduruyorum zaten hocam.
Baran:İyi tamam o zaman herkes bitirdiyse getirsin sırayla.

Baran hocanın böyle söylemesi ile kağıdı doldurmuş oldum ama bu neden şimdi bana taktı anlamadım.

Baran hoca kağıtları topladıktan sonra herkesle tanışıp konuşmaya başladı. Sıra bana geldiğinde nedenini bilmediğim bir şekilde gözlerinde gördüğüm o ilk ifade tekrar belirdi. Şöyle bir baktı bana ve sadece soyadımın "Demir" olup olmadığını sordu.

Edebiyat dersimiz bu şekilde geçti. Bu ilk dersimiz olduğu için hemen derse başlamak istemedi baran hoca.Tabi bu sırada sınıf başkanı olduğum için benden numaramı istedi.Bende Mecburen verdim.Bu dersimiz böyle geçti ama diğer dersimizde konu anlatacağı söyledi.

Böyle böyle diğer dersleri de işledik ve şuan evde tek başıma odamda oturmuş ders çalışıyorum.Neden? Çünkü Baran hoca hepimizin diğer derse çalışmış ve hazırlıklı bir şekilde gelmemizi istemişti ki o sırada annemin sesini duydum.

Hanife:Dilaan Kız Nerdesin Çabuk Yanıma Gel.

Ne ara eve gelmişti bu?

Dilan:Tamam anne geliyorum.

Aşağı salona  indiğimde annem bayağı bir sinirliydi. Tam o sırada beklemediğim anda sağ yanağına inen bir tokat hatırlıyorum. Tam ne olduğunu soracakken sol yanağıma da bir tokat attı.İstemsizce gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Öylece yere oturdum.Sonra attığı tokatların nedenini bile söylemeden odasına çıktı.

Benim annem böyleydi. Bazen gelir bana vurduktan sonra "Sakın kimseye söylemeyeceksin.Hele babana asla!Duydun mu beni?"diye tehdit eder nedenini bile söylemeden giderdi arkasına bile bakmadan.

Ben bu zamana kadar hep bunu yaşadım. Annem yanımdayken neden içimde büyük bir boşluk var?neden varlık içinde yokluk yaşıyorum diye düşünürdüm bazen. Ama hep cevapsız kalırdı kafamdaki sorular.

Yerde ne kadar oturdum bilmiyorum. Kalktığımda ayaklarım uyuşmuştu.Hemen odama çıkıp ders çalışmaya devam etmek istedim ama dikkatim dağıldığı için ders çalışmayı bırakıp dışarı çıkıp hava almak istedim.

Üzerime rahat bir eşofman takımı giydim ve sahile gittim. Sahil ve deniz bana çok iyi geliyordu. Kumların üzerine oturunca sanki tüm dertlerim kısa süreliğine de olsa yok oluyor gibi hissediyordum.

Tam o sırada yanıma birinin yanıma oturduğunu hissettim. Kafamı çevirip sol tarafıma baktığımda Baran hocayı gördüm.

Baran:Dilan burda ne yapıyorsun?

Dilan:Hava alıyorum hocam.

Baran:Neden bu halde olduğunu sorabilir miyim peki?

Dilan: Ordan bakınca nasıl görünüyorum?

Baran:Dalgın,yorgun ve düşünceli...

Nasıl ya halim o kadar belli oluyor muydu?

Dilan:Ben iyim hocam. Sadece hava almak için gelmiştim.
Siz neden burdasınız?

Baran:Seninle aynı sebepten dolayı burdayım.

Dilan: Nedense sizde yorgun,dalgın ve düşüncelisiniz.

Dediğimde yüzünde küçük bir gülümseme oluştu ve Gülümsemesi gözüme takıldı.

Dilan:Eğer anlatmak istersiniz dinlerim.

Baran: Hayatımla ilgili hiç bilmediğim şeyleri öğrendim diyelim...

Söylediği şeyden sonra kafam karışsa da fazla üstelemek istemedim.

Bir süre havadan sudan konuştuktan sonra eve gitmek için kalkınca beni eve bırakmak istedi ama ben istemeyince vazgeçti. Bende eve gidince direkt odama geçtim. Baran hocanın hayatıyla ilgili söylediği cümle aklıma takılsa da yorgun olduğum için  çok fazla düşünmek istemedim ve üzerimi bile değiştirmeden yatağıma geçip uyumaya başladım.

Eveet Uzun Bir Aradan Sonra Tekrar Geldim. Inşallah Bölümü Beğenirsiniz. Oylarınızı Ve Satır Arası  Yorumlarınızı Bekliyorum. Herkese Hayırlı İftarlar Diliyorum🙂🙂🙂