Berdel |Bxb|

[0.2]

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın! İyi okumalarr

Eklememi istediğiniz bir şey varmı (aq öyle soruyorum ki sanki cogu insan okuyor bir kaç kişiden başka hiç kimse okumuyor)

Yazım hatası olursa afedinla

Tekrar iyi okumalar!

___

O olaydan tam bir hafta geçmişti ve bu gün düyün olucaktı. Her kes bu gün mutluyken ve yüzü gülerken ben ve Yağız mutlu değildik yani en azından ben değildim onu bilmiyorum

Derin bir nefes verdim ve beyaz takım elbiseyi giyindim. En azından gelinlik vermediler

Abim bu gün çok mutluydu onu böyle mutlu görmek en azından benide biraz mutlu etmişti sonuçta oda Selinle evleniyordu

"Abicim hadi araba geldi çık dışarı" kapıyı çalmadan içeri dalan abime göz devirdikden sonra aynada kendime bir bakış atıp odadan çıktım

Arabada Yağızla yalnız olacağım için biraz endişeliydim. Dur şoförde vardı en azından şoför var onunla yalnız kalmak istemiyorum hatta onunla aynı yerde bile olmak istemiyorum

Dışarı çıktıktan sonra arabaya baktım. Lüks, hiç bir yerde görmediğim kadar lüks siyah bir arabaydı. Derin bir nefes aldım ve abime sarılarak arabaya girdim

Arabada tahmin ettiğim gibi şoförde vardı bu içime biraz su seripmişti

Sessizce onun yanına geçip oturdum ve camdan dışarı bakmaya başladım. Bu bir hafta içinde o kadar çok ağlamıştım ki artık ağlamam bile gelmiyordu. Halbuki içim içimi yiyordu

"İyi misin?" Birden yanımdan gelen sesle o tarafa döndüm va gülümseyerek kafamı olumlu anlamda salladım. Tabi ki ne demezsin çok iyiyim

Onu süzmeye başladım. Yine her zamanki gibi siyah gömlek ve siyah pantolon giyinmişti. Neydi bu adamın siyah takıntısı. Gözlerim ele harelerine kaydı bir anlığına benim yeşil gözlerin onun ela gözleriyle buluştu

Çocukluktan beri tuhaf bir huyum vardı kim benimle göz teması kurursa ilk gözünü kaçıran kişi olmayı sevmezdim o yüzden gözlerimi onun gözlerine diktim. Sanırım oda benim gibi kararlıydı

Aniden arabanın durmasıyla bakışlarım başka tarafa kaydı sanırım gelmiştik. Yine bakışlarım ona kaldığında yüzünde 'zafer sırıtışı' gibi bir şey vardı

Arabadan indim ve etrafta bakındım güzel yeşilik bir alandı derin bir nefes verdim ve hayatımın kararmasına doğru bir adım daha atdım

Bakışlarımı yerden çekiyordum

(Not: şu kısımları pek bilmiyorum o yüzden evlendiler hızlıca geçeyim KABSKABDJ)

Yanımda Ceren yani Yağızın kuzeni vardı beni Yağızın odasına doğru götürüyordu. Kapının önüne geldiğimde Ceren bana baktı ve koluma dokunarak "Dolapta gece için gecelik var giyinirsin" diyerek göz kırptı ve beni odanın önünde yalnız bırakarak başka yere gitdi

Odonon ocondo gocolok vor manyak lan bu zaten böyle dedi diye hemen giyinecegimi falan mı düşünüyor? Sinirle bir nefes verdim ve içeri girdim

Odaya girdiğimde biraz şaşkınlık yaşadım her yer nerdeyse siyahtı sadece ufacık hisseleri beyazdı. Aslına kalırsa neden şaşırıyorumsa sonuçta burası Yağızın odası

Dolapta ne var diye bakmaya gitdiğimde kaslarım çatıldı. Bu ne lan?! Kısacık şort ve bir t-shirt bunu giyinenceğimi mi sanıyor lan

Göz devirdim ve bavuluma doğru gitdim bir kaç kıyafet çıkarıp giyindim

Odayı dolaşma kararı verdiğim için çekmeceleri açmaya başladım

Birden çekmecenin içinden çıkan şeyle ağzım şaşkınlıkla aralandı

Silah?!

Tam bu sırada odanın kapısı açıldı ve içeri Yağız girdi ben çekmecenin içindeki silaha şaşkınlıkla bakarken bakışlarım onu buldu bana sinirle bakıyordu hemde fazlasıyla

"EŞYALARIMDAN UZAK DUR!" Diye bağırdığında şaşkınlıkla ona baktım ve "BANA BAĞIRMA LAN!" diye ona karışık verdim bunu beklemiyor olucaki biraz afaladı amma hemen sonra "Bu evliliği ben istemedim bu evliliği zorla yaptık ve eğer şu an boşanmak istiyorsan ben bir şey kayp etmem amma sen abini kayp ede-" P daha cümlesini bitirmeden sehpada olan vazoyu alıp onun kafasına fırlatım

Bir saniye BEN NAPTIM LAN

Hemen yutkundum ve geri geri gitmeye başladım. Söylediği şeyler biraz kızdırdı amma vazo ne be Ufuk yuh

Oda sinirle bana doğru gelmeye başladığında ayvayı yediğimi anladım. Sırtım duvarla buluşunca sessizce gözlerimi kapadım ve bana vurmasını bekledim

Hiç bir tepki almayınca gözlerimi açtım amma buna anında pişman oldum. Çünki karşımda bana beni öldürecek gibi bakan ela gözlerle karşılaştım

Yutkundum ve kafamı yan tarafa çevirip ondan uzaklaşmak için bir adım atdım amma o sıkıca bileğimi tutup kulağıma doğru eğildi "Bir daha böyle bir şey olursa sonun hiç iyi olmaz" dediğinde bileğimi fazla sıktığı için acıyla ufak bir inilti bıraktım

Bileğimi bıraktığında rahat bir nefes verip odanın köşesine çöktüm dizlerimi kendime çektim ve kafamı dizlerime koyup elimide bacağıma sardım

Ben nasıl bu piskopatla yaşıyacaktım

___

Bir sonra ki bölümde işler kızıcak