'Yine mi uyuyamadin..?'
'Yine mi kustun Yeonjun..?'ve sessizlik. iki genc apartmanin onunde oturuyorlardi. cok konusmazlardi, birbirlerini de cok tanimazlardi zaten sadece ayni binada yasiyorlardi ve beomgyu 2 ay once karsi daireye tasindigindan beri neredeyse her gece karsilasiyorlardi. yeonjun ilk baslarda cocukla biraz muhabbet baslatmaya calissa da pek basarili olamamisti ama simdi bir daha denese bir sorun olmazdi degil mi?
'Yani..? Ne is yapiyorsun peki?'
yine sessizlik
'Ben suan calismiyorum.. iki aydir yani..'
yeonjun cocugun cevap verdigine sasirmisti ve cevabi onu daha da merak ettirmisti ama suan sormak onu rahatsiz edebileceginden sonra sormaya karar verdi, yavas yavas ilerleyebilirlerdi sanki?
'sen?' Dedi beomgyu.
'Ben modellik yapiyorum.. ayni zamanda da dans ogretmeniyim!'
'bu.. aslinda baya havaliymis'
'Hehe tesekkur eder-'
'Bu yuzden mi kusup duruyorsun?'.. yeonjun cevap veremedi devam etti beomgyu.
'modellik sıkı bir endüstri'
Sessizlik.. Devam etti beomgyu
'Zor seyler bunlar.. anlayabiliyorum' dedi beomgyu
'ben.. beomgyu' diye kendini tanitti cocuk.'memnun oldum, bende yeonjun.'
......
birkaç not:
-gece karşılaştıkları için birbirlerinin yüzlerini cok görmüyorlar
-'ama karsi komsusu degil mi' derseniz beomgyu genel olarak disari cikan biri degil ciktigi zamanda yeonjun evde olmuyor
-beomgyu ismini yeonjuna daha once soylememisti cunku suphelenmesinden korkmustu (:3)beomgyu:
yeonjun:Selamm, eger bolum sevilirse devam ederim diye dusundum, kimsenin okumayacagi bir seyi yazmak istemedim 🙌😔, o yuzden lutfen onlari sevinn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
no one but you || beomjun
Fanfiction"the world was on fire and no one can save me but you"